Σ. Αύγουστος Ντυπέν
Ο ιππότης Σ. Αύγουστος Ντυπέν (Ωγκύστ Ντυπέν) είναι ένας φανταστικός λογοτεχνικός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Ο ερασιτέχνης ντετέκτιβ Ντυπέν έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1841 στο διήγημα του Πόε Οι φόνοι της οδού Μοργκ, που θεωρείται η πρώτη ιστορία αστυνομικής πλοκής. Ο Αύγουστος Ντυπέν είναι ο πρώτος ήρωας στην ιστορία της λογοτεχνίας που ασχολείται αποκλειστικά με την εξιχνίαση εγκλημάτων. [1]Εμφανίζεται ξανά στα διηγήματα Το μυστήριο της Μαρί Ροζέ (1842) και Το κλεμμένο γράμμα (1844).[2]
 Ο Αύγουστος Ντυπέν στο Κλεμμένο γράμμα | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () |
Ο Ντυπέν δεν χρησιμοποιεί τις συμβατικές αστυνομικές μεθόδους για να εξερευνήσει τα εγκλήματα αλλά χρησιμοποιεί την παρατηρητικότητα και την περίφημη αναλυτική του ικανότητα. Υποστηρίζει συνεχώς ότι η αστυνομία του Παρισιού επιδεικνύει παρωχημένες και μη πρωτότυπες μεθόδους ανάλυσης. Και τις τρεις ιστορίες διηγείται ο φίλος του - ανώνυμος αφηγητής.[3]
Ο Πόε δημιούργησε τον χαρακτήρα Ντυπέν πριν επινοηθεί η λέξη ντετέκτιβ, θέτοντας τις βάσεις για τους μελλοντικούς ντετέκτιβ, μεταξύ των οποίων ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό, και καθιέρωσε τα περισσότερα στοιχεία που έγιναν λογοτεχνικές συμβάσεις του αστυνομικού μυθιστορήματος.[4]
Ο χαρακτήρας Επεξεργασία
Ο Αύγουστος Ντυπέν είναι ένας νεαρός τζέντλεμαν, κατάγεται από πλούσια και ξακουστή οικογένεια, αλλά έπειτα «από διάφορα δυσάρεστα περιστατικά» έχει χάσει την πατρική περιουσία του και με ένα μικρό εισόδημα που του απέμεινε αρκείται μόνο στα βασικά της ζωής, η μοναδική του πολυτέλεια είναι τα βιβλία. Ζει στο Παρίσι με τον στενό του φίλο, τον ανώνυμο αφηγητή των ιστοριών, που είναι ξένος και μένει για κάποιο διάστημα στο Παρίσι. Οι δυο τους συναντήθηκαν τυχαία ενώ έψαχναν και οι δύο για το ίδιο σπανιότατο βιβλίο σε μια σκοτεινή βιβλιοθήκη. Αποφασίζουν να συγκατοικήσουν και μετακομίζουν σε ένα παλιό ετοιμόρροπο αρχοντικό που βρίσκεται σε μια απόμακρη γειτονιά της συνοικίας Σαιν Ζερμαίν όπου ζουν απομονωμένοι από παλιές γνωριμίες. Για χόμπι, ο Ντυπέν «λατρεύει» τα αινίγματα, τους γρίφους και τα ιερογλυφικά. Έχει τον τίτλο Ιππότης, που σημαίνει ότι είναι ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Γνωρίζεται με τον διευθυντή της αστυνομίας «Ζ.», ο οποίος εμφανίζεται και στις τρεις ιστορίες ζητώντας τη βοήθειά του.
