Σύνδρομο Καπγκρά

Το Σύνδρομο Καπγκρά (Capgras) είναι σπάνια ψυχική διαταραχή, κατά την οποία ο ασθενής βιώνει την παραίσθηση πως ένας φίλος, σύντροφος, γονιός ή άλλο μέλος του στενού οικογενειακού του κύκλου έχει απαχθεί και αντικατασταθεί από έναν πανομοιότυπο σωσία. Συνοδεύεται από καχυποψία του ασθενούς προς τα οικεία του πρόσωπα και την εσφαλμένη πεποίθηση πως επιδιώκουν το κακό του. Το όνομά του οφείλεται στον Γάλλο ψυχίατρο Ζοζέφ Καπγκρά, ο οποίος πρώτος περιέγραψε την συγκεκριμένη διαταραχή.

Το σύνδρομο Καπγκρά ταξινομείται ως σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης, μια κατηγορία παραισθήσεων που περιλαμβάνουν εσφαλμένη αναγνώριση ανθρώπων, τόπων ή αντικειμένων. Μπορεί να εκδηλωθεί σε οξεία, παροδική ή χρόνια μορφή. Σπανιότερα μπορεί να συνοδεύεται από την ψευδαίσθηση πως ο χρόνος έχει συμπυκνωθεί ή διαστρεβλωθεί.

Η εν λόγω αυταπάτη παρατηρείται σε ασθενείς με διαγνωσμένη σχιζοφρένεια, ενώ επίσης εντοπίζεται σε περιπτώσεις εγκεφαλικής βλάβης ή διαφόρων τύπων άνοιας. Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με νευροεκφυλιστική νόσο και ιδιαίτερα σε μεγάλες ηλικίες. Πιστεύεται ότι η νόσος σχετίζεται με την αδυναμία φυσιολογικής αντίληψης των ανθρωπίνων προσώπων που μπορεί να οφείλεται σε βλάβη στην αμυγδαλή, η οποία ταυτίζει τα εξωτερικά οπτικά ερεθίσματα με συναισθήματα.

Ιστορικό

Το σύνδρομο περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1923 σε μελέτη που δημοσιεύθηκε από τον Capgras και τον Jean Reboul-Lachaux με τίτλο L'illusion des "sosies" dans un délire systématisé chronique. Η μελέτη αφορούσε την περίπτωση μιας Γαλλίδας, η οποία ισχυρίστηκε ότι σωσίες είχαν πάρει την θέση του συζύγου της και άλλων φιλικών της προσώπων. Η αρχική ονομασία που δόθηκε στην νόσο από τους δύο μελετητές ήταν «Σύνδρομο του σωσία».

Δείτε επίσης

• Σύνδρομο Φρέγκολι
• Σύνδρομο Κοτάρ