Φιλοπάτιον
Το Φιλοπάτιον, αναφέρεται και Φυλλοπάτιον[1], ήταν περιοχή της Βυζαντινής Κωνσταντινούπολης εκτός κυρίως των τειχών της πόλης[2]. Η περιοχή περιελάμβανε τμήμα της πεδιάδας έξω από τα τείχη που ήταν αραιοκατοικημένη με πολλά λιβάδια και δάση, δημοφιλής τόπος κυνηγιού αλλά και περιπάτου για τους αυτοκράτορες[1][2].
Η περιοχή ονομαζόταν και Λιβάδιον από τα πλούσια λιβάδια που είχε αλλά και Προάστειον ως τόπος που είχε κατοικίες, την ονομασία της, Φιλοπάτιον, την οφείλει επειδή ήταν τόπος περιπάτου με όμορφη φύση[2]. Τα όρια της πεδιάδας δεν είναι σήμερα σαφή, περιελάμβανε σίγουρα την συνοικία των Πηγών με τους ναούς και τα παλάτια[2][1]. Αναφέρεται έσω κι έξω Φιλοπάτιον[3][4][1][5], το έσω, δηλαδή εντός των τειχών, στην περιοχή των Βλαχερνών χώρος κυνηγιού, γνωστό σαν Κυνήγιον, για τους αυτοκράτορες αλλά και Φιλοπάτιον πέρα από τις Πηγές και τους παρακείμενους λόφους[2], πιθανόν κοινή ονομασία που δινόταν σε χώρους φυσικού κάλλους εκτός κι εντός της Κωνσταντινούπολης.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Κωνσταντινούπολις: Τόμος Α´, Δημήτριος Σκαρλάτος ο Βυζάντιος[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ιωνική Μέλισσα, Τόμ. 1, Αρ. 5 (1850), Δειναγόρας, Φιλοπάτιον και Πηγή[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Corpus scriptorum historiae byzantinae: Nicetae Choniatae Historia[νεκρός σύνδεσμος], Nicetas Acominatus, Immanuel Bekker
- ↑ Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη - Ζ΄ Τόμος[νεκρός σύνδεσμος], Κ.Ν. Σάθας - 2015
- ↑ Νικήτας Χρονιάτης, Ιστορίαι[νεκρός σύνδεσμος]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |