Μυρέ (Ωτ-Γκαρόν)

γαλλική κοινότητα του νομού της Ωτ-Γκαρόν

Συντεταγμένες: 43°27′37″N 1°19′33″E / 43.46028°N 1.32583°E / 43.46028; 1.32583

Το Μυρέ (Γαλλικά: Muret) είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στο νομό Ωτ-Γκαρόν, του οποίου είναι υπονομαρχία, στην περιοχή της Οξιτανίας.

Μυρέ

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΩτ-Γκαρόν και διαμέρισμα του Μυρέ
Ταχυδρομικός κώδικας31600[1]
Κωδικός Κοινότητας31395[2]
Πληθυσμός25.060 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση57,84 km²[4]
Υψόμετρο169 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μυρέ
43°27′37″N 1°19′33″E
Ιστότοποςhttp://www.mairie-muret.fr[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βρίσκεται στα νότια της μητροπολιτικής περιοχής της Τουλούζης και εντός της ευρύτερης αστικής περιοχής της Τουλούζης, είναι η 4η πολυπληθέστερη κοινότητα του νομού, με πληθυσμό 24.945 κατοίκους (2017).[6]

Η πόλη είναι γνωστή για τη μάχη του Μυρέ (1213) και ως γενέτειρα του Κλεμάν Αντέρ (1841-1925), εφευρέτη και πρωτοπόρου της αεροπορίας.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Μυρεταίν.[7]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η κοινότητα Μυρέ βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νομού Ωτ-Γκαρόν, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας.

Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Σαιν-Γκωντένς, σε απόσταση 72 χλμ οδικώς.[8] Βρίσκεται 23 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τουλούζης, πρωτεύουσας του νομού Ωτ-Γκαρόν. Έχει πληθυσμό 24.945 κατοίκους (2017).[6]

Η κοινότητα Μυρέ βρίσκεται σε ίση απόσταση από τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, στην πεδιάδα του ποταμού Γαρούνα στην περιοχή της Τουλούζης. Τη διασχίζει ο ποταμός Γαρούνας στη συμβολή του με τον Λουζ, που ρέει βορειοανατολικά μέσω της κοινότητας. Ο Γαρούνας ρέει βόρεια μέσω της κοινότητας και αποτελεί μέρος των βόρειων συνόρων της.

Η έκτασή της είναι 57,84 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψόμετρο κυμαίνεται ανάμεσα στα 152 και 305 μέτρα.

Στην περιοχή επικρατεί ωκεάνιο εύκρατο κλίμα, με μεσογειακές και ηπειρωτικές επιρροές, που χαρακτηρίζεται από ζεστό, ξηρό καλοκαίρι, ήπιο χειμώνα με έντονες βροχοπτώσεις και σοβαρές καταιγίδες.

Ιστορία Επεξεργασία

Προϊστορία και αρχαιότητα Επεξεργασία

Το έδαφος του Μυρέ κατοικήθηκε ήδη από τη Νεολιθική περίοδο, σύμφωνα με ανακαλύψεις των αρχαιολόγων. Στα βόρεια της πόλης αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια καλύβας που χρονολογείται από το 4000 π.Χ. Διάφορα αντικείμενα από τη Χαλκολιθική περίοδο, περίπου 3.000 έως 2.500 π.Χ. και αργότερα από την Εποχή του Χαλκού από το 1.700 π.Χ. μαρτυρούν τη μόνιμη εγκατάσταση πληθυσμού εδώ. Μια σειρά γαλατο-ρωμαϊκών ερειπίων από τον 1ο αιώνα μ.Χ. βρίσκεται κατά μήκος της δεξιάς όχθης του Γαρούνα. Την τοποθεσία του σημερινού κέντρου της πόλης την καταλάμβανε ένα ρωμαϊκό οχυρωμένο αγρόκτημα (βίλλα). Περιτριγυρισμένο από οχυρά τείχη είχε το όνομα Murellum, το οποίο έγινε Murel, και στη συνέχεια κατά τον Μεσαίωνα Muret, όνομα που διατηρεί έως σήμερα.

