Τάσος Τρίκκας
Ο Τάσος Τρίκκας (1931-2020) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας και ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των ιστορικών στελεχών του αριστερού κινήματος της χώρας μας. Υπήρξε μεταξύ άλλων συνεργάτης των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).[1]
| Τάσος Τρίκκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1931 |
| Θάνατος | 10 Ιουνίου 2020 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός δημοσιογράφος συγγραφέας |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά και Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1931, από οικογένεια με μακρόχρονη συμμετοχή στο δημοκρατικό και αριστερό κίνημα. Ο παππούς του, εκπαιδευτικός, είχε ενεργή ανάμιξη στην παράταξη του βενιζελισμού, και ο πατέρας του συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος, μετέπειτα ΚΚΕ). Ο ίδιος είχε από τη νεανική του ηλικία ενεργό ανάμιξη στην Αριστερά. Μέλος της μετακατοχικής παράνομης ΕΠΟΝ, εισήλθε στη Νεολαία της ΕΔΑ, και συμμετείχε στο Κεντρικό της Συμβούλιο. Ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[2] Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία έγκλειστος στη Μακρόνησο, όπου μέχρι το 1958 έδρευε Ειδική Μονάδα Οπλιτών, που είχαν χαρακτηριστεί "κομμουνισταί γ` κατηγορίας", και στην παρόμοια μονάδα του Κολινδρού. Την ύπαρξη των Ειδικών Μονάδων αναγνώρισε για πρώτη φορά το ΓΕΣ ύστερα από επερώτηση βουλευτών τον Οκτώβριο του 1961.
Από τα ιδρυτικά μέλη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, χρημάτισε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της και της Γραμματείας του. Διέφυγε στο εξωτερικό, όταν οι πραξικοπηματίες του Απριλίου 1967 πραγματοποίησαν τις μεγάλες ομαδικές συλλήψεις, και έλαβε μέρος στην αντιδικτατορική δραστηριότητα των "προσφύγων"' (μέλος των Επιτροπών ΕΔΑ και ΠΑΜ Δυτικής Ευρώπης). Τον Ιανουάριο του 1973 επέστρεψε στην Ελλάδα. Συνελήφθη κατά την άφιξή του, φυλακίστηκε και αφέθηκε ελεύθερος με αμνηστία που δόθηκε την ίδια χρονιά. Συνέχισε, μετά την απελευθέρωσή του, την πολιτική του δραστηριότητα, ενω παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος (υπεύθυνος τμήματος εξωτερικών ειδήσεων) στην εφημερίδα "Το Βήμα". Η πρώτη του επαφή με τον Τύπο είχε αναλάβει προδικτατορικά υπεύθυνος έκδοσης της απογευματινής εφημερίδας της ΕΔΑ "Δημοκρατική Αλλαγή"', που κυκλοφόρησε από τις 10 Φεβρουαρίου 1964 ως το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Ο Τρίκκας υπέστη διώξεις για την πολιτική και δημοσιογραφική του δραστηριότητα, οι οποίες απασχόλησαν τον Τύπο της εποχής. Για την περίοδο αυτή της παρουσίας του στα πολιτικά δρώμενα γίνεται αναφορά στο βιβλίο της Ιωάννας Παπαθανασίου Η Νεολαία Λαμπράκη τη δεκαετία του 1960 (έκδοση Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών-Γεν.Γραμματείας Νέας Γενιάς, 2006).
Έπειτα από τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, ο Τρίκκας τάχθηκε υπέρ του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετά τη μεταπολίτευση, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Με τη "μετεξέλιξη" του ΚΚΕ Εσωτερικού εκλέχθηκε μέλος της Κ.Ε. της Ελληνικής Αριστεράς και του Εκτελεστικού της Γραφείου και, κατόπιν, μετά την ίδρυση του Συνασπισμού, της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του.
Συγγραφικό έργο Επεξεργασία
Συνέγραψε τη δίτομη ιστορία της ΕΔΑ (ΕΔΑ, το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, ΘΕΜΕΛΙΟ, 2009) και τα βιβλία Απο το όραμα στην πραξη (ΘΕΜΕΛΙΟ,2017) και άλλα μελετήματα (Η Αριστερά στο εξωτερικό, Κώστας Φιλίνης, οργανικός διανοούμενος κ. ά.), καθώς και πολλά πολιτικά άρθρα στις εφημερίδες Τα Νέα, Η Αυγή, Το Βήμα, Ελευθεροτυπία, Εποχή και σε άλλα έντυπα.
Θάνατος Επεξεργασία
Απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών στις 10 Ιουνίου 2020.[3]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ ΑΣΚΙ, Τάσος Τρίκκας (1931-2020).
- ↑ Τάσος Τρίκκας, 1931-2020/Τάσος Τρίκκας, 1931-2020: Αντίο, σύντροφε, avgi.gr, 11 Ιουνίου 2020, ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Πέθανε ο αγωνιστής της Αριστεράς Τάσος Τρίκκας, left.gr, 10 Ιουνίου 2020, ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020.