Ο Φλοράν ντε Βιλ, άρχοντας της Βιλ της Πικαρντί και του Νουβιόν-λε-Κοντ[1] ήταν Γάλλος ιππότης και Σταυροφόρος των αρχών του 13ου αιώνα.

Φλοράν ντε Βιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Florent de Ville (Γαλλικά)
Γέννηση12ος αιώνας
Θάνατος1213
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααναβάτης ιπποδρομιών
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΙππότης
Θυρεός

Οικογενειακή καταγωγή Επεξεργασία

Ήταν υιός του Ζαν ντε Βιλ και της συζύγου του, Αλίξ, αρχόντων της Βιλ. Το 1200, ανέλαβε την εξουσία του φέουδου της Βιλ, το οποίο και κληροδότησε στον υιό του, Ζαν Β΄ ντε Βιλ προ του 1245[2].

Ανδραγαθήματα Επεξεργασία

Σύντροφος του Αλαίν ντε Ρουσί, θεωρείται πως οι δυο τους μεγάλωσαν μαζί και πολέμησαν μαζί για αρκετά χρόνια[3].

Πολέμησε στο πλευρό του στην μάχη του Μυρέ το 1213, στην διάρκεια της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών, όπου συγκρούστηκαν τα σταυροφορικά στρατεύματα, υπό την ηγεσία του Σιμόν Δ΄ ντε Μονφόρ και τα στρατεύματα της Αραγωνίας και της Τουλούζης, υπό την ηγεσία του βασιλέα Πέτρου Β΄ της Αραγωνίας, στην διάρκεια της οποίας και ο ίδιος διακρίθηκε. Σύμφωνα με τις διηγήσεις της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών, οι δυο τους ορκίστηκαν στον Σιμόν ντε Μονφόρ, προ της μάχης, να σκοτώσουν τον βασιλέα Πέτρο της Αραγωνίας. Στην διάρκεια αυτής, πέτυχαν να περικυκλώσουν τον βασιλέα με ένα στρατιωτικό απόσπασμα Σταυροφόρων ιπποτών, ωστόσο το πρόσωπο το οποίο σκότωσαν και το οποίο έφερε την βασιλική πανοπλία δεν ήταν ο Πέτρος της Αραγωνίας, αλλά ένας ιππότης με τον οποίο ο ίδιος είχε ανταλλάξει πανοπλία. Όμως ο βασιλέας αποκαλύφθηκε, προκειμένου να αποδείξει πως δεν είχε σκοτωθεί, με αποτέλεσμα οι δύο ιππότες, Ρουσί και Βιλ, να κατευθυνθούν προς το μέρος του, σκοτώνοντάς τον, τελικά, και προκαλώντας την υποχώρηση του εχθρού και την νίκη των Σταυροφόρων.

Σύμφωνα με έτερη πηγή της εποχής εκείνης[4], ήταν μαζί με έναν άλλον ιππότη, τον Αλαίν ντε Ραντί, που ο Φλοράν ντε Βιλ πέτυχε να σκοτώσει τον βασιλέα της Αραγωνίας.

Στην συνέχεια, οι πηγές τον αναφέρουν ως παρόντα το 1214 στις τάξεις των Γάλλων στην διάρκεια της μάχης της Μπουβίν, πάντοτε στο πλευρό του Αλαίν ντε Ρουσί.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Maximilien Melleville, Dictionnaire historique, généalogique et géographique du département de l'Aisne, 1857, p. 82.
  2. Bulletin trimestriel de la Société des antiquaires de Picardie, volume 6, années 1856-57-58, p. 548.
  3. Revue du Midi, tome 7, juillet-août-septembre 1834, p. 322.
  4. Chronique de Flandres, écrite au XIV × 10{{{1}}} siècle en patois rouchy (langue de Valenciennes), troisième partie, publiée dans Jean-Alexandre-C. Buchon, Choix de chroniques et mémoires sur l'histoire de France, Paris, Bureau du panthéon littéraire, 1861, p. 663-664 (en ligne).