Ρίζα (μαθηματικά)
Στα μαθηματικά, ένα στοιχείο από το πεδίο ορισμού μιας συνάρτησης ονομάζεται ρίζα της όταν[1]
- .
Μία συνάρτηση
- μπορεί να μην έχει καμία ρίζα, όπως η με πεδιο ορισμού τους πραγματικούς,
- μπορεί να έχει μία ακριβώς ρίζα, όπως η έχει ως ρίζα το ,
- μπορεί να έχει περισσότερες ρίζες στο πεδίο ορισμού της, όπως η έχει δύο ρίζες το και το ,
- μπορεί να έχει άπειρες ρίζες, όπως η με πεδίο ορισμού το .
Σύμφωνα με το θεμελιώδες θεώρημα της άλγεβρας, κάθε μη-σταθερό πολυώνυμο μιας μεταβλητής, με μιγαδικούς συντελεστές και με πεδίο ορισμού το μιγαδικό επίπεδο, θα έχει τουλάχιστον μία ρίζα.
Οι ρίζες των συναρτήσεων της μορφής καλούνται τετραγωνικές ρίζες, της καλούνται κυβικές ρίζες και γενικά νιοστές ρίζες.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ντιώρας, Ηλίας Β. (1975). Μαθηματικά Ε' Γυμνασίου Τόμος Πρώτος. Αθήνα: Οργανισμός εκδόσεως διδακτικών βιβλίων. σελ. 77.
Αυτό το μαθηματικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |