Ιστορικό Μνημείο (Γαλλία)

Ένα ιστορικό μνημείο είναι, στη Γαλλία, ένα μνημείο ή οντότητα, η οποία λαμβάνει μέσω νομοθετικού διατάγματος ένα νομικό καθεστώς με στόχο την προστασία του, λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή αρχιτεκτονικής του ιδιαιτερότητας. Δύο επίπεδα προστασίας υφίστανται: ένα μνημείο είναι δυνατό να « κατηγοριοποιηθεί » ή « εγγραφεί » ως τέτοιο, με την εγγραφή (γνωστή ως το 2005 « στον συμπληρωματικό κατάλογο ιστορικών μνημείων ») να είναι μία προστασία η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε τοπικό επίπεδο, σε αντίθεση με την κατηγοριοποίηση, η οποία προστατεύει τα μνημεία τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε εθνικό επίπεδο και η οποία, ως εκ τούτου, αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο προστασίας. Στην περίπτωση των ακινήτων, το νομοθετικό διάταγμα προστασίας περιλαμβάνει απαριθμεί τα τμήματα του κτιρίου τα οποία τελούν υπό προστασία, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία το σύνολο του κτίσματος τελεί υπό προστασία (τόσο το εξωτερικό του, όσο και το εσωτερικό του), καθώς και ο περίβολός του.

Λογότυπο των ιστορικών μνημείων: ο λαβύρινθος του Καθεδρικού ναού της Ρενς.

Ο όρος των « ιστορικών μνημείων », τόσο στη μορφή του στον ενικό, όσο και σε εκείνη στον πληθυντικό, ορίζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, εσφαλμένα, ένα μνημείο το οποίο φέρει κάποια ειδική σφραγίδα ή είναι παλαιάς κατασκευής, παρά το γεγονός πως αυτό δεν τελεί υπό κάποιο καθεστώς προστασίας, ή ανακατευθύνει, μέσω μετωνυμίας στις υπηρεσίες οι οποίες είναι υπεύθυνες για την καταγραφή, την προστασία και την παρακολούθηση των μνημείων: την Περιφερειακή Υπηρεσία Καταγραφής, την Περιφερειακή Συντήρηση Ιστορικών Μνημείων και την Εδαφική Υπηρεσίας Αρχιτεκτονικής και Κληρονομιάς, οι οποίες και φιλοξενούν τους κτιριακούς αρχιτέκτονες της Γαλλίας.

Το 2012, υπήρχαν συνολικά στη Γαλλία 44.236 ιστορικά μνημεία, σύμφωνα με την Base Mérimée (Open-Data κατάλογος με έτος έκδοσης το 2013) και περίπου 260.000 αντικείμενα κινητής περιουσίας τα οποία ήταν ιστορικά μνημεία.