Βικιπαίδεια

Τζίμι Ντόρσεϊ

Ο Τζέιμς Φράνσις Ντόρσεϊ (29 Φεβρουαρίου 1904 - 12 Ιουνίου 1957), επαγγελματικά γνωστός ως Τζίμι Ντόρσεϊ, ήταν Αμερικανός κλαρινίστας της τζαζ, σαξοφωνίστας, συνθέτης και επικεφαλής μεγάλων συγκροτημάτων. Ηχογράφησε και συνέθεσε τα πρότυπα τραγούδια τζαζ και ποπ "I'm Glad There Is You (In This World of Ordinary People" και "It's The Dreamer In Me". Οι άλλες σημαντικές ηχογραφήσεις του ήταν "Tailspin", "John Silver", "So Many Times", "Amapola", "Brazil ( Aquarela do Brasil)", "Pennies from Heaven" με τους Μπινγκ Κρόσμπι, Λούις Άρμστρονγκ και Φράνσις Λάνγκφορντ, "Grand Central Getaway" και "So Rare". Έπαιξε κλαρίνο στα κλασικά κομμάτια της τζαζ "Singin 'the Blues" το 1927 και την αρχική ηχογράφηση του 1930 "Georgia on My Mind", τα οποία συμπεριλήφθηκαν στο Grammy Hall of Fame.

Τζίμι Ντόρσεϊ
Γέννηση29  Φεβρουαρίου 1904[1][2][3]
Σεναντόα[4]
Θάνατος12  Ιουνίου 1957[1][2][3]
Νέα Υόρκη[4]
wikidata (π)

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Σεναντόα της Πενσιλβάνια των Ηνωμένων Πολιτειών και ήταν ο πρώτος γιος της Τερέζας Λάνγκτον Ντόρσεϊ και του Τόμας Φράνσις Ντόρσεϊ. [5] Ο πατέρας του, Τόμας, ήταν αρχικά ανθρακωρύχος, αλλά αργότερα θα γινόταν δάσκαλος μουσικής και διευθυντής ορχήστρας. Τόσο ο Τζίμι όσο και ο μικρότερος αδελφός του, Τόμι Ντόρσεϊ, ήταν μουσικά ενεργοί κατά την παιδική τους ηλικία και στην ηλικία των επτά ετών, ο Τζίμι έπαιζε ήδη με το συγκρότημα του πατέρα του. [5] Έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση σε ηλικία 9 ετών παίζοντας τρομπέτα με τους King Trumpeters του Τζ. Κάρσον ΜακΤζι στη Νέα Υόρκη το 1913. [6] Μεταπήδησε στο σαξόφωνο άλτο το 1915 και στη συνέχεια έμαθε κλαρίνο . Ο Τζίμι έπαιζε σε κλαρίνο εξοπλισμένο με το σύστημα δακτύλων Albert, σε αντίθεση με το πιο συνηθισμένο σύστημα Boehm που χρησιμοποιούσαν οι περισσότεροι από τους συγχρόνους του, συμπεριλαμβανομένων των Μπένι Γκούντμαν και Άρτι Σο . [7]

Με τον αδελφό του Τόμι να παίζει τρομπόνι, δημιούργησαν το Dorsey's Novelty Six, που αργότερα ονομάστηκε Dorsey's Wild Canaries, ένα από τα πρώτα τζαζ συγκροτήματα που παρουσιάστηκαν από το ραδιόφωνο. Το 1924 προσχώρησε στους California Ramblers (οι οποίοι είχαν την έδρα τους στη Νέα Υόρκη). Έκανε πολλές ελεύθερες ραδιοφωνικές και ηχογραφήσεις με γραμμόφωνο καθ' όλη τη δεκαετία του 1920.[8] Τα αδέλφια εμφανίστηκαν επίσης ως μουσικοί συνεδρίας σε πολλές ηχογραφήσεις τζαζ. Εντάχθηκε στο συγκρότημα του Τεντ Λιούις το 1930, με τον οποίο έκανε περιοδείες στην Ευρώπη. [7] Την ίδια χρονιά έπαιξε κλαρίνο στο εμβληματικό κομμάτι της τζαζ "Georgia on My Mind" το 1930 με τον Χόγκι Καρμάικλ και την ορχήστρα του, όπου εμφανίστηκε ο Μπιξ Μπάιντερμπεκε στο κορνέτο. [9] Ο Ντόρσεϊ παντρεύτηκε την Τζέιν Πόρτερ το 1928 και απέκτησαν μια κόρη, την Τζούλια. Η Τζέιν Πόρτερ και ο Ντόρσεϊ χώρισαν το 1949. [10]

