Ουέσκα

πόλη της Ισπανίας στην Αραγωνία

Συντεταγμένες: 42°08′N 0°25′W / 42.133°N 0.417°W / 42.133; -0.417

Η Ουέσκα (ισπανικά: Huesca‎‎ (προφέρεται: ˈweska), αραγωνικά: Uesca) είναι πόλη της Ισπανίας και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Βρίσκεται στην βορειοανατολική Ισπανία κοντά στα Πυρηναία όρη στην αυτόνομη κοινότητα της Αραγωνίας. Η Ουέσκα έχει πληθυσμό 52.223 κατοίκους.

Ουέσκα
Άποψη της Ουέσκας

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
42°08′24″N 0°24′32″W / 42.1401°N 0.40889722222222°W / 42.1401; -0.40889722222222
ΧώραΙσπανία
Αυτόνομη κοινότηταΑραγωνία
ΕπαρχίαΟυέσκα
ΔήμαρχοςLuis Felipe Serrate και Manuel Bescós
Έκταση161.0 km2
Yψόμετρο488
Πληθυσμός54.136[1]
Τηλ. κωδικός974
Ταχ. κώδικας22001–22006
Πιν. κυκλοφορίαςHU
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την πόλη

Ιστορία Επεξεργασία

Η Ουέσκα χρονολογείται από την προ-Ρωμαϊκή εποχή ενώ κάποτε ήταν γνωστή ως Βολσκάν στην αρχαία Ιβηρική γλώσσα. Ήταν η πρωτεύουσα της περιοχής Vescetani, στο βόρειο τμήμα της Ταρρακονικής, στο δρόμο μεταξύ του Τάρρακο (σύγχρονης Ταραγόνας) και της Ιλέρδας (σύγχρονης Λέριδας) προς την Σεζαραγκούστα (Caesaraugusta, σύγχρονη Σαραγόσα). Κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους η πόλη ήταν γνωστή ως Όσκα και ήταν Ρωμαϊκή αποικία υπό την διοίκηση του στρατηγού Κόιντος Σερτώριος, που έκανε την Όσκα βάση του. Η πόλη έκοψε δικό της νόμισμα και ήταν έδρα ενός διάσημου σχολείου που ιδρύθηκε από τον Σερτώριο για να εκπαιδεύσει νέους Ίβηρες στα λατινικά και Ρωμαϊκά έθιμα. Μετά τον Σερτώριο, μετονομάστηκε σε Ἰλεόσκαν από το Στράβωνα.[2] Η πόλη φαίνεται να βρισκόταν σε ορυχεία αργύρου.

Ο Ισπανός ιστορικός του 18ου αιώνα Ενρίκε Φλόρεθ[3] έχει επισημάνει πως θα ήταν αδύνατο η πόλη να παρέχει τέτοιες τεράστιες ποσότητες αργύρου, όπως έχει καταγραφεί από τους αρχαίους συγγραφείς σύμφωνα με τους όρους «argentum Oscense», «signatum Oscense» και είναι της γνώμης ότι η λέξη «Oscense» σήμαινε «ισπανικά», που είναι παραφθορά του «Eus-cara».[4] Η Εκλατινισμένη πλέον πόλη έγινε μία Ισοπολίτιδα πόλη με διάταγμα του Οκταβιανού Αυγούστου το 30 Π.Χ.

