Φωτακάδο Χανίων
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 35°26′01″N 23°46′11″E / 35.43361°N 23.76972°E
Το Φωτακάδο είναι οικισμός της κοινότητας Βουκολιών του δήμου Πλατανιά στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Eίχε 83 κάτοικους στην απογραφή του 2011 και 65 περίπου μόνιμους κατοίκους.
| Φωτακάδο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Χανίων |
| Δήμος | Πλατανιά |
| Δημοτική Ενότητα | Βουκολιών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Χανίων |
| Υψόμετρο | 330 |
Τοποθεσία Επεξεργασία
Βρίσκεται σε υψόμετρο 330 μέτρων. Είναι αγροτική περιοχή με σημαντική παραγωγή ελαιόλαδου, εσπεριδοειδών και κάστανων. Οι κάτοικοι ασχολούνται επίσης με την αμπελουργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομεία.
Απέχει 35 χιλιόμετρα από τη πρωτεύουσα του νομού και έχει αμφιθεατρική θέση πάνω από τη κοιλάδα του Ταυρωνίτη.
Το Φωτακάδο γειτονεύει:
- Βόρεια με το χωριό Βουκολιές που είναι η πρωτεύουσα του δήμου Βουκολιών
- Ανατολικά με τον Κεφαλά
- Νότια με τα Παλαιά Ρούματα
- Δυτικά με τα Ζυμπραγού
- και βορειοδυτικά με την Ανώσκελη.
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Έχει πέντε εκκλησίες με ισάριθμα πανηγύρια:
- Την εκκλησία Αγίου Δημητρίου, που είναι και η κεντρική εκκλησία
- του Αγίου Γεωργίου.
- του Αγίου Αντωνίου
- του Αγίου Γεράσιμου και
- του Προφήτη Ελισσαίου.
Ο τελευταίος ναός είναι κτισμένος στη θέση τούρκικου πυργίσκου, όπου είχε γίνει σημαντικότατη μάχη (μάχη του Δρομονέρου) με την επικράτηση των Κρητών κατά την τελευταία Κρητική Επανάσταση εναντίον τον τουρκικού ζυγού.
Το χωριό είναι σχετικά δύσβατο και απόκρημνο στα σημεία, όπου το διασχίζει ο ποταμός Ταυρωνίτης. Είναι μεγάλο σε έκταση και αποτελείται από μικρές γειτονιές: τη Λαγουδιανά, που θεωρείται η κεντρική γειτονιά, το Έξω χωριό (Αλιμπεγιανά), Σαψιανά, Παρτσαλιανά, Χατζιανά, Κολύμπα (Μαραγκιάνα), Μπουλταδιανά (ερημωμένη γειτονιά), Σταυρουλιανά, και τη Διακλάδωση.
Χαρακτηριστικά σημεία του χωριού είναι τα κάτωθι:
- Η διαδρομή εντός του κεντρικού δρόμου του χωριού έχει πετρόχτιστα τμήματα, μεγάλου ύψους, κατασκευασμένα απο περίτεχνη ξηρολιθοδομή - ξερολιθια για να προστατεύουν τα πρανή και παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο δρόμος κατασκευάστηκε χειρονακτικά, γύρω στα 1932, όπως μαρτυρεί εγχάρακτη ημερομηνία. Το έργο συμπληρώνει ένα πλήρες δίκτυο παροχέτευσης των ομβρίων, που αποτελείται απο οχετούς μεγάλου ύψους (3.00 - 4.00 μ) και πλάτους περίπου 2.00 μ, που ειναι ακόμη πληρως λειτουργικοί.
- Χαρακτηριστικό σημείο είναι και η περιοχή "Του Διγενή η πατέ(=πάτημα)", όπου σύμφωνα με την παράδοση πάτησε το ένα του πόδι ο Διγενής Ακρίτας. Το άλλο πόδι πατούσε - κατά την παράδοση - στην απέναντι κορυφή του Προφήτη Ελισσαίου και είπιε νερό από τον ποταμό. Μυθοπλασία βέβαια αλλά είναι άξιο προσοχής πως ένα θαμνώδες βουνό έχει ένα κομμάτι με τη μορφή πατούσας, το οποίο ποτέ δεν βλαστάνει.