Καριέρα Επεξεργασία

Τις πρώτες μέρες του ως μουσικού, ο Τζίμι έπαιζε με διάφορα σύνολα και καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Screnon Sirens, The California Ramblers, Ρεντ Νίκολς, Τζιν Γκόλντκετ, Φράνκι Τρουμπάουερ, Μπεν Πόλακ και Πολ Γουάιτμαν. Έπαιξε σόλο κλαρίνο στο εμβληματικό κομμάτι της τζαζ του 1927 "Singin 'the Blues", με την Ορχήστρα του Φράνκι Τραμπάουερ και με τη συμμετοχή του Μπιξ Μπάιντερμπεκε (η οποία, μισό αιώνα αργότερα, θα εισαχθεί στο Grammy Hall of Fame ). Μετά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες από την ευρωπαϊκή περιοδεία του, συνεργάστηκε για λίγο με τον Ρούντι Βάλι και με αρκετούς άλλους επικεφαλής μπάντας και ομοίως με τον αδελφό του Τόμι - συμπεριλαμβανομένης της έναρξης της φημισμένης ομώνυμης μπάντας τους. [11] Εμφανίστηκε σε τουλάχιστον εβδομήντα πέντε ραδιοφωνικές εκπομπές, πολλές από αυτές με τον αδελφό του. Ήταν μέλος της ορχήστρας του Ναθάνιελ Σίλκρετ, σε προγράμματα όπως (από το 1937) "The Music That Satisfies" (επίσης γνωστό ως Chesterfield Quarter Hour). Ο Γκλεν Μίλερ διασκεύασε και έπαιξε τρομπόνι σε αρκετές πρώτες ηχογραφήσεις που έκαναν μαζί με τον αδελφό του Τόμι για την OKeh Records, συμπεριλαμβανομένων των "The Spell of the Blues", "Let's Do It " και "My Kinda Love" - όλα με τον Μπινγκ Κρόσμπι στα φωνητικά.[12]

Το 1927 τα αδέλφια δημιούργησαν την ορχήστρα Dorsey Brothers και υπέγραψαν με την Okeh Records. Για μερικές από τις ηχογραφήσεις τους, ο Γκλεν Μίλερ θα συμμετείχε μαζί τους ως τρομπονίστας, ενορχηστρωτής και συνθέτης. συνθέτοντας την ξαδέρφη της Άννυ Φάνι », [13], "Tomorrow's Another Day" , "Harlem Chapel Chimes" και "Dese Dem Dose". [14] Το πρώτο τους τραγούδι στα τσαρτ ήταν το "Coquette", το οποίο συνέθεσαν τα αδέλφια με φωνητικά από τον Μπιλ Ντάτον τον Ιούνιο του 1928. Το τραγούδι τους "Let's Do It (Let's Fall in Love)" με φωνητικά από τον Μπινγκ Κρόσμπι, ήταν το πρώτο τους που έφτασε στα δέκα κορυφαία τραγούδια (κατάλογο με τα 10 πρώτα). [15] Παρά την επιτυχία τους, τα αδέλφια διαφωνούσαν συχνά για τη διαχείριση του συγκροτήματος και η σύγκρουσή τους θα έφτανε στο αποκορύφωμα τον Μάιο του 1935, όταν, μετά από μια διαφωνία επί σκηνής, ο Τόμι αποχώρησε.  [16] [5] Στη συνέχεια, ο Τζίμι συνέχισε το συγκρότημα, διατηρώντας το όνομα των Dorsey Brothers με την ελπίδα ότι ο μικρότερος αδελφός του θα επέστρεφε. τον Σεπτέμβριο του 1935, το συγκρότημα των Dorsey Brothers έγινε "Jimmy Dorsey and His Orchestra" και υπέγραψε με την Decca Records. Τον Δεκέμβριο του 1935, το πρώτο τραγούδι του Ντόρσεϊ με το συγκρότημα, "You Let me Down", έφτασε στους καταλόγους επιτυχιών. Για τα επόμενα δύο χρόνια, ο Τζίμι Ντόρσεϊ και η ορχήστρα του θα παρείχαν συνοδεία στη ραδιοφωνική εκπομπή του Kraft Music Hall του Μπινγκ Κρόσμπι Το συγκρότημα συμμετείχε σε 73 προγράμματα, από τον Δεκέμβριο του 1935 έως τον Ιούλιο του 1937. Υποστήριξαν επίσης τον Κρόσμπι στις εμπορικές του ηχογραφήσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. [17] Το 1936 ο Bing Crosby κυκλοφόρησε το σινγκλ "Pennies from Heaven" που ηχογραφήθηκε με την ορχήστρα του Τζίμι Ντόρσεϊ στην Decca Records. Το πρώιμο συγκρότημα θεωρήθηκε περισσότερο προσανατολισμένο στην τζαζ από αυτό του αδελφού του, και σε απάντηση το συγκρότημα ηχογράφησε κλασικά ορχηστρικά σουίνγκ: Dorsey Stomp, Tap Dancer's Nightmare, Parade of the Milk Bottle Caps, John Silver και Dusk και περιλάμβανε μουσικούς όπως ο Μπόμπι Μπερν, Ρέι ΜακΚίνλεϊ, Ντόναλντ Μάτεσον και Σκιτς Χέρφερτ μαζί με τους τραγουδιστές Μπομπ Έμπερλι και Κέι Γουέμπερ.[7]

 
Ο Τζίμι Ντόρσεϊ παίζει άλτο σαξόφωνο στο The Fabulous Dorseys (1947)

Ο Ντόρσεϊ έφυγε από τον Κρόσμπι το 1937, για να επικεντρωθεί στη δική του καριέρα, [18] και τα πήγε καλά εμπορικά, αν και επισκιάστηκε από τον Μπένι Γκούντμαν, του οποίου η μεγάλη μπάντα είχε «αγγίξει την κεντρική σκηνή» στα μέσα της δεκαετίας του '30. Ο βασικός τραγουδιστής του Ντόρσεϊ ήταν ο Μπομπ Έμπερλι, ο οποίος θεωρείτο ο καλύτερος στη μουσική βιομηχανία. Το 1939 προσχώρησε στο συγκρότημα η Έλεν Ο' Κόνελ και η ιδέα να τους εκτελέσουν ντουέτα αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένη. Εκείνη και ο Μπομπ Έμπερλι διέθεταν έναν τύπο "αγοριού και κοριτσιού της διπλανής πόρτας"  και ο συνδυασμός τους παρήγαγε αρκετές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μπάντας. Πολλές από τις ηχογραφήσεις των Έμπερλι-O'Κόνελ ήταν σε μια ασυνήθιστη μορφή 3 τμημάτων "abc" αναφορικά με τη σειρά τους. Σύμφωνα με πληροφορίες αυτή η μορφή αναπτύχθηκε  με την επιμονή ενός παραγωγού δισκογραφικών (τότε αποκαλούνταν στέλεχος της A&R) που ήθελε να εμφανίσει τόσο τους τραγουδιστές όσο και το πλήρες συγκρότημα σε μία μόνο 3λεπτη ηχογράφηση 78 στροφών. Ο Έμπερλι τραγουδούσε το πρώτο λεπτό, συνήθως ως αργή ρομαντική μπαλάντα, το επόμενο λεπτό παρουσίασε ολόκληρο το συγκρότημα που υποστήριζε το σαξόφωνο του Τζίμι και το τελευταίο λεπτό τραγουδούσε η Ο'Κόνελ σε πιο ανεβασμένο ύφος, μερικές φορές με στίχους στα ισπανικά.[7] Σχεδόν κάθε δίσκος που κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια του 1939-1943 έδωσε επιτυχίες, αλλά κυρίως τα λατινοαμερικάνικα στυλιζαρισμένα τραγούδια τους, όπως "Amapola", "Maria Elena" και "Green Eyes", που ήταν στην κορυφή των τσαρτς το 1941. [19] Συνέχισαν να τραγουδούν με την μπάντα του για μελλοντικούς δίσκους και κινηματογραφικές εμφανίσεις. Η Κίτι Κάλεν τραγούδησε με την ορχήστρα του Τζίμι Ντόρσεϊ μετά την αποχώρηση της Έλεν Ο' Κόνελ το 1942. [20] Η πρώτη σύζυγος του Τζέρι Λιούις, Πάτι Πάλμερ (όνομα γέννησης Esther Calonico) ήταν τραγουδίστρια με την ορχήστρα του για λιγότερο από ένα χρόνο, ξεκινώντας γύρω στα 1944. [21] Παρά τις αλλαγές προσωπικού, ο Τζίμι παρέμεινε ένας από τους κορυφαίους αρχηγούς των μεγάλων συγκροτημάτων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη δεκαετία του 1950, ενημερώνοντας πάντα τον ήχο της μπάντας του, αλλά η επιχείρηση της μεγάλης μπάντας είχε αρχίσει να παρακμάζει. Ο Ντόρσεϊ απασχόλησε τον πιανίστα και ενορχηστρωτή Τζο Λίπμαν το 1939 (ο οποίος μόλις είχε φύγει από τον Μπάνι Μπέριγκαν), συνεισφέροντας σημαντικά στο ρεπερτόριο της μπάντας και στην επιτυχία των ηχογραφήσεων τα επόμενα τρία χρόνια.

Ο Τζίμι και ο Τόμι Ντόρσεϊ επανενώθηκαν στις 15 Μαρτίου 1945, για να ηχογραφήσουν ένα V-Disc στο Λίντερκραντς Χολ της Νέας Υόρκης. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1945, το V-Disc 451 και παρουσίασε το "More Than You Know" υποστηριζόμενο με το "Brotherly Jump". [22] Τα τραγούδια παρουσίασαν τις συνδυασμένες ορχήστρες των Τζίμι και Τόμι Ντόρσεϊ. Το 1947 ο Τζίμι υπέγραψε με την MGM Records και την ίδια χρονιά, τα αδέλφια άφησαν στην άκρη τις εντάσεις τους για την ταινία "The Fabulous Dorseys" Η ταινία ήταν μια ματιά μέσα στη ζωή των αδελφών, από την παιδική ηλικία τους ως την ενηλικίωση. τα αδέλφια έπαιξαν τον εαυτό τους στην ταινία. Τόνισε επίσης τους αγώνες τους που οδήγησαν την ορχήστρα των Dorsey Brothers και έδειξε πώς ήταν η ζωή τους στο δρόμο. [23] Παρά το γεγονός ότι τα αδέλφια έσμιξαν για την ταινία, ο Τζίμι συνέχισε να ηγείται της δικής του μπάντας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Το 1950ο Τζίμι μετακόμισε στην Columbia Records και ο αδελφός του του πρόσφερε μια θέση στην Ορχήστρα του Τόμι Ντόρσεϊ. [5]

Το 1953 ο Τόμι και ο Τζίμι μετονόμασαν το συγκρότημα σε "Ορχήστρα Αδελφών Ντόρσεϊ". Ο Τόμι ήταν ο επικεφαλής του συγκροτήματος και έκανε τον Τζίμι τόσο συμπρωταγωνιστή όσο και σολίστ. Στις 26 Δεκεμβρίου 1953 τα αδέλφια και η ορχήστρα τους εμφανίστηκαν στο τηλεοπτικό πρόγραμμα CBS του Τζάκι Γκλίζον. [24] Η επιτυχία εκείνης της τηλεοπτικής εμφάνισης οδήγησε τον Γκλίζον να παράγει ένα εβδομαδιαίο ποικίλο πρόγραμμα, το Stage Show, το οποίο φιλοξένησαν οι αδελφοί στο CBS από το 1954 έως το 1956. [25] Το σόου έδωσε ελπίδα σε άλλους επικεφαλής μεγάλης μπάντας σε μια επιχείρηση, η οποία βάδιζε σταθερά προς την παρακμή σε βάρος εκείνων. Τον Ιανουάριο του 1956 το Stage Show έγραψε ιστορία με την πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του Έλβις Πρίσλεϊ στο δίκτυο. Προωθώντας τις πρώτες του ηχογραφήσεις για την RCA Victor, ο Πρίσλεϊ έκανε συνολικά έξι guest εμφανίσεις. Οι ανταγωνιστικές βαθμολογίες από το δημοφιλές Perry Como Show του NBC ανάγκασαν το Stage Show να ολοκληρωθεί πρόωρα.

Το 1956 μετά τον θάνατο του Τόμι Ντόρσεϊ από πνιγμό στον ύπνο του, ο Τζίμι ανέλαβε επικεφαλής της ορχήστρας. Την ίδια περίπου περίοδο ο Τζίμι διαγνώστηκε με καρκίνο στο λαιμό. Απεβίωσε 6,5 μήνες μετά, σε ηλικία 53 ετών, στη Νέα Υόρκη. Οι εκπομπές του Τζίμι Ντόρσεϊ και της The Fabulous Dorsey Orchestra στο NBC Bandstand σώζονται από τις 25 Δεκεμβρίου και τις 31 Δεκεμβρίου 1956. [26] Διατίθενται επίσης τουλάχιστον δύο άλλες εκπομπές από τον Δεκέμβριο του 1956. Οι ηχογραφήσεις του συγκροτήματος από τη χειμερινή περιοδεία του 1957 δεν έχουν διασωθεί. Αυτές οι ηχογραφήσεις θα παρείχαν την τελευταία ηχητική απόδειξη του έργου του Τζίμι Ντόρσεϊ. Πιστεύεται ότι η τελευταία εμφάνιση του Ντόρσεϊ ήταν στο Τζόπλιν του Μιζούρι, στις 12 Μαρτίου 1957. [26]

Τη στιγμή του θανάτου του στις 12 Ιουνίου 1957, το τελευταίο τραγούδι του Τζίμι, "So Rare", έφτασε στη δεύτερη θέση στα τσαρτς του Billboard, και έγινε το τραγούδι με την υψηλότερη θέση στα τσαρτς από μια μεγάλη μπάντα κατά την πρώτη δεκαετία της εποχής της Ροκ εντ ρολ. Με μια διασκευή που επηρεάστηκε πολύ από τον σαξοφωνίστα της R&B Earl Bostic, σηματοδότησε την προσπάθεια του Ντόρσεϊ να αναγνωρίσει τη ροκ μουσική και σηματοδότησε μια σημαντική απόκλιση από την προηγούμενη δουλειά του. Αυτή η τελική ηχογράφηση πούλησε 500.000 αντίτυπα και του χάρισε έναν χρυσό δίσκο. [27]

Ο Τζίμι Ντόρσεϊ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους και σημαντικότερους παίκτες σαξόφωνου alto της εποχής των Big Band και του Swing, [28] και επίσης μετά από εκείνη την εποχή. Οι σαξοφωνίστες της τζαζ Λέστερ Γιανγκ και Τσάρλι Πάρκερ τον αναγνωρίζουν και οι δύο ως σημαντική επιρροή στο στυλ τους. [29]

 
Ο Τόμι (αριστερά) και ο Τζίμι Ντόρσεϊ το 1955

Ο Ντόρσεϊ εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες του Χόλιγουντ, όπως το That Girl From Paris, Shall We Dance, The Fleet's In, Lost in a Harem with Abbot and Costello, I Dood It και τη βιογραφία με τον αδερφό του Tommy, The Fabulous Dorseys το 1947.

Το 1938 ο Τζίμι Ντόρσεϊ και η ορχήστρα του εμφανίστηκαν επίσης σε μια ταινία μικρού μήκους ερμηνεύοντας πολλές από τις επιτυχίες του, όπως "It's the Dreamer in Me", "I Love You in Technicolor" και "Parade of the Milk Bottle Caps".

Ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε ο Ντόρσεϊ Επεξεργασία

  • Jimmy Dorsey and His Orchestra (1938 μικρού μήκους)
  • The Fleet's In (1942)
  • I Dood It (1943)
  • Four Jills in a Jeep (1944)
  • Lost in a Harem (1944)
  • Hollywood Canteen (1944)
  • The Fabulous Dorseys (1947)

Συνθέσεις Επεξεργασία

  • "Dixieland Band From Santa Claus Land"
  • "Mood Hollywood"
  • "Shim Sham Shimmy"
  • "So Many Times" -που έφτασε στην 20ή θέση το 1939 στο Billboard, μένοντας στα τσαρτς για μια εβδομάδα.[30] Ο Γκλεν Μίλερ και η ορχήστρα του ηχογράφησαν το τραγούδι, καθώς και ο Τζακ Τιγκάρντεν και η ορχήστρα του.
  • "Beebe
  • "Oodles of Noodles"
  • "John Silver" με τον Ρέι Κράιζ, που έφτασε στην 13η θέση στο Billboard το 1938, παραμένοντας στα τσαρτς για 2 εβδομάδες
  • "Parade of the Milk Bottle Caps"
  • "Dusk in Upper Sandusky" με το Λάρι Κλίντον
  • "Shoot the Meatballs to Me Dominick Boy" με Toots Camarata
  • "A Man and his Drums"
  • "Mutiny in the Brass Section
  • "Praying the Blues"
  • "Contrasts", his theme song
  • "Major and Minor Stomp"
  • "Hep-Tee Hootie (Juke Box Jive)" με τους Φαντ Λίβινγκστον και Τζακ Πάλμερ
  • "I Bought A Wooden Whistle"
  • "Tailspin" με τον Φράνκι Τραμπάουερ, κλασικό της τζαζ
  • "I'm Glad There Is You (In This World of Ordinary People)"
  • "Clarinet Polka"
  • "I Love You in Technicolor"
  • "All The Things You Ain't" με Μπέιμπ Ράσιν
  • "JD's Boogie Woogie"
  • "Jumpin' Jehosaphat"
  • "I'll Do Anything For You"
  • "Any Time at All"
  • "Two Again"
  • "It's Anybody's Moon"
  • "Dixieland Detour"
  • "Shades of Twilight"
  • "Dorsey Stomp"
  • "Grand Central Getaway" με τον Ντίζι Γκιλέσπι
  • "Sunset Strip" και "The Champ" με τον Σόνι Μπερκ
  • "Town Hall Tonight"
  • "Outer Drive" με τον Χερμπ Έλις
  • "It's the Dreamer in Me" με τον Τζίμι Βαν Χόιζεν – ηχογραφήθηκε από τον Ντιουκ Έλινγκτον και άλλους. (κλασικό της τζαζ)

Ο Ντόρσεϊ συνέγραψε το πρότυπο τραγούδι για την τζαζ και ποπ "(In This World of Ordinary People) I'm Glad There Is You " με τον Πολ Μαντέιρα, επίσης γνωστό ως Πολ Μερτς, το 1941. Ο Μερτς ήταν πιανίστας με την ορχήστρα του Τζιν Γκόλντκετ τη δεκαετία του 1920 και είχε εργαστεί στο Χόλιγουντ. Τραγουδήθηκε από τον τραγουδιστή του Ντόρσεϊ, τον Μπομπ Έμπερλι, κυκλοφόρησε από την Decca ως 4197B το 1942. [31] Κυκλοφόρησε επίσης από την Decca 18799A με τον Dee Parker το 1946.

Νούμερο-ένα επιτυχίες Επεξεργασία

Ο Τζίμι Ντόρσεϊ είχε έντεκα νούμερο ένα επιτυχίες (στην κορυφή) με την ορχήστρα του τη δεκαετία του 1930 και του 1940:

  • "Is It True What They Say About Dixie?"
  • "Change Partners"
  • "The Breeze and I"
  • "Amapola"
  • "My Sister and I"
  • "Maria Elena"
  • "Green Eyes"
  • "Blue Champagne"
  • "Tangerine"
  • "Besame Mucho"
  • "Pennies from Heaven" με τον Μπινγκ Κρόσμπι.
  • "So Rare", το οποίο έφτασε στην 2η θέση και έμεινε στο τσαρτ επί 26 εβδομάδες.

