Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας
Ο Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας ή Πέτρος ο Καθολικός (Ισπανικά : Pedro II de Aragon, Ουέσκα, 1178 - 12 Σεπτεμβρίου 1213) ήταν Βασιλιάς της Αραγωνίας και Κόμης της Βαρκελώνης (1196 - 1213). Ο Πέτρος Β΄ ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Αραγωνίας Αλφόνσου του Τροβαδούρου και της Σάντσας της Καστίλης κόρης του Βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσου του Αυτοκράτωρ.[1] Ορκίστηκε υποτέλεια στην Αγία Έδρα και στέφτηκε βασιλιάς από τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄, ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Αραγωνίας που έγινε η στέψη του από τον πάπα γι'αυτό πήρε το προσωνύμιο "Καθολικός".[2][3] Την πρώτη δεκαετία του 13ου αιώνα κατέγραψε μια σειρά από διατάγματα σχετικά με τις ιδιοκτησίες και τα προνόμια στην Κομητεία της Σερδάνια και στην Ρουσιγιόν.
Πέτρος Β΄ | |
---|---|
η σφραγίδα του Πέτρου Β': PETRUS DEI GRATIA REGIS ARAGONENSIS, DOMINUS MONTPISPESSULANI | |
Περίοδος | 1196 - 1213 |
Προκάτοχος | Αλόνσος Β' |
Διάδοχος | Ιάκωβος Α' |
Γέννηση | Ιούλιος 1178 Ουέσκα |
Θάνατος | 12 Σεπτεμβρίου 1213 (ετών 35) Μυρέ |
Τόπος ταφής | μονή Αγ. Χουάν ντε Σιγιένα |
Σύζυγος | Μαρία του Μονπελιέ |
Επίγονοι | Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας |
Οίκος | Οίκος της Βαρκελώνης |
Πατέρας | Αλφόνσος Β' |
Μητέρα | Σάντσα των Ιβρέα |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Γάμος
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε στον τρίτο της γάμο την Μαρία του Μονπελιέ κόρη και διάδοχο του Γουλιέλμου Η΄ του Μονπελιέ με την Ευδοκία Κομνηνή του Μονπελιέ την εγγονή του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού.[4] Απέκτησε έναν γιο τον Ιάκωβο αλλά Πέτρος Β΄ την χώρισε σύντομα, η Μαρία σύντομα γνώρισε λατρεία σαν Αγία για την ευσέβεια και την φιλανθρωπία της αλλά δεν αγιοποιήθηκε ποτέ, πέθανε στην Ρώμη (1213). Ο Πέτρος Β΄ και η Μαρία γέννησαν πιθανότατα τον Οκτώβριο του 1205 και μια κόρη την "Σάντσα".[5] Άλλες πηγές καταγράφουν την γέννηση της Σάντσας το 1206, ο συγγραφέας Μαρκ Γκρέγκορυ Πιγκ (γεν. 1963) γράφει ότι γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1208 κάτι απίθανο επειδή την ίδια χρονιά γεννήθηκε ο γιος του ζεύγους Ιάκωβος.[6]
Η Σάντσα αρραβωνιάστηκε λίγες μέρες μετά την γέννηση της με τον Ραϋμόνδο γιο του κόμη Ραϋμόνδου ΣΤ΄ της Τουλούζης με προίκα το Μονπελιέ σύμφωνα με έγγραφα που βρέθηκαν (1850).[7] Η μητέρα της Μαρία αρχικά δεν συμφωνούσε με τον αρραβώνα αλλά ύστερα από πίεση αναγκάστηκε να το δεχτεί.[5] Ο αδελφός της Ιάκωβος δεν αναφέρει ωστόσο τίποτα σχετικά με την Σάντσα που είχε μάλλον πεθάνει έναν χρόνο μετά την γέννηση της.[5]
Η Σταυροφορία των Αλβιγηνών
ΕπεξεργασίαΟ Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας συμμετείχε στην "μάχη της Λας Νάβας δε Τολόσα" (1212) που είχε καθοριστικό ρόλο στην κυριαρχία των Μαυριτανών στην Ιβηρική χερσόνησο.[10] Το Στέμμα της Αραγωνίας είχε εξαπλωθεί σημαντικά σε ολόκληρη την νοτιοδυτική Γαλλία αλλά την εποχή του Πέτρου Β΄ βρισκόταν υπό τον έλεγχο των κομήτων της Τουλούζης. Η αίρεση των Καθαρών είχε απορρίψει τις εξουσίες της Καθολικής εκκλησίας, ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ ζήτησε από τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο Αύγουστο να τους καταστείλει. Η Σταυροφορία των Αλβιγηνών ξεκίνησε υπό την ηγεσία του Σίμον ντε Μοντφόρ και είχε σαν αποτέλεσμα την σφαγή 20.000 ανθρώπων αδιακρίτως και από τις δυο πλευρές.
Θάνατος στη μάχη του Μυρέ
ΕπεξεργασίαΟ Πέτρος Γ΄ επιστρέφοντας το φθινόπωρο του 1212 από τη "μάχη της Λας Νάβας δε Τολόσα" είδε ότι ο Σίμον ντε Μοντφόρντ είχε κατακτήσει την Τουλούζη και είχε εκδιώξει τον κόμη Ραϋμόνδο ΣΤ΄ που ήταν γαμπρός του αφού είχε παντρευτεί την αδελφή του Ελεονώρα και υποτελής του. Ο Πέτρος ξεκίνησε νέα εκστρατεία, διέσχισε τα Πυρηναία και έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1213 στο Μυρέ έτοιμος να αντιμετωπίσει τους Γάλλους.[9] Ο Ραϋμόνδος ΣΤ΄ της Τουλούζης του ζήτησε να αποφύγει να δώσει ανοιχτή μάχη και να εξοντώσει τους Γάλλους με άλλους τρόπους αλλά ο βασιλιάς της Αραγωνίας το αρνήθηκε. Στην μάχη του Μυρέ που ακολούθησε (12 Σεπτεμβρίου 1213) οι δυνάμεις της Αραγωνίας αποδιοργανώθηκαν πλήρως με την επίθεση του Σίμον ντε Μοντφόρντ. Ο Πέτρος Β΄ σε μια προσπάθεια να δώσει μάχη μόνος του έπεσε στο έδαφος και σκοτώθηκε.[9] Οι Αραγωνέζικες δυνάμεις όταν είδαν τον θάνατο του βασιλιά τους βρέθηκαν σε τόσο μεγάλο πανικό που συνετρίβησαν ολοκληρωτικά, η αριστοκρατία της Τουλούζης που ήταν υποτελής του Στέμματος της Αραγωνίας είχε ηττηθεί οριστικά.[9]
Απώλεια της Οξιτανίας
ΕπεξεργασίαΟι στρατιωτικές εκστρατείες κατέστρεψαν την Οξιτανία και τον μεγάλο πολιτισμό της. Με την "Συνθήκη του Μω-Παρισίων" που ακολούθησε μετά την "μάχη του Μυρέ" (1229) ολόκληρη η Οξιτανία ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας και κυβερνήθηκε από τον Οίκο των Καπετιδών. Τον Πέτρο Β΄ διαδέχθηκε ο μοναδικός γιος που είχε με την Μαρία του Μονπελιέ Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας ή Ιάκωβος ο Κατακτητής.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1204 τη Μαρία, κόρη του Γουλιέλμου Η΄ κυρίου του Μονπελιέ και της Ευδοκίας Κομνηνής. Είχε τέκνα:
- Ιάκωβος Α΄ 1208-1276, βασιλιάς της Αραγωνίας.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Antonio Ubieto Arteta, Creación y desarrollo de la Corona de Aragón, Zaragoza, Anubar (Historia de Aragón), 1987, σσ. 187-188.
- ↑ Crown of Aragon, Robyn Slagle, The Spanish Empire: A Historical Encyclopedia, Vol. I, ed. H. Micheal Tarver and Emily Slape, (ABC-CLIO, 2016), 9.
- ↑ Moore, John Clare (2003). "Chapter 6: Jews and Heretics (1205-1207)". Pope Innocent III (1160/61-1216): To Root Up and Plant. The Medieval Mediterranean. Brill. σ. 135.
- ↑ Damian J. Smith, Crusade, Heresy and Inquisition in the Lands of the Crown of Aragon (c.1167-1276), (Brill, 2010), 31.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Nique, Christian (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)"
- ↑ Pegg (2008). A Most Holy War: The Albigensian Crusade and the Battle for Christendom. Oxford.
- ↑ André Germaine (1996) [1884]. Preface, le Liber instrumentorum memorialium (in French). Translated by Rouquette. la Société archéologique de Montpellier.; cited in Nique (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)" (Στα Γαλλικά).
- ↑ Alvira Cabrer, Martín (2008). Muret 1213. La batalla decisiva de la cruzada contra los cátaros. Barcelona: Ariel. σσ. 128–129.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 A Global Chronology of Conflict, Vol. I, ed. Spencer Tucker, (ABC-CLIO, 2010), 269.
Πηγές
Επεξεργασία- Alvira Cabrer, Martín (2008). Muret 1213. La batalla decisiva de la cruzada contra los cátaros. Barcelona: Ariel
- André Germaine (1996) [1884]. Preface, le Liber instrumentorum memorialium (in French). Translated by Rouquette. la Société archéologique de Montpellier.; cited in Nique (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)" (Στα Γαλλικά).
- Damian J. Smith, Crusade, Heresy and Inquisition in the Lands of the Crown of Aragon (c.1167-1276), (Brill, 2010)
- Sumption, Jonathan. The Albigensian Crusade. 2000.
- Martín Alvira-Cabrer, 12 de Septiembre de 1213: El Jueves de Muret, Universitat de Barcelona, Barcelona, 2002 (Στα Ισπανικά).
- Martín Alvira-Cabrer, Muret 1213. La batalla decisiva de la Cruzada contra los Cátaros, Ariel, Barcelona, 2008 and 2013 (Στα Ισπανικά).
- Martín Alvira-Cabrer, Pedro el Católico, Rey de Aragón y Conde de Barcelona (1196-1213). Documentos, Testimonios y Memoria Histórica, 6 vols., Zaragoza, Institución *Moore, John Clare (2003). "Chapter 6: Jews and Heretics (1205-1207)". Pope Innocent III (1160/61-1216): To Root Up and Plant. The Medieval Mediterranean. Brill.
- Fernando el Católico (CSIC), 2010 (on line) (Στα Ισπανικά).
- Nique, Christian (2013), Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213) (Στα Γαλλικά).