 
Καμπάνα της Ουέσκας, του José Casado del Alisal

Οι Άραβες κατέλαβαν την πόλη στα τέλη του 8ου αιώνα και η πόλη ονομάστηκε Βάσκαχ (وشقة στα αραβικά), που ανήκε στα άνω εδάφη του Εμιράτου της Κόρδοβας. Κυβερνήθηκε από ένα τοπικό κυβερνήτη που διορίστηκε από την Κόρδοβα, αλλά ήταν επανειλημμένα αντικείμενο πολιτικών αναταραχών, εξεγέρσεων και δολοφονιών, καθώς οι δυναστείες Μπανού Κάσι, Μπανού Αμρούς και Μπανού Αλ-Ταβίλ, καθώς και η δυναστεία Αρίστα-Ίνιγεθ της Παμπλόνα, μάχονταν για αποκτήσουν έλεγχο, αυτονομία και ανεξαρτησία από το Εμιράτο. Στα μέσα του 10ου αιώνα, η Βάσκαχ μεταφέρθηκε στην αραβική δυναστεία Μπανού Τουχίμπι, η οποία διοικούσε τις περιοχές άνω της Σαραγόσας, και το 1018 έγινε μέρος του κρατιδίου Τάιφα της Σαραγόσας, όταν απελευθερώθηκαν με επιτυχία από το υπό εξαφάνιση Χαλιφάτο. Το 1094 ο Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας έχτισε το κοντινό Κάστρο του Μοντεαραγόν με την πρόθεση να πολιορκήσει τη Βάσκαχ αλλά σκοτώθηκε από ένα αδέσποτο βέλος καθώς έφτανε στα τείχη της πόλης. Το 1096 κατακτήθηκε από τον Πέτρο Α ' της Αραγωνίας και έγινε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Αραγωνίας μέχρι το 1118 όταν και μεταφέρθηκε στην συνέχεια στην Σαραγόσα από τον Αλφόνσο Α´ τον Μαχητή.

Το 1354, ο Βασιλιάς Πέτρος Δ´ της Αραγωνίας, ίδρυσε το Πανεπιστήμιο της Ουέσκας, το οποίο αρχικά είχε θεολογική σχολή. Το πανεπιστήμιο επεκτάθηκε, αλλά από το τέλος του 16ου αιώνα επισκιάστηκε από το Πανεπιστήμιο της Σαραγόσας. Το πανεπιστήμιο καταργήθηκε το 1845.

Κατά τη διάρκεια του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου (1936-39) το «Μέτωπο Ουέσκα», ήταν η σκηνή για μερικές από τις χειρότερες μάχες μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων και του στρατού του δικτάτορα Φράνκο. Η πόλη πολιορκήθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους, με τον Τζορτζ Όργουελ ανάμεσά τους, αλλά δεν έπεσε.

Αξιοθέατα και μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς Επεξεργασία

Η μνημειακή κληρονομιά της πόλης Ουέσκα είναι κυρίως συγκεντρωμένη στην Παλιά Πόλη (Caso Viejo) και στη γύρω περιοχή.

Μεσαίωνας Επεξεργασία

  • Τα τείχη της πόλης: Ήταν χτισμένα γύρω από την πόλη κατασκευασμένα τον 9ο αιώνα εξαιτίας των μουσουλμάνων, υπό το φόβο των ολοένα και περισσότερων προσπαθειών τους να εισβάλουν στα εδάφη των χριστιανών του βορρά. Η ανάπτυξη της πόλης με τα προάστια έξω από τα τείχη ξεκίνησε τον 10ο αιώνα και ως εκ τούτου χρειάστηκε να χτίσει μια νέα ζώνη οχυρώσεων φτιαγμένη από λάσπη. Σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα τμήμα των τειχών από την οδό Joaquin Costa μέχρι την αρένα των ταυρομαχιών. Τα τείχη είχαν 7 πύλες και 100 πύργους, αλλά πλέον έχει διατηρηθεί μόνο το βορινό τμήμα, το οποίο είναι ανακαινισμένο κατά το γοτθικό στυλ. Έχει ρωμαϊκά και μουδέχαρ χαρακτηριστικά και μεταγενέστερες τροποποιήσεις.[5] Βρίσκονται επί του παρόντος σε διαδικασία αποκατάστασης.[6]
 
