Τροκαντερό

Το Τροκαντερό (γαλλικά: Trocadéro) είναι περιοχή στο Παρίσι, στη Γαλλία, στο 16ο διαμέρισμα, στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα απέναντι από τον Πύργο του Άιφελ. Εκτείνεται από το Παλαί ντε Σαγιό έως τη γέφυρα της Ιένας.

Η πλατεία Τροκαντερό και 11ης Νοεμβρίου με το άγαλμα του στρατάρχη Φερντινάν Φος

Είναι επίσης το όνομα παλατιού του 1878 που κατεδαφίστηκε το 1937 και στη θέση του κατασκευάστηκε το Παλαί ντε Σαγιό.

Τοπωνυμία

Η μάχη του Τροκαντερό, 1823

Ο τόπος έλαβε το όνομα το 1823, προς τιμήν της μάχης του Τροκαντερό, στην οποία το οχυρωμένο νησάκι του Τροκαντερό κοντά στο Κάδιθ, στη νότια Ισπανία, κατελήφθη από το γαλλικό Ναυτικό και τα γαλλικά στρατεύματα με επικεφαλής τον Λουδοβίκο της Γαλλίας, γιο του μελλοντικού βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Ι', το 1823. Η Γαλλία είχε παρέμβει για λογαριασμό του βασιλιά Φερδινάνδου Ζ΄ της Ισπανίας, του οποίου η εξουσία αμφισβητήθηκε από μια φιλελεύθερη εξέγερση. Μετά τη μάχη, ο Φερδινάνδος αποκαταστάθηκε στον Ισπανικό θρόνο.

Μετά τη νίκη, στην περιοχή αυτή του Παρισιού διοργανώθηκαν πανηγυρισμοί και έτσι ονομάστηκε Τροκαντερό. Ο λόφος του Τροκαντερό είναι ο λόφος του Σαγιό, από το όνομα ενός χωριού που βρισκόταν στην περιοχή.

Σήμερα η πλατεία στην περιοχή ονομάζεται επίσημα πλατεία του Τροκαντερό και της 11ης Νοεμβρίου, τιμώντας και την ανακωχή του 1918 του Α' Παγκοσμίου πολέμου.

Το Παλαί ντε Τροκαντερό

Το παλαί ντε Τροκαντερό (1878-1936)

Για την Παγκόσμια Έκθεση του 1878, στην κορυφή του λόφου κατασκευάστηκε το παλαί ντε Τροκαντερό (1878-1936), όπου πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις διεθνών οργανισμών κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Το κτήριο περιλάμβανε μια μεγάλη αίθουσα συναυλιών και είχε δύο πτέρυγες και δύο πύργους. Το στυλ του ήταν ένα μείγμα εξωτικών και ιστορικών αναφορών, που γενικά ονομάζονταν «Μαυριτανικό» με βυζαντινά στοιχεία. Αρχιτέκτονας ήταν ο Γκαμπριέλ Νταβιού.

Η αίθουσα συναυλιών περιείχε ένα μεγάλο όργανο, το πρώτο όργανο που εγκαταστάθηκε σε αίθουσα συναυλιών στη Γαλλία (το 1977 μεταφέρθηκε στην Αίθουσα εκδηλώσεων Μωρίς Ραβέλ στη Λυών, όπου χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα). Το όργανο εγκαινιάστηκε κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1878 με μια συναυλία του Σαρλ - Μαρί Βιντόρ.

Το κτήριο αποδείχθηκε μη δημοφιλές, αλλά το κόστος που δαπανήθηκε για την κατασκευή του καθυστέρησε την αντικατάστασή του για σχεδόν πενήντα χρόνια.

Κάτω από το κτήριο, στον χώρο που υπήρχαν παλιά υπόγεια λατομεία, κατασκευάστηκε ένα μεγάλο ενυδρείο με ψάρια γαλλικών ποταμών. Ανακαινίστηκε το 1937 και από το 1985 έως το 2006.

Ο χώρος μεταξύ του παλατιού και του Σηκουάνα περιλαμβάνει κήπους και σιντριβάνια. Μέσα στον κήπο, το παλιό παλάτι διακοσμούσαν δύο μεγάλα αγάλματα ζώων, ένας ρινόκερος και ένας ελέφαντας, τα οποία αφαιρέθηκαν και αποθηκεύτηκαν μετά την κατεδάφιση του παλαί ντε Τροκαντερό, και βρίσκονται από το 1986 στην είσοδο του μουσείου Ορσέ.

Το Παλαί ντε Σαγιό

Δείτε επίσης: Παλαί ντε Σαγιό

Το παλαί ντε Σαγιό από τον Πύργο του Άιφελ

Για την Έκθεση Διεθνή του 1937, το παλαί ντε Τροκαντερό κατεδαφίστηκε εν μέρει και στη θέση του κατασκευάστηκε το Παλαί ντε Σαγιό. Όπως το παλιό κτήριο, το παλαί ντε Σαγιό διαθέτει δύο πτέρυγες που σχηματίζουν ένα μεγάλο τόξο. Αυτές οι πτέρυγες και το ζεύγος κεντρικών περιπτέρων είναι τα μόνα εναπομείναντα τμήματα του παλαιού κτηρίου. Ωστόσο, σε αντίθεση με το παλιό, οι πτέρυγες είναι ανεξάρτητα κτήρια και δεν υπάρχει κεντρικό στοιχείο για τη σύνδεσή τους: αντ 'αυτού, μια μεγάλη πλατεία αφήνει ανοιχτή θέα από την πλατεία του Τροκαντερό προς τον Πύργο του Άιφελ και πιο πέρα στο Πεδίον του Άρεως.

Το παλαί ντε Σαγιό στεγάζει διάφορα μουσεία:

• το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο και το εθνολογικό Μουσείο του Ανθρώπου, στη νότια πτέρυγα

• την Πόλη Αρχιτεκτονικής και Κληρονομιάς, που περιλαμβάνει το Μουσείο Γαλλικών Μνημείων, στην ανατολική πτέρυγα, από την οποία υπάρχει πρόσβαση προς το Εθνικό θέατρο του Σαγιό, ένα θέατρο κάτω από την πλατεία.

Η μπροστινή βεράντα του παλαί ντε Σαγιό είναι ο τόπος όπου ο Αδόλφος Χίτλερ απεικονίστηκε κατά τη σύντομη περιήγησή του στην πόλη το 1940, με φόντο τον Πύργο του Άιφελ, φωτογραφία χαρακτηριστική του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο κήπος του Τροκαντερό

Ο κήπος του Τροκαντερό με τον Πύργο του Άιφελ στο βάθος

Ο κήπος του Τροκαντερό καταλαμβάνει τον ανοιχτό χώρο που οριοθετείται στα βορειοδυτικά από τις πτέρυγες του Παλαί ντε Σαγιό και στα νοτιοανατολικά από τον Σηκουάνα και τη γέφυρα της Ιένας.

Κύριο χαρακτηριστικό του είναι το συντριβάνι της Βαρσοβίας, με 12 υδάτινες στήλες που φτάνουν τα 12 μέτρα στο τελικό τους ύψος, 24 μικρότερα συντριβάνια που το νερό τους φτάνει τα 4 μέτρα ύψους και 10 υδάτινες καμάρες. Στο άκρο που βλέπει στον Σηκουάνα, υπάρχουν 20 κανόνια νερού, που εκτοξεύουν με πίεση πίδακες νερού 50 μέτρων προς τον πύργο του Άιφελ.

Το συντριβάνι και ο κήπος είναι διακοσμημένα με πέτρινα και επίχρυσα μπρούτζινα αγάλματα.

Ο τωρινός κήπος έχει έκταση 93.930 τ.μ. και δημιουργήθηκε το 1937 για την Διεθνή έκθεση Τεχνών και Τεχνολογίας, με σχεδιασμό του αρχιτέκτονα Ροζέ-Ανρί Εξπέρ. Ολόκληρος ο χώρος ήταν στο παρελθόν ο κήπος του παλιού παλαί ντε Τροκαντερό.