Τάι τσι τσουάν

πολεμική τέχνη ήπιας εξάσκησης που χρησιμοποιείται ενίοτε και για θεραπευτικούς σκοπούς

Το τάι τσι τσουάν (στην παραδοσιακή Κινεζική: 太極拳, την απλοποιημένη Κινεζική: 太极拳 και στην πινγίν: tàijíquán) είναι πολεμική τέχνη ήπιας εξάσκησης[εκκρεμεί παραπομπή], που χρησιμοποιείται ενίοτε και για θεραπευτικούς σκοπούς. Επίσης συνήθως ασκείται και για ποικίλους άλλους προσωπικούς λόγους: είναι σκληρή και μαλακή τεχνική πολεμικής τέχνης με αγώνες επίδειξης και ασκήσεις μακροζωίας. Κατά συνέπεια, σε μια πληθώρα μορφών εκπαίδευσης υπάρχουν, παραδοσιακές όπως και μοντέρνες μορφές εκπαίδευσης, που αντιστοιχούν σε αυτούς τους στόχους.

Ο δάσκαλος Yang Jun φορώντας κλασική ενδυμασία του τάι τσι

Ο όρος τάι τσι τσουάν μεταφράζεται όπως «υπέρτατη τελική γροθιά», «απεριόριστη γροθιά», «η πολύ μεγάλη του μποξ» ή απλώς «τελική» (Τάι=ανώτατη, Τσι=ενέργεια, Τσουάν=γροθιά).

Σήμερα, το τάι τσι τσουάν έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότερες σύγχρονες μορφές του τάι τσι τσουάν αναπτύσσονται και τώρα, τουλάχιστον σε μία από τις πέντε παραδοσιακές σχολές: Chen, Yang, Wu / Hao, Wu, και Sun.

Διαφορές τσι κουνγκ και τάι τσι

Επεξεργασία

Το τάι τσι είναι πιο πολύπλοκο κινησιολογικά και χορογραφικά, επικεντρώνεται περισσότερο στη φόρμα και είναι μια πολεμική τέχνη. Αντίθετα, το τσι κουνγκ επικεντρώνεται στην υγεία και την ευζωία[1]. Ενώ στη Δύση το τάι τσι είναι πιο γνωστό, στην Κίνα το τσι κουνγκ αποτελεί μέρος της καθημερινότητας για μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.

Δάσκαλοι στην Ελλάδα

Επεξεργασία

Σημειώσεις

Επεξεργασία