Φερνάντο Κλαουντίν
Ο Φερνάντο Κλαουντίν Πόντες (ισπ. Fernando Claudín Pontes) ήταν Ισπανός κομμουνιστής ιδεολόγος και ιστορικός, περισσότερο γνωστός για το δίτομο έργο του Η κρίση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος: Από την Κομιντέρν στην Κομινφόρμ.
| Φερνάντο Κλαουντίν | |
|---|---|
.jpg){kind=spacer} | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Fernando Claudin (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 21 Αυγούστου 1915 Σαραγόσα |
| Θάνατος | 16 Μαΐου 1990[1][2] Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ιστορικός δημοσιογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας και Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Carmen Claudín |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Φερνάντο Κλαουντίν Πόντες γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1915 στη Σαραγόσα της Αραγωνίας.[4] Αργότερα, μετακόμισε στη Μαδρίτη, όπου γράφτηκε στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτονικής. Το 1932 έγινε μέλος της Ένωσης Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ισπανίας,[5] ενώ το 1936 εξελέγη στην ηγεσία της Ενοποιημένης Σοσιαλιστικής Νεολαίας και ορίστηκε υπεύθυνος για το περιοδικό Ahora.[5] Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, ορίστηκε επικεφαλής του γραφείου τύπου του Συμβουλίου Άμυνας της Μαδρίτης από τον Σαντιάγο Καρίγιο.[6]
Ύστερα από την ήττα της Δημοκρατικής παράταξης από τις δυνάμεις του Φρανθίσκο Φράνκο το 1939, ο Κλαουντίν έζησε στη Μόσχα, στη Γαλλία, στο Μεξικό, στην Κούβα, στη Χιλή και στην Αργεντινή. Από το 1943 μέχρι το 1945 εργάστηκε στα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας στην Αργεντινή. Το 1945 μετακόμισε στη Γαλλία, ενώ από το 1947 μέχρι το 1954 εκπροσωπούσε τους Ισπανούς κομμουνιστές στη Μόσχα. Το 1955 επέστρεψε στη Γαλλία όντας μέλος της εκτελεστικής γραμματείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.[5]
Ύστερα από το 20ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης το 1956, ο Κλαουντίν συγκρούστηκε με την επίσημη κομματική γραμμή η οποία υποστήριζε την πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος διεγράφη από το κόμμα το 1965 λόγω της ανοιχτής διαφωνίας του με τη γραμμή του κόμματος. Τον Ιούνιο του 1975, ο Κλαουντίν επέστρεψε μυστικά στην Ισπανία ώστε να εργαστεί στις εκδόσεις Siglo XXI μέχρι το 1980, οπότε και ορίστηκε διευθυντής του Ιδρύματος Πάμπλο Ιγλέσιας. Αργότερα έγινε μέλος του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και ορίστηκε πρόεδρος του Ιδρύματος το 1988. Πέθανε στη Μαδρίτη στις 16 Μαΐου 1990.[5]
Δημοσιεύσεις
ΕπεξεργασίαΟ Φερνάντο Κλαουντίν έγραψε, μεταξύ άλλων, το δίτομο έργο Η κρίση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος: Από την Κομιντέρν στην Κομινφόρμ (ισπ. La crisis del movimiento comunista. De la Komintern al Kominform), το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1970 και συνιστά μια κριτική μαρξιστική ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11896958s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0018146.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11896958s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Claudín Pontes ... MCN Biografías.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Fernando Claudín Pontes ... La Vanguardia.
- ↑ Volodarsky 2014, σελ. 199.