Φατίχ Αμιρχάν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αμιρχάνοφ Μοχαμμετφατίχ Ζαρίφ ουλί (επίσης γνωστός ως Φατίχ Αμιρχάν, Ταταρικά Αραβικά: فاتح اميرخان, Ταταρικά Κυριλλικά: Әмирхан(ов) Фатих (Мөхәммәтфатих) Зариф улы, ρωσικά: Амирха́н(ов) Фати́х (Мухамметфати́х) Зари́фович, Amirkhan(ov) Fatikh (Mukhammetfatikh) Zarifovich, ρωσικά: Фати́х Амирха́н, Fatikh Amirkhan, 1886–1926) ήταν Τάταρος κλασικός συγγραφέας, συντάκτης και δημοσιογράφος.
| Φατίχ Αμιρχάν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Фатыйх Әмирхан (Ταταρικά) και فاتح اميرخان (Ταταρικά) |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1886 Καζάν[1] |
| Θάνατος | 9 Μαρτίου 1926[2] Καζάν[1] |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | κοιμητήριο των τατάρων στο Καζάν |
| Κατοικία | d:Q55580557[3] Mäcit Ğäfuri street[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ταταρική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας δημοσιογράφος άποψης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αμιρχάν γεννήθηκε το 1886 στο Καζάν, Ρωσική Αυτοκρατορία. Ο πατέρας του ήταν μουλάς του Τζαμιού Παλαιάς Πέτρας Μοχαμματζαρίφ Αμιρχάνοφ, συγγραφέας του Κορανικού ταφσίρ και ιδρυτής του μεντρεσέ Αμιρχάνια.
Ο Αμιρχάν αποφοίτησε από το μεντρεσέ Μοχαμάντια στο Καζάν, το οποίο ήταν το πιο εξέχον ταταρικό εκπαιδευτικό ίδρυμα εκείνη την εποχή. Το 1906-1907 έζησε στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, όπου δημοσίευσε ένα ταταρικό περιοδικό για παιδιά.
Δουλεύοντας στο Καζάν, ο Αμιρχάν ήταν συντάκτης του Äl-İslax (Η Ανανέωση). Δημοσίευε άρθρα στις εφημερίδες Qoyaş (Ο Ήλιος), Yoldız (Το Αστέρι), İdel (Βόλγας), και στα περιοδικά Yalt-yolt (Ο Κεραυνός) και Añ (Η Συνείδηση).
Ο Φατίχ Αμιρχάν είναι συγγραφέας των ιστοριών Fätxulla hazrat (Fätxulla xäzrät) (1909), Xäyät (1911), Η Νεολαία (Yäşlär) (1913), ο Ανισοδύναμος (Tigezsezlär) (1915), το μυθιστόρημα Μισός Δρόμος Εμπρός (Urtalıqta, 1912). Σε αυτά τα γραπτά είχε αντικατοπτρίσει τα προβλήματα της κοινωνίας των Τατάρων στις αρχές του 20ού αιώνα και προσπάθησε να φανταστεί την ανθρώπινη συμπεριφορά των μελλοντικών γενεών. Το 1926 ο θείος Σαφιγκούλα επέκρινε τον δογματισμό και τον φανατισμό του μπολσεβικισμού. Αυτό το σατιρικό μυθιστόρημα δημοσιεύθηκε μόλις το 1991. Ο Αμιρχάν ήταν οπαδός του ρεαλισμού και υποστήριξε τον εθνικό χαρακτήρα στη λογοτεχνία. Ο Αμιρχάν διερεύνησε την κληρονομιά των λαϊκών διαφωτιστών, όπως ο Καγιούμ Νασιρί και έγραψε άρθρα σχετικά με τα έργα του Γκαλιασκάρ Καμάλ και του Γκαφούρ Κολαχμάτοφ. Ο Αμιρχάν ήταν ένας από τους θαυμαστές των λογοτεχνικών έργων του Τουκάι, στενού φίλου του. Για πολλά χρόνια ο Αμιρχάν είχε παραλύσει και τελικά πέθανε από φυματίωση το 1926.
Σημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ kartarf
.ru /dostoprimechatelnosti /275597-dom-v-kotorom-s-1923-po-1926-god-zhil-vydayushchiysya-tatars. - ↑ d:Q61751347. d:Q61751396. 1910.
- «Fatix Ämirxan/Фатих Әмирхан». Ταταρική Εγκυκλοπαίδειας. Καζάν: Ακαδημία Επιστημών της Δημοκρατίας του Ταταρστάν. Οργανισμός Ταταρικής Εγκυκλοπαίδειας. 2002. (Ταταρικά)