Το Σύνδρομο Φρέγκολι (Fregoli) είναι σπάνια ψυχική διαταραχή, κατά την οποία ο πάσχων έχει την παραίσθηση πως τα διαφορετικά πρόσωπα, με τα οποία συναναστρέφεται, είναι στην πραγματικότητα ο ίδιος άνθρωπος που εμφανίζεται συνεχώς μεταμφιεσμένος. Το σύνδρομο μπορεί να σχετίζεται με εγκεφαλική βλάβη και εμφανίζει χαρακτηριστικά παράνοιας.[1][2] Ο ασθενής συχνά έχει την πεποίθηση πως το μεταμφιεσμένο άτομο τον καταδιώκει ή ακόμα πως θέλει να τον βλάψει.

Ο ηθοποιός Λεοπόλντο Φρέγκολι, στον οποίο οφείλεται η ονομασία της διαταραχής.

Ο ασθενής μπορεί να ανακαλεί εσφαλμένα χώρους, αντικείμενα και γεγονότα. Αυτή η διαταραχή μπορεί να εξηγηθεί με «συνειρμικούς κόμβους», οι οποίοι συμβάλλουν στην ταύτιση πληροφοριών από ξένα πρόσωπα με ένα συγκεκριμένο, οικείο για τον ασθενή άτομο. Αυτό σημαίνει πως ένα οικείο και ένα άγνωστο πρόσωπο, το οποίο μοιάζει γνώριμο στον ασθενή, θα ταυτιστούν συνειρμικά μεταξύ τους.[3]

Το σύνδρομο Φρέγκολι ταξινομείται ως μονοθεματική αυταπάτη, καθώς σχετίζεται με συγκεκριμένη παραληρηματική ιδέα, και ως σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης, μια κατηγορία παραισθήσεων που περιλαμβάνουν εσφαλμένη αναγνώριση ανθρώπων, τόπων ή αντικειμένων.[4] Όπως και με το σύνδρομο Καπγκρά, οι ψυχίατροι πιστεύουν ότι σχετίζεται με την διαστρέβλωση της ικανότητας φυσιολογικής αντίληψης των ανθρωπίνων προσώπων.

Ιστορικό Επεξεργασία

Η πάθηση πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ηθοποιό Λεοπόλντο Φρέγκολι, ο οποίος ήταν γνωστός για την ικανότητά του να κάνει γρήγορες αλλαγές στην εμφάνισή του κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.

Η πρώτη καταγραφή της διαταραχής έγινε το 1927 από τους P. Courbon και G. Fail στη μελέτη "Syndrome d'illusion de Frégoli et schizophrénie".[5] Σε αυτή περιέγραψαν την μαρτυρία μιας 27χρονης Βρετανίδας η οποία πίστευε πως καταδιώκεται από δύο ηθοποιούς του θεάτρου. Ισχυριζόταν πως οι ηθοποιοί την παρακολουθούσαν στενά και έπαιρναν την μορφή γνωστών της και περαστικών.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Devinsky, Orrin (6 January 2009). «Delusional misidentifications and duplications: Right brain lesions, left brain delusions». Neurology 72 (1): 80–87. doi:10.1212/01.wnl.0000338625.47892.74. PMID 19122035. https://archive.org/details/sim_neurology_2009-01-06_72_1/page/80. 
  2. Feinberg, Todd; Eaton, Lisa; Roane, David; Giacino, Joseph (1999). «Multiple Fregoli Delusions after Traumatic Brain Injury». Cortex 35 (3): 373–387. doi:10.1016/S0010-9452(08)70806-2. PMID 10440075. https://archive.org/details/sim_cortex_1999-06_35_3/page/373. 
  3. Tibbetts, Paul. "Symbolic Interaction Theory and the Cognitively Disabled: A neglected Dimension", Jstor. Winter 2004. Web. 28 September 2011 Symbolic Interaction Theory and the Cognitively Disabled: A Neglected Dimension
  4. Mojtabai R (September 1994). «Fregoli syndrome». Aust N Z J Psychiatry 28 (3): 458–62. doi:10.3109/00048679409075874. PMID 7893241. 
  5. Ellis HD, Whitley J, Luauté JP (March 1994). "Delusional misidentification. The three original papers on the Capgras, Frégoli and intermetamorphosis delusions. (Classic Text No. 17)". Hist Psychiatry. 5 (17 Pt 1): 117–46. doi:10.1177/0957154X9400501708. PMID 11639277. S2CID 2639651.