Σκήτη της εκκλησίας του Αγίου Πέτρου του Παλιού.
  • Μοναστήρι του Σαν Μιγκέλ: Είναι ένα σύνολο από τα τέλη της ρωμανικής περιόδου. Ιδρύθηκε από τον Αλφόνσο Α´ το 1110. Το κτίριο ήταν ένα σημαντικό λαζαρέτο νοσοκομείο λεπρών και τόπος συνάντησης μέχρι τα τέλη του δέκατου πέμπτου αιώνα. Σώζονται πολλά εικονοστάσια σε μπαρόκ στυλ και το όργανο της χορωδίας, το οποίο χρονολογείται από το 1852. Βρίσκεται δίπλα στο ποτάμι «Isuela» και τη γέφυρα του Σαν Μιγκέλ. Είναι ευρέως γνωστό ως «las Miguelas» και κατοικείται από Καρμηλίτισσες καλόγριες.[8]
 
Ο καθεδρικός ναός της Σάντα Μαρία στην Ουέσκα
  • Καθεδρικός ναός της Ουέσκας: Ο καθεδρικός ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγία (Σάντα Μαρία) και είναι γοτθικού ρυθμού που χτίστηκε τον 13ο αιώνα και ολοκληρώθηκε στον δέκατο έκτο αιώνα. Είναι χτισμένος πάνω σε ένα παλιότερο πιθανώς ρωμαϊκό ναό και πάνω στο αρχαίο τζαμί από το οποίο έχει απομένει μόνο μια πεταλοειδής αψίδα στην περιοχή με τις σκήτες. Κατά τη διάρκεια του δέκατου έβδομου αιώνα, το κτίριο συνέχισε να ανακαινίζεται, αντικαθιστώντας μεσαιωνικούς διάκοσμους, παρεκκλήσια και τάφους από άλλα σε γοτθικό και μπαρόκ στυλ. Ανακηρύχθηκε Ιστορικό-Καλλιτεχνικό Μνημείο το 1931. Το 1936 κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης από τους ρεπουμπλικάνους καταστράφηκε το καμπαναριό, που ύψωνε τον πύργο κατά ένα τρίτο περισσότερο και του έδινε έναν χαρακτήρα περισσότερο γοτθικό. Είναι η έδρα της επισκοπής της Ουέσκας και του Επισκοπικού Μουσείου της Ουέσκας.[9]
  • Παρεκκλήσι της Παναγίας «Nuestra Señora de Salas» Βρίσκεται περίπου 1 χλμ. από την πόλη και είναι προσβάσιμο μέσω μιας οδού δοκιμασιών. Ξαναχτίστηκε γύρω στο 1200, με πρωτοβουλία της Σάντσα της Καστίλης, χήρα του Αλφόνσου Β´ της Αραγωνίας. Έχει την κάλυψη, με αψιδωτούς διάκοσμους και κιονόκρανα που δεν στηρίζονται σε κίονες, το κυκλικό παράθυρο σε σχήμα ροζέτας και το κάτω μέρος του πύργου. Αποτελεί Εθνικό Μνημείο από το 1951.[10]
  • Εκκλησία της Σάντα Μαρία Φόρις Η εκκλησία χτίστηκε το 13ο αιώνα, αποτελείται από ένα μόνο κυρίως ναό ενώ η αψίδα του είναι πολυγωνική. Στον 16ο αιώνα, οι μοναχοί του Τάγματος των Αυγουστινιανών ήταν υπεύθυνοι για αυτή, ιδρύοντας ένα μοναστήρι, και έτσι μετονομάστηκε σε Άγιος Αυγουστίνος. Σε πρόσφατες ανασκαφές στην εκκλησία βρέθηκαν περίπου 700 σκελετοί, θαμμένοι σε ασβέστη, και πιθανώς ανήκαν σε θύματα της πανούκλας που συνέβη στα μέσα του 17ου αιώνα.[11]

Αναγέννηση Επεξεργασία

  • Δημαρχείο της πόλης Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αραγωνικού δημαρχιακού κτιρίου από την αραγωνική αναγέννηση. Το κτίριο χτίστηκε τον 16ο αιώνα σε θέση που κατείχε προηγουμένως η έδρα του συμβουλίου, απέναντι από τον Καθεδρικό ναό. Στα χρόνια 1569-1571, θα πραγματοποιηθεί μια επείγουσα παρέμβαση από τον Miguel Altué λόγω της κατάστασής του. Το 1577, ο ίδιος εργοδηγός έκανε μια σχεδόν ολική ανακαίνιση στο κτίριο, από την οποία δημιουργήθηκαν η Αυλή και την Αίθουσα των Συνεδριών όπως είναι σήμερα. Σε αυτό βρίσκεται ο περίφημος πίνακας της καμπάνας της Ουέσκας.[12]
 
Το Δημαρχείο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αραγωνικού δημαρχιακού κτιρίου του 16ο αιώνα.
  • Μουσείο της Ουέσκας Χτισμένο στο παλιό Πανεπιστήμιο της Ουέσκας (Universidad Sertoriana de Huesca), το οποίο στην μεριά του καταλαμβάνει τμήμα από το Παλάτι των Βασιλέων της Αραγωνίας, φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα και έργα τέχνης από όλη την επαρχία και κυρίως από την περιοχή της Όγια ντε Ουέσκα (Hoya de Huesca). Σε αυτό βρίσκεται η αίθουσα, όπου έλαβαν χώρα σύμφωνα με τον θρύλο τα γεγονότα της Καμπάνας της Ουέσκας.[13]
  • Παλάθιο ντε Βιλαερμόσα Παλάτι γοτθικού ρυθμού που χτίστηκε τον 14ο αιώνα. Η στέγη του έχει αποκατασταθεί, όπου μπορείτε να δείτε ένα μείγμα από μυθικά μεσαιωνικά και εραλδικά στοιχεία. Ανάμεσα σε αυτούς τους χαρακτήρες διακρίνονται πουλιά, λεοπαρδάλεις και φίδια. Σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο υπό την αιγίδα της τράπεζας «IberCaja».[14]
  • Palacio de los Climent Το κτίριο φιλοξενεί το κολέγιο της Σαντα Άννα.
  • Palacio de los Oña
  • Palacio de los Claver
  • Palacio de los Aísa

Μπαρόκ Επεξεργασία

 
Βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου.
  • Βασιλική του Αγίου Λαυρεντίου (Basílica de San Lorenzo) Είναι χτισμένη πάνω σε ένα πρώην ρωμανικό ναό, που αργότερα στο δέκατο τέταρτο αιώνα επεκτάθηκε σε γοτθικού ρυθμού κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιάκωβου Β´ της Αραγωνίας. Η εκκλησία είναι διαμορφωμένη με ισόγεια αίθουσα, που σχηματίζεται από τρία κλίτη ίδιου ύψους χωρισμένα σε τέσσερα τμήματα από σταυροειδείς πυλώνες που καλύπτονται από θόλους με βιτρό, με πλευρικά παρεκκλήσια του 16ου και 17ου αιώνα ανάμεσα σε αντηρίδες. Στο σκευοφυλάκιο φυλάσσεται η προτομή του Αγίου Λαυρεντίου από ασήμι από τα τέλη του δεκάτου έκτου αιώνα. Στις 10 Αυγούστου κάθε χρονιάς μπροστά από τη βασιλική, χορευτές εκτελούν τους χορούς των σπαθιών, των κορδελών και των ραβδιών.[15]
  • Ερμιτάζ του Σαν Χόρχε (Ermita de San Jorge) Κτίστηκε κατά τον δέκατο τρίτο αιώνα, αλλά το κτίριο που σώζεται σήμερα είναι από τα μέσα του 16ου αιώνα. Έγινε σε ανάμνηση της μάχης του Αλκοράθ, στην οποία, σύμφωνα με το μύθο, εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος προς υποστήριξη των χριστιανών, βοηθώντας τους να κερδίσουν ενάντια στους μουσουλμάνους. Διατηρεί διάκοσμο του 16ου αιώνα, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει εικόνες που σχετίζονται με τη μάχη του Αλκοράθ, με τον Άγιο Λαυρέντιο, τον Άγιο Βικέντιο και το Γολγοθά. Βρίσκεται στο λόφο του Σαν Χόρχε, ένα μεγάλο πευκοδάσος που φυτεύτηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα στα προάστια της πόλης. Στην περιοχή γιορτάζεται η ημέρα του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου της Αραγωνίας.[16]
  • Εκκλησία του Σάντο Ντομίνγκο και Σαν Μαρτίν Η προέλευσή της ήταν η εκκλησία του μοναστηριού των δομινικανών που ιδρύθηκε από τον πρίγκιπα Αλφόνσο της Αραγωνίας το 1254, του οποίου το εργοστάσιο καταστράφηκε το 1362 και ξαναχτίστηκε στο τέλος του 14ου αιώνα. Στο τέλος του 17ου αιώνα, χτίστηκε το σημερινό κτίριο ενώ ο πύργος χτίστηκε τον 19ο αιώνα.[17]
  • Ιερό της Λορέτο Βρίσκεται 3 χλμ. από την πόλη. Χτίστηκε σε μια αρχαία βίλα που ονομάζεται Loret και Lauret. Η παράδοση λέει ότι τον δεύτερο αιώνα έζησαν εδώ η Santa Paciencia και ο San Orencio, οι γονείς του Αγίου Λαυρεντίου. Το εκκλησάκι χτίστηκε το 1387 κατόπιν αιτήματος του Πάπα Κλήμη Ζ´. Το σημερινό κτίριο χτίστηκε το 1740 και η πρόσοψη του ολοκληρώθηκε το 1765.[18]

Μοντερνισμός Επεξεργασία

 
Παντοπωλείο La Confianza
  • Παντοπωλείο «La Confianza» Το παλαιότερο κατάστημα εν λειτουργία της Αραγωνίας και της Ισπανίας, το οποίο άνοιξε μια γαλλική οικογένεια το 1871. Το μπακάλικο αυτό διέθετε αρχικά ψιλικά και υφάσματα. Μέσα σε λίγα χρόνια επεκτάθηκε στην πώληση προϊόντων εισαγωγής πολυτελείας, αρωματικούς καφέδες και σοκολάτες, γαλλικά λικέρ και καπνιστά τρόφιμα.[19]
 
Το Σιντριβάνι των Μουσών σε κεντρική πλατεία στην Ουέσκα
  • Σιντριβάνι των Μουσών (Fuente de las Musas) Το σιντριβάνι χρονολογείται από το 1885 και βρίσκεται στην πλατεία «Πλάθα ντε Ναβάρρα». Το δοχείο και το βάθρο ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Federico Villasante ενώ το εικαστικό κομμάτι ανατέθηκε στον Γάλλο γλύπτη Antoine Durenne, όπου μπορείτε να δείτε στη βάση του σιντριβανιού την επιγραφή «Α. Durenne. Sommevoire». Έχει γίνει πρόσφατα ένα μεγάλο έργο αποκατάστασης του σιντριβανιού, επανακτώντας έτσι την ομορφιά του παρελθόντος.
  • Καζίνο (Círculo Oscense) Είναι ένα από τα πιο σημαντικά δείγματα Μοντερνισμού στην πόλη Ουέσκα, βρίσκεται στην πλατεία «Πλάθα ντε Ναβάρρα», στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο όγκος του είναι συμμετρικός σε σχέση με τον άξονα της κύριας πρόσοψης και είναι διαμορφωμένο με την προσθήκη απλών γεωμετρικών σχημάτων με λευκές προσόψεις παρουσιάζοντας επιπλέον ένα χαρακτήρα που θυμίζει κάστρο-φρούριο. Για τους ντόπιους είναι επίσης γνωστό ως το «Καζίνο», αλλά επί του παρόντος εξαρτάται από το «Ίδρυμα Círculo Oscense», ένα ίδρυμα με δημόσιο και δημοτικό χαρακτήρα που ιδρύθηκε το 1982.[20]
  • Γέφυρα του Σαν Μιγκέλ Χτισμένη το έτος 1912, παρά το μικρό της μέγεθος, είναι ένα έργο της μηχανικής που ξεχωρίζει ως ένα από τα πρώτα κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ισπανία. Ο σχεδιασμός του συνδυάζει τη λειτουργικότητα και ένα νεωτεριστικό σύστημα οικοδομημένο με διακόσμηση μοντερνισμού. Στην είσοδο και έξοδο της γέφυρας το κιγκλίδωμα συμπληρώνεται με τοίχους από οπλισμένο σκυρόδεμα, στους οποίους έχουν τοποθετηθεί τέσσερα φανάρια με αέρα μοντερνισμού.[21]
 
Το Círculo Oscense (γνωστό ως Καζίνο)

Σύγχρονη εποχή Επεξεργασία

  • Μνημείο Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ του Pablo Serrano Κατασκευάστηκε το 1983 και βρίσκεται στην πλατεία του Πανεπιστημίου. Πρόκειται για μια έντονη χάλκινη προτομή του Αραγωνέζου γιατρού Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ. Ήταν να παραδοθεί στο δημαρχείο της Ουέσκας στις 22 Ιουλίου του 1983, ωστόσο η εγκατάσταση της προτομής δεν πραγματοποιήθηκε πριν τις 17 Οκτωβρίου του 1984.[22]
  • Κέντρο για την Τέχνη και τη Φύση (CDAN) Το κτίριο είναι έργο του αρχιτέκτονα Ραφαέλ Μονέο, σχεδιάστηκε από τον δημιουργό του ως ένας ασύμμετρος κυματιστός όγκος, που σχηματίζει μια σπασμένη και κατακερματισμένη περίμετρο η οποία συμβαδίζει με το υπάρχον φυσικό τοπίο, όπως είναι τα συμπλέγματα βράχων «Mallos de Riglos» και «Salto de Roldán», γεωγραφικοί σχηματισμοί που έχουν εμπνεύσει τον αρχιτέκτονα. Το κτίριο βρίσκεται σε μια περιοχή που διατηρεί τον χαρακτήρα της ως γεωργική και που περιβάλλεται από εδάφη όπου καλλιεργούνται αμπέλια. Λειτουργεί κυρίως ως μουσείο μοντέρνας τέχνης.[23]
  • Το συνεδριακό κέντρο «Palacio de congresos» της Ουέσκας Δίνει μια αίσθηση ενός μεγάλου ορθογώνιου σκούρου πρίσματος, διότι όλες του οι προσόψεις είναι από μαύρο εφυαλωμένο κεραμικό υλικό. Η σκηνή υψώνεται σε περισσότερα από 20 μέτρα και η πρόσοψη του φέρει μεγάλο αριθμό φώτων τύπου LED. Στο εσωτερικό του υπάρχει μια τεράστια τοιχογραφία 300 τετραγωνικών μέτρων ζωγραφισμένη πάνω σε πάνελ στερεωμένα στους τοίχους. Δημιουργός του έργου είναι η ζωγράφος από την Ουέσκα, Τερέζα Ραμόν και το οποίο ονομάζεται «Η χρυσή πόλη».[24]

Εκδηλώσεις και γιορτές Επεξεργασία

Στην πόλη της Ουέσκας λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο το «Φεστιβάλ του Αγίου Λαυρεντίου» (Fiestas de San Lorenzo) από τις 9 έως τις 15 Αυγούστου με ποικίλες δραστηριότητες, κατά την διάρκεια του οποίου η πόλη δέχεται και τους περισσότερους επισκέπτες. Στην Ουέσκα επίσης λαμβάνει χώρα σε ετήσια βάση το «Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ουέσκας» στο σύγχρονο συνεδριακό κέντρο Palacio de Congresos. Η Ουέσκα είναι επίσης η γενέτειρα του σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα και του αδελφού του Αντόνιο Σάουρα, ενός σύγχρονου καλλιτέχνη.

 
Το τεχνολογικό πάρκο της Walqa

Οικονομία Επεξεργασία

Έξω από την Ουέσκα βρίσκεται το «Τεχνολογικό πάρκο της Walqa» στο οποίο δραστηριοποιούνται περί τις 65 εταιρίες πάνω στον τεχνολογικό τομέα και κυρίως στους τομείς της πληροφορικής και των επικοινωνιών, της βιοτεχνολογίας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και στις οποίες εργάζονται πάνω από 1000 άτομα. Στο πάρκο εδρεύει επίσης και το «Αστρονομικό Κέντρο της Αραγωνίας» όπου υπάρχει αστρονομικό παρατηρητήριο.

Μεταφορές Επεξεργασία

Η πόλη διαθέτει σύνδεση με το σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων της «AVE» με απευθείας σύνδεση με την πόλη της Μαδρίτης και της Σαραγόσας. Συμβατικά τοπικά τρένα συνδέουν ακόμα με την Χάκα και τον σταθμό του Κανφράνκ. Επίσης η πόλη διαθέτει το αεροδρόμιο «Huesca-Pirineos» στο οποίο όμως τα τελευταία χρόνια δεν πραγματοποιούνται εμπορικές πτήσεις.

Αθλητισμός Επεξεργασία

Στην πόλη εδρεύει η ποδοσφαιρική ομάδα Σοσιεδάδ Ντεπορτίβα Ουέσκα. Η ομάδα μπάσκετ της πόλης είναι η Πένιας Ουέσκα (CB Peñas Huesca) από την οποία μάλιστα ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του καριέρα ο Αμερικάνος θρύλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ Αλφόνσο Φορντ.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών της Ισπανίας: Municipal Register of Spain of 2023. 13  Δεκεμβρίου 2023.
  2. iii. p. 161; v. Friedrich August Ukert, vol. ii. pt. 1. p. 451.
  3. Med. ii. 520.
  4. Cf. Julius Caesar Commentarii de Bello Civili i. 60; Velleius Paterculus ii. 30; "Euskara", Basque for the Basque language.
  5. La Muralla de Huesca Αρχειοθετήθηκε 2011-10-29 στο Wayback Machine. Visitar Huesca
  6. Siguen los trabajos en la muralla, que permitirán, en unos años, su completa restauración radiohuesca.com, 10 Οκτωβρίου 2011
  7. Iglesia de San Pedro el Viejo en Huesca Αρχειοθετήθηκε 2015-09-23 στο Wayback Machine. CAI Turismo Aragón
  8. Convento de San Miguel Αρχειοθετήθηκε 2011-10-29 στο Wayback Machine. Visitar Huesca
  9. Catedral de Huesca Arteguias
  10. Ermita de Nuestra Señora de Salas Románico Aragonés
  11. Iglesia de Santa María In Foris Románico Aragonés
  12. Ayuntamiento Αρχειοθετήθηκε 2011-11-30 στο Wayback Machine. Visitar Huesca
  13. Museo de Huesca Patrimonio Cultural de Aragón
  14. Palacio de Villahermosa Aragón Mudejár
  15. Basílica de San Lorenzo Αρχειοθετήθηκε 2011-10-23 στο Wayback Machine. Visitar Huesca
  16. Ermita de San Jorge Viajes Virtuales
  17. Iglesia de Santo Domingo y San Martín[νεκρός σύνδεσμος] Patrimonio Cultural de Aragón
  18. Ermita de Loreto Ayuntamiento de Huesca
  19. Web oficial Ultramarinos La Confianza
  20. Casino de Huesca Αρχειοθετήθηκε 2011-11-30 στο Wayback Machine. Visitar Huesca
  21. Puente de San Miguel Artículos Literarios Altoaragón
  22. Monumento a Ramón y Cajal CEIP Cesáreo Alierta
  23. Επίσημη ιστοσελίδα CDAN, Centro de Arte y Naturaleza
  24. Palacio de Congresos. Arquitectura Αρχειοθετήθηκε 2011-10-11 στο Wayback Machine. Palacio de Congresos de Huesca

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία