Τύποι του Βιετά

σχέσεις μεταξύ των συντελεστών και των ριζών ενός πολυωνύμου

Στα μαθηματικά, οι τύποι του Βιετά είναι μαθηματικοί τύποι που εκφράζουν τους συντελεστές ενός πολυωνύμου ως άθροισμα γινομένων των ριζών του. Για παράδειγμα, για το τριώνυμο

,

ισχύει ότι,

και .

Οι τύποι παίρνουν το όνομά τους από τον Φραγκίσκο Βιετά.

Γενικοί τύποι Επεξεργασία

Σε ένα πολυώνυμο βαθμού  ,   με ρίζες   έχουμε ότι[1]:65[2]:152[3]:16-17[4][5]:52[6]:323

 

Πιο συμπυκνωμένα, μπορεί να γραφτεί ως

 

όπου το άθροισμα είναι σε ακολουθίες μεγέθους  .

Τριώνυμο Επεξεργασία

Θεωρούμε το τριώνυμο   και έστω   και   οι ρίζες του. Τότε,

 ,

και ισχύει ότι

  και  .

Παράδειγμα 1ο Επεξεργασία

Το τριώνυμο  , μπορεί να παραγοντοποιηθεί ως   επομένως οι ρίζες του είναι   και  . Για αυτές τις τιμές ισχύει ότι:

 .

Παράδειγμα 2ο Επεξεργασία

Το τριώνυμο  , μπορεί να παραγοντοποιηθεί ως   επομένως οι ρίζες του είναι   και  . Για αυτές τις τιμές ισχύει ότι:

 .

Τριτοβάθμιο πολυώνυμο Επεξεργασία

Θεωρούμε το τριτοβάθμιο πολυώνυμο   και έστω  ,  ,   οι ρίζες του. Τότε

 .

Επεκτείνοντας το γινόμενο,

 

Από αυτό προκύπτει ότι

 ,   και  .

Παράδειγμα Επεξεργασία

Το πολυώνυμο   παραγοντοποιείται ως   και επομένως οι ρίζες του είναι  ,   και  . Για αυτές τις τιμές ισχύει ότι:

 .

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

Ελληνικά άρθρα Επεξεργασία

Ξενόγλωσσα άρθρα Επεξεργασία

  • Funkhouser, H. Gray (Αυγούστου 1930). «A Short Account of the History of Symmetric Functions of Roots of Equations». The American Mathematical Monthly 37 (7): 357–365. doi:10.1080/00029890.1930.11987092. 
  • Karayannakis, Dimitris; Aivalis, Constantine J. (2 Ιανουαρίου 2018). «Reciprocal Vieta-type formulas and some applications». Journal of Discrete Mathematical Sciences and Cryptography 21 (1): 35–39. doi:10.1080/09720529.2015.1132045. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Βουκούτης, Ναπολέων. Πολυώνυμα. Αθήνα: Gutenberg. 
  2. Καζαντζής, Θεόδωρος Ν. (1977). Πολυώνυμα. Θεσσαλονίκη. 
  3. Παπαγιάννης, Ορέστης Β. Λυμέναι ασκήσεις άλγεβρας-αναλύσεως: πολυώνυμα. Αθήνα: Λεούσης-Μαστρογιάννης. 
  4. Ποσταντζής, Δημήτρης (1977). Πολυώνυμα: Μεθοδολογία. Αθήνα. 
  5. Ρούτσης, Νίκος (1972). Πολυώνυμα. Αθήνα. 
  6. Μαρμαρίδης, Νικόλαος-Θεοδόσιος (2021). Βασική Θεωρία Galois. Αθήνα: Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις. ISBN 978-618-85370-2-6.