Μεσαίωνας Επεξεργασία

 
Η μάχη του Μυρέ, 1213, εικονογράφηση από τα Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1213 πραγματοποιήθηκε η μάχη του Μυρέ ανάμεσα στα στρατεύματα του Σίμωνα Ε΄του Μονφόρ αφενός και των συνασπισμένων δυνάμεων υπό τον έλεγχο του Ραϋμόνδου ΣΤ΄ της Τουλούζης και του βασιλιά Πέτρου Β΄ της Αραγωνίας που ήρθε για ενίσχυση αφετέρου. Εκείνη την ημέρα, η μάχη άλλαξε τη μοίρα των δύο πλευρών των συνόρων των Πυρηναίων και αποφασίστηκε η τύχη της Οξιτανίας. Σε μια εποχή όπου οι μεγάλοι φεουδάρχες (συμπεριλαμβανομένου του Κόμη της Τουλούζης και των συμμάχων του) εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι ήταν σε θέση να διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στον έλεγχο των περιοχών στις δύο πλευρές των Πυρηναίων, οι βαρώνοι της βόρειας Γαλλίας, που ηγήθηκαν της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών, επιβλήθηκαν στο νότο και να εξάλειψαν την αίρεση του Καθαρισμού.

Ο Σίμων Ε΄του Μονφόρ πολεμούσε κατά των αιρετικών κατά τη διάρκεια της Σταυροφορίας των Αλβιγηνών, όταν πολιορκήθηκε από εξαιρετικά πολυάριθμα συνασπισμένα στρατεύματα. Για να μην παραδοθούν ή λιμοκτονήσουν, ο Ντε Μονφόρ αποφάσισε επίθεση. Οδηγώντας τους ιππότες του έξω από την πόλη, προχώρησαν και στη συνέχεια επιτέθηκαν στο ιππικό της Τουλούζης με έναν θόρυβο σαν ένα ολόκληρο δάσος να κόβονταν από τσεκούρι. Στη συνέχεια, οι σταυροφόροι επιτέθηκαν στο ιππικό της Αραγωνίας, όπου ο ίδιος ο βασιλιάς Πέτρος έπεσε στη μάχη. Μετά από αυτό, το μόνο που έμεινε ήταν να διασκορπίσουν το υπόλοιπο ιππικό, που υπερασπίζονταν το πεζικό των συνασπισμένων δυνάμεων που πολιορκούσαν τα τείχη του Μυρέ. Παρά το τεράστιο αριθμητικό πλεονέκτημά τους, τα συνασπισμένα στρατεύματα που αριθμούσαν σχεδόν 34.000 άνδρες καταστράφηκαν από τον στρατό του Ντε Μονφόρ, που αριθμούσε μόνο 2.100 και η πολιορκία του Μυρέ λύθηκε. 7.000-20.000 άνδρες από τα συμμαχικά στρατεύματα σκοτώθηκαν, ενώ ο στρατός του Ντε Μονφόρ είχε συγκριτικά λίγες απώλειες.

Αυτή η ήττα των στρατευμάτων της Οξιτανίας και της Αραγωνίας προκάλεσε την προσάρτηση του Λανγκεντόκ στο στέμμα της Γαλλίας και το τέλος της αίρεσης του Καθαρισμού.

Μνημεία - αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Εσωτερικό της εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου
  • Η εκκλησία του Αγίου Ιακώβου του Μυρέ, κύριο μνημείο της πόλης:[9] Χτίστηκε τον 12ο αιώνα από τους κόμητες της Κομμάνζ που έκαναν στα τείχη την κύρια κατοικία τους. Επανασχεδιάσθηκε και διευρύνθηκε τον 14ο και 15ο αιώνα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι το οκταγωνικό κωδωνοστάσιο. Το 1538 - 1548, προστέθηκε μεγάλο θολωτό χοροστάσιο στην άκρη του γοτθικού ναού. Το εσωτερικό του αποκαταστάθηκε μετά τις καταστροφές κατά τη Γαλλική Επανάσταση, σε νεοκλασικό ρυθμό και χτίστηκαν πλαϊνά παρεκκλήσια. Είναι ιστορικό μνημείο από το 1928.
  • Οικία του 1823, στην οδό Κλεμάν Αντέρ
  • Πάρκο Κλεμάν Αντέρ
  • Το κάστρο Καντελάκ, 1750, ιστορικό μνημείο.[10]
  • Το κάστρο Ρυντέλ, κάστρο του 16ου και 17ου αιώνα. Ιδιωτικό, είναι εγγεγραμμένο στον κατάλογο των ιστορικών μνημείων, που αναφέρονται ως ιστορικοί χώροι από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία