Η Ταπόσιρις η μεγάλη (λατινικά : Taposiris Magna) ήταν αρχαία πόλη της Αιγύπτου στις ακτές της Μεσογείου πλησίον της σημερινής Αμπουσίρ. Το όνομα της πόλης προέρχεται από το όνομα του Όσιρις και δόθηκε από τους Έλληνες μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Μέγα Αλέξανδρο. Οι πρώτες ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο έγιναν από τους Γάλλους του Ναπολέωντα στις αρχές του 19ου αιώνα. Στον εικοστό αιώνα, ανασκαφές ξεκίνησαν από τον Ιταλό κυβερνήτη Εβαρίστο Μπρέσσια[1]. Ο Καλλισθένης αναφέρει πως ο Μέγας Αλέξανδρος επισκέφθηκε την πόλη στο δρόμο του προς την Όαση της Σίβα, η οποία δίνει πίστη στη θεωρία ότι πρέπει να υπήρχε μία πόλη εδώ στην Ελληνιστική περίοδο[2].

Ταπόσιρις η μεγάλη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ταπόσιρις η μεγάλη
30°57′0″N 29°31′0″E
ΧώραΑίγυπτος
Διοικητική υπαγωγήΚυβερνείο Αλεξάνδρειας
Υψόμετρο14 μέτρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο ναός Ταπόσιρις Μάγκνα

Η πόλη βρισκόταν στο πλωτό βραχίονα που ένωνε την λίμνη Μαρεώτης με τη θάλασσα. Το μέγεθος της λίμνης αυξάνει την πιθανότητα ότι το λιμάνι της πόλης έπαιξε ρόλο στο εμπόριο μεταξύ της Αιγύπτου και της Λιβύης. Το κρασί που παράγεται σε αυτό το μέρος της Αιγύπτου ήταν επίσης γνωστό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου[3].

Στην κορυφή της κορυφογραμμής Τένιας, σε ένα φυσικό έξαρμα του ασβεστόλιθου που χωρίζει τη θάλασσα από τη λίμνη Μαρεώτις, ξεχωρίζουν δύο μνημεία που έχουν εν μέρει αποκατασταθεί το 1930. Το ένα είναι ένας πύργος που έχει χρησιμοποιηθεί στην ανοικοδόμηση του φάρου της Αλεξάνδρειας και το άλλο είναι τα ερείπια ενός ναού του Όσιρη, που επίσης πιστεύεται ότι είναι η τελευταία κατοικία της Κλεοπάτρας[4].

Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν βρεθεί ιδιωτικά και δημόσια κτίρια μαζί με δεξαμενές και ναούς. Η νεκρόπολη δείχνει μια ποικιλία από στυλ ταφής από σαρκοφάγους ή πυραμίδες σε στήλες ή παραστάδες. Ο αρχαίος οικισμός κατοικήθηκε από τον δεύτερο αιώνα π.Χ. έως τον έβδομο αιώνα μ.Χ.[5].

Διάφοροι αρχαιολόγοι έχουν εργαστεί στο χώρο από το 1998[1][6]. Το 2010 οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα τεράστιο ακέφαλο άγαλμα από γρανίτη του βασιλιά των Πτολεμαίων, και την αρχική πύλη ενός ναού αφιερωμένου στον θεό Όσιρι. Σύμφωνα με τον Δρ Ζάχι Χαουάς το μνημειώδες γλυπτό, το οποίο είναι μια παραδοσιακή φιγούρα αρχαίου αιγυπτιακού Φαραώ και θα μπορούσε να απεικονίζει τον Πτολεμαίο Δ΄ , ο Φαραώ που κατασκεύασε το ναό της Ταπόσιρις Μάγκνα. Η ομάδα βρήκε επίσης θεμέλιους λίθους από ασβεστόλιθο που έχουν παραταχθεί στην είσοδο του ναού. Μία από αυτές δείχνουν ότι η είσοδος ήταν επενδεδυμένη με μια σειρά από αγάλματα Σφιγγών παρόμοια με εκείνα της φαραωνικής εποχής. Πίσω από το ναό ανακαλύφθηκε μια νεκρόπολη που περιέχει πολλές Ελληνορωμαϊκές μούμιες. Οι παλαιότερες έρευνες, είπε ο Δρ Χαουάς, δείχνουν ότι οι μούμιες είχαν ταφεί με τα πρόσωπά τους στραμμένα προς το ναό, που σημαίνει ότι είναι πιθανό ότι ο ναός περιείχε την ταφή μιας σημαντικής βασιλικής προσωπικότητας, ενδεχομένως της Κλεοπάτρας[7].

Επίσης έχει ανασκαφεί ναός αφιερωμένος στην Ίσιδα, κι έχουν βρεθεί νομίσματα με τη κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έχει βρεθεί κεφαλή αγάλματος της Κλεοπάτρας και νομίσματα που την απεικονίζουν. Η αρχαιολογική ομάδα βρήκε επίσης πολλά φυλαχτά, μαζί με ένα όμορφο ακέφαλο άγαλμα που χρονολογείται στην εποχή των Πτολεμαίων. Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα είναι μια μοναδική μάσκα που απεικονίζει έναν άνδρα με μια ουλή στο πηγούνι. Το πρόσωπο φέρει κάποια ομοιότητα με τα γνωστά πορτρέτα του Μάρκου Αντώνιου.

Μια έρευνα με ραντάρ στο ναό του Ταπόσιρις Μάγκνα, δυτικά της Αλεξάνδρειας έγινε ως μέρος της έρευνας για το τάφο της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου που πιστεύεται από κάποιους ότι βρίσκεται εδώ[8].

Το 2012, ανακαλύφθηκε ότι τα ερείπια ήταν ο απόηχος της δεύτερης μάχης του Ελ Αλαμέιν. Βρέθηκαν αρκετές βόμβες που δεν έχουν εκραγεί, καθώς και απανθρακωμένα λείψανα Ιταλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών[9].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Győző Vörös (2006). Taposiris Magna, 1998-2004: Alexandriai magyar ásatások. American Univ in Cairo Press. σελ. 24. ISBN 978-963-214-886-1. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012. 
  2. Kathryn A. Bard (14 Μαΐου 1999). Encyclopedia of the Archaeology of Ancient Egypt. Routledge. σελ. 927. ISBN 978-0-415-18589-9. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012. 
  3. Michel Chauveau (2000). Egypt in the Age of Cleopatra: History and Society Under the Ptolemies. Cornell University Press. σελ. 63. ISBN 978-0-8014-8576-3. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012. 
  4. Eddie Edwards· Edward J. Edwards. The French Ruse. Eddie Edwards. σελ. 171. ISBN 978-1-257-15527-9. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012. 
  5. Alan B. Lloyd (25 Μαΐου 2010). A Companion to Ancient Egypt: Two Volume Set. John Wiley & Sons. σελ. 351. ISBN 978-1-4443-2006-0. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012. 
  6. «French Mission excavations Taposiris Magna» (στα Γαλλικά). taposiris. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2012. 
  7. ANN WUYTS (4 May 2010). «Ptolemaic statue and temple gate discovered at Taposiris Magna» (στα French). The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-10-29. https://web.archive.org/web/20111029080444/http://www.independent.co.uk/life-style/history/ptolemaic-statue-and-temple-gate-discovered-at-taposiris-magna-1961972.html. Ανακτήθηκε στις 2012-06-10. 
  8. Zahi Hawass. «Press Release - News from the Temple of Taposiris Magna». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2012. 
  9. «Fending off snakes and scorpions, Dominican architect seeks Cleopatra's tomb». 9 August 2013. Dominican Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2013.