Φυλακή του Αββαείου

Φυλακή στο Παρίσι από το 1522 έως το 1854, στον οποίο έγιναν μερικά από τα πιο αιματηρά επεισόδια της Γαλλικής Επανάστασης.

Η Φυλακή του Αββείου (Γαλλικά: prison de l’Abbaye) ήταν ένας χώρος κράτησης καταδίκων του Παρισιού από το 1522 έως το 1854. Το τελικό κτίριο χτίστηκε από τον Γκαμάρ το 1631 και περιλάμβανε τρεις ορόφους, πλαισιωμένους από δύο πυργίσκους (ή πιο συγκεκριμένα, πύργους παρακολούθησης). Ήταν ένας χώρος, στον οποίο συνέβησαν μερικά από τα πιο αιματηρά επεισόδια της Γαλλικής Επανάστασης.

Η Φυλακή του Αββείου το 1831

Η Μαντάμ Ρολάν, σύζυγος του Υπουργού Εσωτερικών των Γιρονδίνων, του Ιωάννη Μάριου Ρολάν, τέθηκε υπό κράτηση σε αυτή την φυλακή, στην πρώτη σύλληψη της το 1793 και πριν μεταφερθεί στη Αγία Πελαγία.[1]

Ιστορία Επεξεργασία

Πριν την Επανάσταση Επεξεργασία

Η Φυλακή κατείχε μέρος της τρέχουσας τοποθεσίας της λεωφόρου Σαιν Ζερμάν στη ΝΑ γωνία του περιβόλου του Αββαείου του Σαιν-Ζερμάν-ντε-Πρε. Η μονή χρονολογείται στην αρχαιότερη εποχή του Παρισιού, όταν ο Χιλδεβέρτος Α΄ ίδρυσε ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό και στον Άγιο Βικέντιο της Σαραγόσα, (στη θέση ενός ναού της Ίσιδας ή της Κέρες, σύμφωνα με το μύθο), η οποία αργότερα πήρε το όνομα του Διοικητικού της Επίσκοπου Ζερμάν του Παρισιού. Η βασιλική της εκκλησία έγινε γνωστή με την ονομασία «Άγιος-Ντένις των Μεροβιανών», καθώς περιείχε τους τάφους του βασιλιά Χιλδεβέρτος Α΄ και άλλων μοναρχών της δυναστείας.

Οι Σφαγές του Σεπτεμβρίου Επεξεργασία

Στις 30 Ιουνίου του 1789, ένας πλήθος εισέβαλε στη φυλακή και απελευθέρωσε τους Γάλλους φρουρούς που είχαν φυλακιστεί επειδή δεν υπάκουσαν σε κάποιες εντολές. Την επόμενη μέρα, δηλαδή την 1η Ιουλίου του 1789, η Εθνική Συντακτική Συνέλευση απαίτησε από τον βασιλιά να τους δώσει χάρη. Ωστόσο, το 1792, η Φυλακή του Αββαείου ήταν ένα από τα μέρη των φοβερών και αιματηρών σκηνών, που έμειναν γνώστες στην ιστορία ως Σφαγές του Σεπτεμβρίου. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της Τρομοκρατίας, ένα πλήθος ανθρώπων από όλα τα κοινωνικά στρώματα, βρισκόταν υπό κράτηση , με την κατηγορία ότι ήταν ενάντιοι στο καθεστώς που επιθυμούσε την πτώση της μοναρχίας. Στα γεγονότα της ιστορία που καταγράφηκαν στις 2 και 3 Σεπτεμβρίου του 1792, λέγεται ότι ο Στανισλάς-Μαρί Μαγιάρ, ο αρχηγός της Εθνικής φρουράς, συναίνεσε στο να σφαγιαστούν 164 κρατούμενοι εκεί, συμπεριλαμβανομένων 18 ιερέων, ίσως προσδίδοντας κάποια δόση νομιμότητας στα εγκλήματα αυτά με την παρουσία του.[2]

 
Η Φυλακή του Αββαείου, όπου μεταξύ 2 και 4 Σεπτεμβρίου του 1792, 160-220 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε τρεις ημέρες. Βρισκόταν μεταξύ των οδών «Ντε Μπισί» και «Φούρ» (E40), με την είσοδο της φυλακής στην οδό Αγίας Μαργαρίτας, την σημερινή λεωφόρο της Σαιν Ζερμάν.

Καταστροφή Επεξεργασία

Η Φυλακή του Αββείου αργότερα μετατράπηκε σε στρατιωτική φυλακή και τελικά κατεδαφίστηκε το 1854 για την κατασκευή της λεωφόρου Σαιν Ζερμάν.

Παραπομπές Επεξεργασία

  • Chronique de la Révolution, σελ. 102, itionsditions Jacques Legrand SA, 1988.