Για άλλες χρήσεις, δείτε: Φίλιππος.

Ο Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας ή Φίλιππος ο Ερωτικός [1] (Γαλ.:Philippe Ier, 1052 - 29 Ιουλίου 1108), βασιλιάς των Φράγκων (1060 - 1108), ήταν γιος και διάδοχος του βασιλιά των Φράγκων Ερρίκου Α' και της Άννας του Κιέβου. [2]

Φίλιππος Α'
Περίοδος4 Αυγούστου 106029 Ιουλίου 1108
Στέψη23 Μαΐου 1059
Καθεδρικός Ναός της Ρενς
ΠροκάτοχοςΕρρίκος Α΄ της Γαλλίας
ΔιάδοχοςΛουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας
Γέννηση1052
Θάνατος29 Ιουλίου 1108
Μελάν, Γαλλία
ΣύζυγοςΜπέρτα της Ολλανδίας
Βερτράδη του Μονφόρ
ΕπίγονοιΚωνσταντία της Γαλλίας
Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας
Ερρίκος της Γαλλίας
Φίλιππος του Μαντ
Φλερύ του Νανγκί
Καικιλία
ΟίκοςΟίκος των Καπετιδών
ΠατέραςΕρρίκος Α΄ της Γαλλίας
ΜητέραΆννα του Κιέβου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )
Ο βασιλιάς Φιλίππος Α΄ με την πρώτη σύζυγο του Μπέρθα και τα παιδιά τους - μικρογραφία 14ου αιώνα.
Τάφος με τη σαρκοφάγο του βασιλιά των Φράγκων Φιλίππου Α΄

Νεανικά χρόνια Επεξεργασία

Η περίοδος της βασιλείας του ήταν εξαιρετικά μακρόχρονη για την εποχή του, το βασίλειο των Φράγκων την περίοδο που ήταν βασιλιάς γνώρισε μεγάλη ανάκαμψη και πρόοδο, επεκτάθηκε σημαντικά με την προσάρτηση του Βεξίν και του Μπουρζ. [3] Το όνομα του ήταν ασυνήθιστο στη Δυτική Ευρώπη, είναι Ελληνικής προέλευσης και μεταφράζεται ως «αυτός που αγαπά τα άλογα» το όνομα του δόθηκε από την Ανατολίτισσα μητέρα του. Την περίοδο που ήταν ανήλικος (1060 - 1066) κυβέρνησε υπό την κηδεμονία της μητέρας του με συμβασιλέα τον Βαλδουίνο Ε' της Φλάνδρας ο οποίος είχε παντρευτεί τη θεία του Αδέλα της Γαλλίας.

Επεμβάσεις στη Φλάνδρα Επεξεργασία

Το 1070 πέθανε ο ξάδελφος του Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας, ο μικρότερος αδελφός του Ροβέρτος της Φριζίας προσπάθησε να σφετεριστεί τον θρόνο από τον νεαρό γιο και διάδοχο του Βαλδουίνου Αρνούλφο Γ΄. Η βασιλομήτωρ Ριχίλδη, κόμισσα του Αινώ κάλεσε τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο Α΄ να υπερασπιστεί με στρατό τον νεαρό γιο της, ο Φίλιππος ανταποκρίθηκε. Ο βασιλικός στρατός της Φλάνδρας ηττήθηκε παρά τη βοήθεια του Φιλίππου και ο νεαρός Αρνούλφος σκοτώθηκε στη μάχη του Κασσέλ (1071) χωρίς απογόνους, τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο θείος του Ροβέρτος της Φριζίας. [4]

Γάμος με τη Βερτράδη του Μονφόρ και σκληρές αντιδράσεις από την εκκλησία Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τη Μπέρτα της Ολλανδίας κόρη του Φλωρέντιου της Ολλανδίας (1072), [5] στη συνέχεια ερωτεύτηκε παράφορα τη Βερτράδη του Μονφόρ τελευταία σύζυγο του Φούλκωνος Δ' του Ανζού και μητέρα του Φούλκωνος των Ιεροσολύμων. Αποκήρυξε την Μπέρτα με τη δικαιολογία ότι ήταν παχύσαρκη παρά το ότι του είχε κάνει τον απαιτούμενο διάδοχο για να παντρευτεί τη Βερτράδη η οποία χώρισε και αυτή τον Φούλκωνα για να γίνει βασίλισσα της Γαλλίας. Ο γάμος έφερε τεράστιες αντιδράσεις από την εκκλησία, αφορίστηκε από τον Ούγο, αρχιεπίσκοπο της Λυών, (1094) [6] στη συνέχεια αφού δεν υπάκουσε στις εντολές του πάπα να τη χωρίσει αφορίστηκε από τον ίδιο τον πάπα Ουρβανό Β΄ στο Συμβούλιο του Κλερμόν (1095). [7] Ο Φίλιππος υποσχόταν συνέχεια ότι θα χωρίσει τη Βερτράδη, αλλά πάντα επέστρεφε σε αυτήν, τελικά ευρισκόμενος μπροστά σε αδιέξοδο αποφάσισε να δηλώσει δημόσια μετάνοια (1104), από τότε μέχρι τον θάνατο του δεν ζούσε μαζί με τη Βερτράδη. Χάρη στον αφορισμό του από τον πάπα δεν μπόρεσε να έχει συμμετοχή στην Α΄ Σταυροφορία όπως επιθυμούσε έστειλε αντί γι'αυτό τον αδελφό του Ούγο των Βερμαντουά (1100) που αποδείχτηκε από τους κορυφαίους Σταυροφόρους.

Εσωτερική πολιτική Επεξεργασία

Ο Φίλιππος Α΄ διόρισε τον Αλμπέρικ πρώτο Κοντόσταυλο της Γαλλίας (1060) και όπως ο πατέρας του ξόδεψε πολύ χρόνο για να καταστείλει τις εξεγέρσεις των ισχυρών φεουδαρχών, έκλεισε ειρήνη με τον δούκα της Βρετάνης Γουλιέλμο (1077). [8] Προσάρτησε στη Γαλλία το Βεξίν (1082) και στη συνέχεια την Μπουρζ (1100)

Πέθανε το 1108 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος ο Παχύς, σύμφωνα με τον Άββα Σούγκερ :

«Ο βασιλιάς Φίλιππος είχε ασθενήσει βαριά. Μετά την απαγωγή της κόμισσας του Ανζού δεν μπορούσε να καταφέρει τίποτα προκειμένου να αποκαταστήσει το βασιλικό του κύρος λόγω της σαρκικής αφοσίωσης στη συγκεκριμένη κυρία. Δεν φρόντιζε ούτε τις κρατικές υποθέσεις, ούτε την υγεία του. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή ακούστηκε να ψιθυρίζει ότι δεν ήθελε να ταφεί στο παρεκκλήσι του Σαν Ντενί μαζί με τους προγόνους του βασιλείς γιατί δεν συμπεριφέρθηκε σωστά στην εκκλησία και δεν θα ήταν επιθυμητός ανάμεσα τους».

Οικογένεια Επεξεργασία

Με την πρώτη σύζυγο του Μπέρτα, κόρη του Φλόρις Α΄ κόμη της Ολλανδίας παιδιά του ήταν:

Με τη δεύτερη σύζυγο του Βερτράδη, κόρη του Σίμωνα Α΄ κυρίου του Μονφόρ, παιδιά του ήταν:

  • Φίλιππος 1093-άκμασε το 1123, κόμης του Μαντ· νυμφεύτηκε την Ελισάβετ, κόρη του Γκυ Γ΄ κυρίου του Μονλερύ.
  • Φλερύ 1095-1119, κύριος του Νανγκί.
  • Καικιλία 1097-1145, παντρεύτηκε πρώτα τον Τανκρέδο των Ωτβίλ πρίγκιπα της Γαλιλαίας και μετά τον Πονς των Τουλούζης κόμη της Τρίπολης.

Πρόγονοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  2. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Bloomsbury Publishing, 2007), 111.
  3. Elizabeth Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman Group Ltd, 1980), 50-51.
  4. Elizabeth Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman Group Ltd, 1980), 50-51.
  5. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, 114.
  6. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, 119.
  7. Robert Somerville, Pope Urban II's Council of Piacenza, (Oxford University Press, 2011), 118.
  8. C. Petit-Dutaillis, The Feudal Monarchy in France and England:From the 10th to the 13th Century, transl. E.D. Hunt, (Routledge, 1936), 81.
  9. Richard Huscroft, Tales from the Long Twelfth Century: The Rise and Fall of the Angevin Empire, (Yale University Press, 2016), xi.

Πηγές Επεξεργασία

  • C. Petit-Dutaillis, The Feudal Monarchy in France and England:From the 10th to the 13th Century, transl. E.D. Hunt, (Routledge, 1936)
  • Christof Rolker, Canon Law and the Letters of Ivo of Chartres, (Cambridge University Press, 2009)
  • Daniel Power, The Norman Frontier in the Twelfth and Early Thirteenth Centuries, (Cambridge University Press, 2004)
  • Elizabeth Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman Group Ltd, 1980)
  • Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty
  • Nicholas L. Paul, To Follow in Their Footsteps: The Crusades and Family Memory in the High Middle Ages, (Cornell University Press, 2012)
  • Richard Huscroft, Tales from the Long Twelfth Century: The Rise and Fall of the Angevin Empire, (Yale University Press, 2016)
Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας
Γέννηση: 1052 Θάνατος: 29 Ιουλίου 1108
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ερρίκος Α΄
Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων
 

4 Αυγούστου 1060 – 29 Ιουλίου 1108
Διάδοχος
Λουδοβίκος ο Παχύς