Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ

Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Fernando Lázaro Carreter (Ισπανικά)
Γέννηση	13 Απριλίου 1923; Σαραγόσα
Θάνατος	4 Μαρτίου 2004; Μαδρίτη
Αιτία θανάτου	Σύνδρομο πολυοργανικής ανεπάρκειας
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά
Εκπαίδευση	διδάκτωρ
Σπουδές	University of Madrid; Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	γλωσσολόγος; δημοσιογράφος; διδάσκων πανεπιστημίου; συγγραφέας; κριτικός λογοτεχνίας; φιλόλογος; λατινολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης; Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα; Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης; Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης; Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν; Πανεπιστήμιο της Τουλούζ; Σορβόνη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	καθηγητής πανεπιστημίου; καθηγητής πανεπιστημίου
Βραβεύσεις	Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (1979); Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (2000 και 1997); Σταυρός του Αγίου Γεωργίου (1983); Mariano de Cavia' Price (1984); Miguel Delibes Journalism Prize (1996); Alcalá City Awards (2003); Menéndez Pelayo International Prize (1994); honorary doctor of the University of Zaragoza (1985); επίτιμο διδακτορικό του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα (1986); επίτιμος διδάκτωρ του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης (1988); επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1993); honorary doctorate of the University of La Laguna (1994); honorary doctorate of the University of La Coruña (1997); honorary doctor of the University of Zaragoza (1984); επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1992)
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ (Fernando Lázaro Carreter, Σαραγόσα, 13 Απριλίου 1923 - Μαδρίτη - 4 Μαρτίου 2004) ήταν Ισπανός ακαδημαϊκός, γλωσσολόγος και φιλόλογος, διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας μεταξύ 1992 και 1998. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα στην Ισπανία, έχοντας υπάρξει σημείο αναφοράς στη διαμόρφωση της σύγχρονης γλωσσολογικής μελέτης στη χώρα.^[11]

Βιογραφία και έργο

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα όπου γνώρισε τον Φρανθίσκο Ιντουράιν και τον Χοσέ Μανουέλ Μπλέκουα Τεϊσέιρο, μελλοντικό καθηγητή ισπανικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, για να μεταβεί στη Μαδρίτη και να φοιτήσει στο τμήμα ρομανικής φιλολογίας. Εκεί έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα υπό την εποπτεία του φιλολόγου Ντάμασο Αλόνσο. Το 1949 ενσωματώθηκε στο Πανεπιστήμιο τη Σαλαμάνκα και στη συνέχεια στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης.

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, συμμετέχοντας στην ίδρυση του, σχετικού με την προώθηση της ισπανικής γλώσσας, ιδρύματος Fundéu στα πλαίσια πρακτορείου ειδήσεων EFE. Έλαβε την έδρα R της Ισπανικής Βασιλικής Ακαδημίας το 1972, διατελώντας διευθυντής της μεταξύ 1992 και 1998. Συνέδεσε το όνομά του με την προώθηση των σωμάτων κειμένων της Ακαδημίας, το CORDE και το CREA.

Αναφορικά με το γλωσσολογικό του έργο ο Λάθαρο Καρετέρ υπήρξε ένας από τους πρώτους Ισπανούς γλωσσολόγους που ενδιαφέρθηκαν για την ιστορία της γλωσσολογίας με τη διδακτορική του διατριβή Las ideas lingüísticas en España durante el siglo XVIII (1949) ενώ έχει ασχοληθεί με τη μορφή του Αντόνιο δε Νεβρίχα.^[12] Στη δεκαετία του 1970 εισήγαγε στην Ισπανία τις θέσεις της γενετικής γραμματικής, γεγονός που τον έφερε αντιμέτωπο με τον υπέρμαχο του δομισμού, Εμίλιο Αλάρκος.

Οι λογοτεχνικές και φιλολογικές του μελέτες επικεντρώθηκαν στον Ισπανικό Χρυσό Αιώνα με εκδόσεις του Κεβέδο και του μυθιστορήματος του ισπανικού πικαρέσκο, Lazarillo de Tormes. Υιοθέτησε τον λογοτεχνικό δομισμό του Ρόμαν Γιάκομπσον και του ρωσικού μορφισμού. Από την άλλη πλευρά συνέγραψε εκατοντάδες άρθρα γλωσσολογικής εκλαΐκευσης γύρω από θέματα γλωσσικής διόρθωσης στην εφημερίδα El País, που εκδόθηκαν στις δύο συλλογές El dardo en la palabra και El nuevo dardo en la palabra.^[13] Επίσης, έγραψε θεατρικά έργα.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120188076. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124763065. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8467110. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jx20050727019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
↑ CONOR.SI. 15904611.
↑ BOE-A-1949-6244.
↑ BOE-A-1997-13858.
↑ dogc.gencat.cat/ca/pdogc_canals_interns/pdogc_resultats_fitxa/?action=fitxa&documentId=14201.
↑ www.usal.es/doctorados-honoris-causa.
↑ www.uva.es/export/sites/uva/1.lauva/1.15.doctoreshonoriscausa/index.html.
↑ País, Ediciones El (2005-04-12). «La Universidad añora a Lázaro Carreter como a un inmenso maestro de la lengua» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/2005/04/12/cultura/1113256802_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.
↑ País, Ediciones El (1981-01-16). «Tribuna | Lección y herencia de Elio Antonio de Nebrija» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/1981/01/16/cultura/348447601_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.
↑ País, Ediciones El (2013-04-10). «Reportaje | El dardo en lo ostentóreo» (στα es). EL PAÍS. http://cultura.elpais.com/cultura/2013/04/10/actualidad/1365591930_838486.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.

Βιβλιογραφία

Lázaro Carreter, F. (1949): Las Ideas lingüísticas en España durante el siglo XVIII. Μαδρίτη: Ανώτατο Συμβούλιο Επιστημονικών Ερευνών της Ισπανίας.
VV. AA. (2005): Palabras, norma, discurso. En memoria de Fernando Lázaro Carreter. Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Θεματική ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Μιγέλ ντε Θερβάντες.

Προκάτοχος: Μανουέλ Αλβάρ	Διευθυντής της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας 1991-1998	Διάδοχος: Μπίκτορ Γκαρθία ντε λα Κόντσα

[97969fd127c610b9b1e62c90682e565fd370e0e5-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120188076. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.

[433442744d82cc122e259aee725ccbff4bc8d44a-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124763065. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.

[470f58943b48f544075af1dde6860784d7215c2c-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8467110. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.

[cdef5cb9d2e8bf4e0441c9ed3d1fbb01dc8393eb-4] Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jx20050727019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.

[1ee16904cd87e3e035526efe2a8de94a91166ff0-5] CONOR.SI. 15904611.

[acca5013cba902adef446ac1ef50cba24b554770-6] BOE-A-1949-6244.

[2627319a042ec92b85e8eabda4880d79f68ead92-7] BOE-A-1997-13858.

[f3084660220e9c6942064bc4c8fdfd6c8ae8874a-8] .gencat.cat/ca/pdogc_canals_interns/pdogc_resultats_fitxa/?action=fitxa&documentId=14201.

[66a6a6b1a800e6afd842f112f1b1ca4a9aab0ec3-9] www.usal.es/doctorados-honoris-causa.

[d45c790020bb640591d9a91cdd46531c7ed4f502-10] www.uva.es/export/sites/uva/1.lauva/1.15.doctoreshonoriscausa/index.html.

[11] País, Ediciones El (2005-04-12). «La Universidad añora a Lázaro Carreter como a un inmenso maestro de la lengua» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/2005/04/12/cultura/1113256802_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.

[12] País, Ediciones El (1981-01-16). «Tribuna | Lección y herencia de Elio Antonio de Nebrija» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/1981/01/16/cultura/348447601_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.

[13] País, Ediciones El (2013-04-10). «Reportaje | El dardo en lo ostentóreo» (στα es). EL PAÍS. http://cultura.elpais.com/cultura/2013/04/10/actualidad/1365591930_838486.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-01.

[11]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[12]

[13]

Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ

Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Fernando Lázaro Carreter (Ισπανικά)
Γέννηση	13 Απριλίου 1923^[1]^[2]^[3] Σαραγόσα
Θάνατος	4 Μαρτίου 2004^[1]^[2]^[3] Μαδρίτη
Αιτία θανάτου	Σύνδρομο πολυοργανικής ανεπάρκειας
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά^[1]^[4]^[5]
Εκπαίδευση	διδάκτωρ
Σπουδές	University of Madrid Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	γλωσσολόγος δημοσιογράφος διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας κριτικός λογοτεχνίας φιλόλογος λατινολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν Πανεπιστήμιο της Τουλούζ Σορβόνη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	καθηγητής πανεπιστημίου καθηγητής πανεπιστημίου^[6]
Βραβεύσεις	Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (1979) Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (2000 και 1997)^[7] Σταυρός του Αγίου Γεωργίου (1983)^[8] Mariano de Cavia' Price (1984) Miguel Delibes Journalism Prize (1996) Alcalá City Awards (2003) Menéndez Pelayo International Prize (1994) honorary doctor of the University of Zaragoza (1985) επίτιμο διδακτορικό του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα (1986)^[9] επίτιμος διδάκτωρ του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης (1988) επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1993) honorary doctorate of the University of La Laguna (1994) honorary doctorate of the University of La Coruña (1997) honorary doctor of the University of Zaragoza (1984) επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1992)^[10]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα