Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος (ύπατος το 238 π.Χ.)
Ο Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος, λατιν.: Tiberius Sempronius Gracchus (άκμασε το. 238 π.Χ.), Ρωμαίος της Δημοκρατίας, ύπατος το έτος 238 π.Χ., ήταν ο πρώτος άνδρας από τον κλάδο τού γένους του που έγινε ύπατος. (Πολλοί άλλοι πληβείοι Σεμπρόνιοι είχαν ήδη φτάσει στο να γίνουν ύπατοι και ακόμη και τιμητές.)
Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκxος (ύπατος το 238 π.Χ.) | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ti.Sempronius Ti.f.C.n. Gracchus (Λατινικά) |
Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. ή 273 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] |
Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος (ύπατος το 215 π.Χ.)[2][3] Πόπλιος Σεμπρόνιος Γράκχος |
Γονείς | Tiberius Sempronius |
Οικογένεια | Sempronii Gracchi |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | plebeian aedile (246 π.Χ.) Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[4] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (238 π.Χ.)[4] |
Ήταν ο πατέρας του ομώνυμου υπάτου τα έτη 215 και 213 π.Χ. που υπηρέτησε στον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο, και ο προπάππος των μεταρρυθμιστών αδελφών Γράκχων: Τιβέριου και Γάιου Σεμπρόνιου Γράκχου.
Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΕμφανίζεται για πρώτη φορά ως πληβείος αγορανόμος (aedile) το 246 π.Χ. Αυτός και ο συνάδελφός του, Γάιος Φουνδάνιος Φούνδουλος, έκτισαν έναν ναό για τη Libertas (Ελευθερία) στον λόφο Αβεντίνο με έσοδα, που είχαν εισπραχθεί από διάφορα πρόστιμα.[5]
Υπηρέτησε ως ύπατος για το έτος 238 π.Χ. Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, κατέλαβε τη Σαρδηνία και έκανε εκστρατεία στη Λιγουρία.[6] Ο πατρίκιος συνύπατός του ήταν ο Πόπλιος Βαλέριος Φάλτων.[6] Από ό,τι φαίνεται ορκίστηκε να αφιερώσει έναν ναό, τον οποίο δεν ολοκλήρωσε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αυτός ο ναός ολοκληρώθηκε και καθαγιάστηκε από τον ομώνυμο μεγαλύτερο γιο του, τον ύπατο του 215 π.Χ. και του 213 π.Χ..
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΓιοι του ήταν οι:
- Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος, ο οποίος ήταν ύπατος το 215 και το 213 π.Χ. Αυτός ο Γράκχος είχε δύο γιους:
- Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος, ο οποίος εκλέχθηκε ιερέας το 203 π.Χ. σε πολύ μικρή ηλικία, και απεβίωσε στην πανώλη του 174 π.Χ.
- Τιβέριος Βετούριος Γράκχος Σεμπρονιανός, ο οποίος αντικατέστησε τον νεκρό συγγενή του ως οιωνοσκόπος (augur), και του οποίου το όνομα δείχνει ότι γεννήθηκε Σεμπρόνιος και υιοθετήθηκε από έναν πατρίκιο Βετούριο.
- Πόπλιος Σεμπρόνιος Γράκχος, για τον οποίο σχεδόν τίποτε δεν είναι γνωστό. Είχε νυμφευτεί -και είχε έναν γιο, τον Τιβέριο Σ. Γράκχο το 217 π.Χ.- και μπορεί να απεβίωσε κατά τη διάρκεια του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου.
- Τιβέριος Σεμπρώνιος Γράκχος (π. 217 π.Χ. -π. 150 π.Χ.), ο οποίος νυμφεύτηκε τη μικρότερη κόρη του Σκιπίωνα και ήταν δύο φορές ύπατος, το 177 π.Χ. και το 163 π.Χ. [5]
- Σεμπρωνία, σύζυγος του εξαδέλφου της μητέρας της, του Σκιπίωνα Αιμιλιανού.
- Τιβέριος Σ. Γράκχος (π. 163 π.Χ. - 133 π.Χ.). Οι τρεις γιοι του, όλοι απεβίωσαν νέοι.
- Γάιος Σ. Γράκχος (154 π.Χ. - 123 π.Χ.).
- Τιβέριος Σεμπρώνιος Γράκχος (π. 217 π.Χ. -π. 150 π.Χ.), ο οποίος νυμφεύτηκε τη μικρότερη κόρη του Σκιπίωνα και ήταν δύο φορές ύπατος, το 177 π.Χ. και το 163 π.Χ. [5]
Άλλοι πιθανοί απόγονοι
Επεξεργασία- Ο τριβούνος των πληβείων Πόπλιος Σεμπρόνιος Γράκχος, ο οποίος επιτέθηκε στον Μάνιο Ασίλιο Γλάβριο (ύπατο το 191 π.Χ.) -και σε άλλους- για διεφθαρμένες πρακτικές και τον ανάγκασε να αποσύρει την υποψηφιότητά του για τιμητή, μπορεί να ήταν ένας άλλος εγγονός, αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο.
- Ένας απόγονος στα τέλη του 1ου αι. π.Χ. μπορεί να ήταν ο Τιβέριος Σεμπρόνιος Γράκχος, ο οποίος καταδικάστηκε σε εξορία σε ένα νησί, επειδή ήταν ο εραστής της Ιουλίας της Πρεσβύτερης.
Βλέπε επίσης
ΕπεξεργασίαΑναφορές
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 761. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 761. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 866. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ 5,0 5,1 Broughton 1951.
- ↑ 6,0 6,1 Broughton 1951, σελ. 221.
Πηγές
- Broughton, Thomas Robert Shannon (1951). The magistrates of the Roman republic. 1. New York: American Philological Association.
- - Λιβυ. Ιστορία της Ρώμης.