Ο Ντυπέν απεικονίζεται ως ένας εκκεντρικός, απομονωμένος, ερασιτέχνης ποιητής που προτιμά να ζει τη νύχτα υπό το φως των κεριών. Ακόμη και την ημέρα έκλειναν τα βαριά παραθυρόφυλλα και άναβαν αρωματισμένες λαμπάδες, κάπνιζαν πίπα και «αφήναμε την ψυχή μας να πλανιέται στο όνειρο - διαβάζαμε, γράφαμε ή συζητούσαμε, ώσπου το ρολόι μας ειδοποιούσε πως το αληθινό Σκοτάδι είχε φτάσει», τότε έβγαιναν έξω.[5]
Μέθοδος Επεξεργασία
Ο Ντυπέν δεν είναι επαγγελματίας ντετέκτιβ και τα κίνητρά του για την επίλυση των μυστηρίων είναι διαφορετικά στα τρία διηγήματα. Χρησιμοποιώντας αυτό που ο Πόε ονόμασε «αναλογικότητα», μια απαγωγική μέθοδο, και συνδυάζοντας την εξαιρετική ευφυία και την ανάλυση με τη δημιουργική φαντασία του, καταφέρνει να εξιχνιάσει υποθέσεις που έχουν φέρει σε αδιέξοδο την αστυνομία. Οι ικανότητές του είναι τόσο ανεπτυγμένες ώστε φαίνεται ικανός να διαβάζει τη σκέψη του συντρόφου του, του ανώνυμου αφηγητή και των τριών ιστοριών.[6]
Διηγήματα Επεξεργασία
Και τα τρία αστυνομικά διηγήματα του Πόε στα οποία ο Ντυπέν εμφανίζεται διαδραματίζονται στο Παρίσι. Στους Φόνους της οδού Μοργκ (1841) ερευνά τη διπλή δολοφονία μητέρας και κόρης. Έναν άλλο φόνο ερευνά στο Μυστήριο της Μαρί Ροζέ, (1842) διήγημα που βασίστηκε στην αληθινή ιστορία της Μαίρης Ρότζερς, μιας πωλήτριας σε κατάστημα πούρων στο Μανχάταν της οποίας το πτώμα βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Χάντσον το 1841. Η τελευταία εμφάνιση του Ντυπέν, στο Κλεμμένο γράμμα (1844), περιλαμβάνει μια έρευνα για ένα γράμμα κλεμμένο από τη Γαλλίδα βασίλισσα. Ο Πόε ονόμασε αυτή την ιστορία «ίσως, την καλύτερη από τις ιστορίες μου για την αναλογικότητα».
Ο Ντυπέν δεν είναι στην πραγματικότητα επαγγελματίας ντετέκτιβ και τα κίνητρά του αλλάζουν μέσα από τις εμφανίσεις του. Στο πρώτο διήγημα ερευνά τους φόνους για προσωπική του διασκέδαση και για να αποδείξει την αθωότητα ενός κατηγορούμενου που παλαιότερα τον είχε εξυπηρετήσει, στο δεύτερο αρνείται οικονομική αμοιβή και στο τρίτο επιδιώκει σκόπιμα την οικονομική αμοιβή.[7]
Έμπνευση Επεξεργασία
Ο Πόε πιθανόν να εμπνεύστηκε τον ήρωα από έναν χαρακτήρα σε μια σειρά ιστοριών που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο περιοδικό Burton's Gentleman's Magazine το 1828 με τίτλο Αδημοσίευτα κείμενα από τη ζωή του Βιντόκ, του Γάλλου υπουργού της αστυνομίας. [8]Το όνομα υποδηλώνει επίσης «εξαπάτηση» ή παραπλάνηση, μια ικανότητα που επιδεικνύει ο Ντυπέν. Η αστυνομική λογοτεχνία, ωστόσο, δεν είχε πραγματικό προηγούμενο και η λέξη ντετέκτιβ δεν είχε ακόμη επινοηθεί όταν ο Πόε παρουσίασε για πρώτη φορά τον ήρωα. Το πιο κοντινό παράδειγμα στη μυθοπλασία έως τότε ήταν το Ζαντίγκ ή Το πεπρωμένο του Βολταίρου (1748), στο οποίο ο κύριος χαρακτήρας εκτελεί παρόμοια επιτεύγματα.
Λογοτεχνική επιρροή Επεξεργασία
Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι «ο ταλαντούχος ντετέκτιβ του Πόε, ο κύριος Ντυπέν, ήταν ένας από τους ήρωές μου από την παιδική μου ηλικία» και πηγή έμπνευσης του δίδυμου Σέρλοκ Χολμς και δρ. Γουάτσον. Στο ίδιο μοντέλο βασίστηκε η Αγκάθα Κρίστι για τον Ηρακλή Πουαρό και τον λοχαγό Άρθουρ Χέιστινγκς και άλλοι μεταγενέστεροι συγγραφείς.[9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ . «politeianet.gr/books/-poe-edgar-allan-erato-tria-astunomika-problimata-gia-ton-augousto-ntupen-».
- ↑ . «oxfordreference.com/C. Auguste Dupin».
- ↑ . «britannica.com/topic/C-Auguste-Dupin».
- ↑ Εισαγωγή του Τζούλιαν Σάιμονς στη Μάσκα του κόκκινου θανάτου, εκδ. Γράμματα
- ↑ Η διπλή δολοφονία της οδού Μοργκ, σελ. 74, μετάφραση: Στέλλας Βουρδουμπά, εκδ. Ερμείας
- ↑ . «sparknotes.com/lit/poestories/character/c-auguste-dupin/».
- ↑ . «eng-literature.com/2021/12/dupin-character-the-purloined-letter».
- ↑ . «scihi.org/eugene-vidocq/».
- ↑ . «docuventa.gr/Όταν ο Edgar Allan Poe εισήγαγε το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας».