Υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους

Η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους είναι μία μορφή ψυχοθεραπείας για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους συμβουλευόμενους, η οποία τους ενθαρρύνει να αποδεχθούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους και δεν επιχειρεί να τους τον αλλάξει σε ετεροφυλοφιλικό ή να εκριζώσει ή να μειώσει την ομοερωτική επιθυμία τους ή την ομοερωτική συμπεριφορά τους. Η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (American Psychological Association) έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες και υλικό σχετικά με την υποστηρικτική αυτή ψυχοθεραπεία.

Η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους πρεσβεύει ρητά ότι η ομοφυλοφιλία και η αμφιφυλοφιλία δεν είναι ψυχικές ασθένειες. Μάλιστα, το να αποδεχθεί ένας άνθρωπος την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα είναι κομβικό σημείο για να ξεπεράσει άλλες ψυχικές ασθένειες ή την κατάχρηση ουσιών. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά άτομα για τα οποία ούτε η αυτού του είδους υποστηρικτική ψυχοθεραπεία, ούτε και η θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού είναι κατάλληλες. Οι συμβουλευόμενοι με θρησκευτικά πιστεύω που καταδικάζουν την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά ίσως χρειαστούν άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους προκειμένου να συμφιλιώσουν την σύγκρουση ανάμεσα στην σεξουαλικότητά τους και την θρησκεία τους.

Κατευθυντήριες οδηγίες

Οι σημερινές κατευθυντήριες οδηγίες προτρέπουν τους ψυχοθεραπευτές να βοηθήσουν τους συμβουλευόμενούς τους να ξεπεράσουν τον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας αντί να ξεπεράσουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, σε αντίθεση με την ψυχιατρική των τελευταίων 100 ετών, η οποία μέχρι το 1974 θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ψυχική νόσο. Καθώς αρκετοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας δεν έχουν εξοικείωση με τις ιδιαίτερες κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι συμβουλευόμενοι, λόγου χάρη κατά την διαδικασία της εκδήλωσης του σεξουαλικού προσανατολισμού και ειδικά σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους, όπως η ηλικία, η φυλή, η εθνικότητα ή οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία τους προτρέπει να ενημερωθούν καλύτερα για το πώς οι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι συμβουλευόμενοί τους αντιμετωπίζουν διακρίσεις σε καθημερινή βάση.

Πολλοί ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες εισπράττουν απόρριψη από το οικογενειακό τους περιβάλλον και δημιουργούν δικά τους δίκτυα υποστήριξης και άλλου τύπου οικογενειακές σχέσεις. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας οφείλουν να είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με αυτές τις πραγματικότητες και να λαμβάνουν υπ' όψιν τους την ποικιλία των διαφορετικών σχέσεων που συνάπτουν οι ομοφυλόφιλοι πελάτες τους. Για ορισμένους συμβουλευόμενους η ομοφυλόφιλη επιθυμία ίσως τους δημιουργεί προβλήματα, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους· οι σωστά ενημερωμένοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορούν να προσεγγίσουν τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς ούτε να απορρίψουν ούτε και να ενθαρρύνουν τη σεξουαλική αποχή.

Δράσεις από την κυβέρνηση της Γερμανίας

Τον Μάρτιο του 2008, η Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση συνόψισε την ομοφωνία στον τομέα της ψυχικής υγείας δηλώνοντας ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια και ότι οι «θεραπείες» αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού είναι επικίνδυνες και δεν βοηθούν τους ομοφυλόφιλους. Η εκούσια αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν αποτελεί επιλογή, σύμφωνα με την απάντηση της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης. Η γερμανική κυβέρνηση επίσης τόνισε ότι η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους μπορεί να βοηθήσει τους συμβουλευόμενους.

Βιβλιογραφία

• Adelman, M. (1990). Stigma, gay lifestyles, and adjustment to aging: A study of later-life gay men and lesbians. Journal of Homosexuality, 20(3-4), 7-32.
• Allen, M., & Burrell, N. (1996). Comparing the impact of homosexual and heterosexual parents on children: Meta-analysis of existing research. Journal of Homosexuality, 32(2), 19-35.
• Allison, K., Crawford, I., Echemendia, R., Robinson, L., Knepp, D. (1994). Human diversity and professional competence: Training in clinical and counseling psychology revisited. American Psychologist, 49, 792-796.
• American Psychological Association. (1998). Appropriate therapeutic responses to sexual orientation in the proceedings of the American Psychological Association, Incorporated, for the legislative year 1997. American Psychologist, 53(8), 882-939.
• Browning, C. (1987). Therapeutic issues and intervention strategies with young adult lesbian clients: A developmental approach. Journal of Homosexuality, 14(1/2), 45-52.
• Buhrke, R. (1989). Female student perspectives on training in lesbian and gay issues. Counseling Psychologist, 17, 629-636.
• Cabaj, R., & Klinger, R. (1996). Psychotherapeutic interventions with lesbian and gay couples. In R. Cabaj & T. Stein (Eds.), Textbook of homosexuality and mental health (pp. 485-502). Washington, DC: American Psychiatric Press.
• Canadian Psychological Association. (1995). Canadian code of ethics for psychologists. [On-line]. Available: http://www.cycor.ca/Psych/ethics/html
• Journal of Gay & Lesbian Psychotherapy, Homosexuality and Psychoanalysis revisited, 2002, 6. ed., Nr. 1
• Richard Isay, (1993). Schwul sein. Die psychologische Entwicklung des Homosexuellen. München: Piper. ISBN 3492116833 (Original 1989: Being homosexual. Gay men and their development. New York: Farrar, Straus, and Giroux.)
• Udo Rauchfleisch, (2002). Gleich und doch anders: Psychotherapie und Beratung von Lesben, Schwulen, Bisexuellen und ihren Angehörigen. Stuttgart: Klett-Cotta. ISBN 360894236X
• Kathleen Ritter and Anthony Terndrup, (2002). Handbook of Affirmative Psychotherapy with Lesbians and Gay Men. New York: Guilford. ISBN 1572307145