Το 1935 είχε δύο ακόμη τραγούδια στην κορυφή ως μέρος της ορχήστρας Dorsey Brothers: "Lullaby of Broadway" και "Chasing Shadows". Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το "Amapola", το οποίο ήταν το νούμερο ένα για δέκα εβδομάδες το 1941 στο τσαρτ των σινγκλς του Billboard.

Διακρίσεις Επεξεργασία

Το 1996 η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ εξέδωσε ένα αναμνηστικό γραμματόσημο για τους Τζίμι και Τόμι Ντόρσεϊ. [32]

Το 2009 η Ακαδημία Ηχογράφησης πρόσθεσε την εγγραφή του 1942 του "Brazil (Aquarela do Brasil), από τον Τζίμι Ντόρσεϊ και την Ορχήστρα του, στο Hall Of Fame των Γκράμι . [33]

Απώλεια υλικών Επεξεργασία

Στις 25 Ιουνίου 2019 το περιοδικό The New York Times συμπεριέλαβε τον Τζίμι Ντόρσεϊ στους (εκατοντάδες) καλλιτέχνες των οποίων το υλικό καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς στη Universal το 2008. [34]

Εγγραφές VDisc Επεξεργασία

  • Julia, No. 117A, 1940 [35]
  • John Silver, Νο. 117Β, 1940 [35]
  • The Breeze (Μπομπ Έμπερλι, φωνητικά)/You, You Darlin '(Έλεν Ο΄Κόνελ, φωνητικό), αρ. 217Β, 1940 [35]
  • The Great Lie, No. 283A; Navy 63A, 1944 [35]
  • Sunset Strip, Αρ. 326Α; Ναυτικό 106Α, 1944 [35]
  • Αντιθέσεις/Ω! What A Beautiful Mornin ', No. 314A; Ναυτικό 94Α, 1944 [35]
  • Grand Central Getaway/All the Things You Ain't, No. 391B, 1944 [35]
  • Long John Silver, αρ. 409Β. Ναυτικό 189Β, 1944 [35]
  • Jumpin 'Jehosaphat, Νο. 470B; Ναυτικό 189Β, 1944 [35]
  • Together, Αρ. 514Α. Navy 274A [35]

Grammy Hall of Fame Επεξεργασία

Οι ηχογραφήσεις του Τζίμι Ντόρσεϊ εισήχθησαν μετά θάνατον στο Grammy Hall of Fame, το οποίο είναι ένα ειδικό βραβείο Grammy που καθιερώθηκε το 1973 για να τιμήσει ηχογραφήσεις ηλικίας τουλάχιστον 25 ετών που έχουν «ποιοτική ή ιστορική σημασία».

Jimmy Dorsey: Βραβεία Grammy Hall of Fame
Έτος ηχογράφησης Τίτλος Είδος Δισκογραφική εταιρεία Έτος εισαγωγής Σημειώσεις
1927 "Singin 'the Blues " Τζαζ (σινγκλ) Okeh 1977 Ο Φράνκι Τραμπάουερ και η ορχήστρα του με τους Μπιξ Μπάιντερμπεκε και Έντι Λανγκ
1942 ""Brazil" (Aquarela do Brasil)" Τζαζ (σινγκλ) Decca 2008
1930 "Georgia on My Mind" Σινγκλ Victor 2014 Χόγκι Καρμάικλ και η Ορχήστρα του

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13893383w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jimmy-Dorsey. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Grove Music Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. 10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.A2228215. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2020. ISBN-13 978-1-56159-263-0.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Pennsylvania Center for the Book». Pabook.libraries.psu.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. ↑ Ruhlmann, William· Eder, Bruce. «Jimmy Dorsey: Biography». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Walker, Leo. The Big Band Almanac (revised edition). New York: Da Capo, 1989.
  8. ↑ «Jimmy Dorsey». IMDb.com. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  9. ↑ Gioia, Ted (27 Σεπτεμβρίου 2012). The jazz standards : a guide to the repertoire. Oxford. ISBN 978-0-19-993739-4. 
  10. ↑ «Corpus Christi Caller-Times». 1962-02-20. https://www.newspapers.com/image/27724307. Ανακτήθηκε στις 2020-02-04. 
  11. ↑ Ruhlmann, William· Eder, Bruce. «Jimmy Dorsey: Biography». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011.  
  12. ↑ «a cordial welcome to jazzsight». Jazzsight.com. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  13. ↑ «Tuxedo Junction Tommy Dorsey». George Spink. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-18. https://web.archive.org/web/20100318055413/http://www.tuxjunction.net/tommydorsey.htm. 
  14. ↑ «a cordial welcome to jazzsight». Jazzsight.com. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020.  Jazzsight.comΑνακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020.
  15. ↑ «Pennsylvania Center for the Book». Pabook.libraries.psu.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020.  
  16. ↑ Ruhlmann, William· Eder, Bruce. «Jimmy Dorsey: Biography». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011.  Allmusic Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011.
  17. ↑ Pairpoint, Lionel. «And Here's Bing!». BING magazine. International Club Crosby. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  18. ↑ Giddins, Gary (2001). Bing Crosby – A Pocketful of Dreams. New York: Little, Brown & Company. σελίδες 424–425. ISBN 0-316-88188-0. 
  19. ↑ Pop chronicles., Mind's Eye, 1994, ISBN 1-55935-147-0, OCLC 31611854, https://www.worldcat.org/oclc/31611854, ανακτήθηκε στις 2020-02-04 
  20. ↑ «Solid! Kitty Kallen». Parabrisas. n.d.. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-15. https://web.archive.org/web/20110615023509/http://www.parabrisas.com/d_kallenk.php. 
  21. ↑ «Jerry Lewis». Jerrylewis.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019. 
  22. ↑ Rust, Brian (2002). Jazz and Ragtime Records (1897–1942): L-Z, index (στα Αγγλικά). Mainspring Press. ISBN 978-0-9671819-2-9. 
  23. ↑ Lester, James. (1994). Too marvelous for words : the life and genius of Art Tatum. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-508365-2. 
  24. ↑ «The Paley Center for Media». Paleycenter.org. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  25. ↑ Brooks, Tim; Marsh, Earle (1992), The Complete Directory to Prime Time Network TV Shows, Ballantine Books, (ISBN 0-345-37792-3); McNeil, Alex (1996), Total Television, Penguin Books, (ISBN 0-14-024916-8).
  26. ↑ 26,0 26,1 Stockdale, Robert L. Jimmy Dorsey: A Study in Contrasts. (Studies in Jazz Series). Lanham, MD: The Scarecrow Press, Inc., 1999.
  27. ↑ Chicago Tribune, 13 Ιουνίου 1957
  28. ↑ «The Saxophone Corner». Felixssaxophonecorner.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  29. ↑ Berendt, Joachim (1976). The Jazz Book. Paladin. σελ. 203. 
  30. ↑ «Song artist 47 – Jimmy Dorsey». Tsort.info. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  31. ↑ Billboard Magazine, 21 Μαρτίου 1942.
  32. ↑ Stanley, Charles (1996-09-13). «Big Band Fans Swing For Special Delivery». Chicago Tribune. https://www.chicagotribune.com/news/ct-xpm-1996-09-13-9609130098-story.html. Ανακτήθηκε στις 2020-06-14. 
  33. ↑ «Grammy Hall of Fame». grammy.com. 18 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2020. 
  34. ↑ Rosen, Jody (2019-06-25). «Here Are Hundreds More Artists Whose Tapes Were Destroyed in the UMG Fire». The New York Times. https://www.nytimes.com/2019/06/25/magazine/universal-music-fire-bands-list-umg.html. Ανακτήθηκε στις 2019-06-28. 
  35. ↑ 35,00 35,01 35,02 35,03 35,04 35,05 35,06 35,07 35,08 35,09 Spragg, Dennis M. (2015). V-Discs Catalog (PDF). University of Colorado Boulder – Glenn Miller Archive. σελ. 25. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jimmy Dorsey στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζίμι_Ντόρσεϊ&oldid=10305955"