Ο Χάκον Χάακονσον ο Νέος, νορβηγικά: Håkon Håkonsson Unge, παλαιά νορβηγικά: Hákon Hákonarson hinn ungi, (10 Νοεμβρίου 1232 – 5 Μαΐου 1257) ήταν γιος του βασιλιά Χάακον Δ΄ Χάακονσον της Νορβηγίας και είχε τον τίτλο του συμβασιλιά, δηλ. υφισταμένου (υποτελή) του πατέρα του από την 1η Απριλίου 1240 μέχρι το τέλος του. Αναφερόταν ως Χάακον ο Νέος για να ξεχωρίσει από τον πατέρα του, ο οποίος μερικές φορές ονομαζόταν αντίστοιχα Χάακον ο Γηραιός.

Χάακον ο Νέος
(από δεξιά προς τα αριστερά:) Η Μαργαρίτα, ο Χάακον Δ΄ και ο γιος τους Χάακον ο Νέος.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Νοεμβρίου 1232[1]
Μπέργκεν
Θάνατος5  Μαΐου 1257
Τένσμπεργκ
Τόπος ταφήςSt. Hallvard's Cathedral
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβασιλιάς
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡίκισα Μπίργιερσντοτερ (από 1251)[2]
ΤέκναSverre Magnus Haakonsson[3]
ΓονείςΧάακον Δ΄ της Νορβηγίας και Μαργαρίτα Σκούλεσνταττερ
ΑδέλφιαΜάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας
Χριστίνα της Νορβηγίας (1234-1262)
ΟικογένειαΟίκος του Σβέρε
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σφραγίδα του Χάακον του Νέου με επιγρ.: ✠ S[IGILLUM D]OMINI HACONIS ILLVSTRIS REGIS NORVVEGIE. 78 χλστ., 6 Οκτ. 1250.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Χάακον γεννήθηκε στο Μπέργκεν στις 10 Νοεμβρίου 1232, ως δεύτερος γιος του βασιλιά Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας και της Mαργαρίτας Σκούλεσντατερ. Ο μεγαλύτερος αδελφός του απεβίωσε σε βρεφική ηλικία. Το 1239 ο πατέρας της βασίλισσας Μαργαρίτας, ο δούκας Σκούλε Μπόρντσον, επαναστάτησε εναντίον του γαμπρού του, βασιλιά Χάακον Δ΄, και είχε χαιρετιστεί ως βασιλιάς. Αυτή η εξέγερση σηματοδότησε το τέλος της εποχής του εμφυλίου πολέμου στη Νορβηγία. Μέρος της απάντησης του βασιλιά Χάακον Δ΄ στην ενέργεια του Σκούλε ήταν να χαιρετιστεί ο επτάχρονος Χάακον ο Νέος ως βασιλιάς και συγκυβερνήτης. Αυτό συνέβη στη Συνέλευση (Thing) του Έυραθινγκ στο Nίνταρος (Tρόντχαϊμ) την 1η Απριλίου 1240. Η τελετή επαναλήφθηκε στη Συνέλευση στο Μπέργκεν στις 12 Απριλίου. Με αυτόν τον τρόπο, ο βασιλιάς Χάακον Δ΄ έδινε στους υποστηρικτές του έναν διάδοχο, εάν ο ίδιος έπεφτε στη μάχη εναντίον του Σκούλε. Ο Χάακον Δ΄ προχώρησε στην καταστολή της εξέγερσης του Σκούλε και ο ίδιος ο Σκούλε σκοτώθηκε από τους άνδρες του Χάακον Δ΄ στις 24 Μαΐου του ίδιου έτους.

Ο διορισμός του Χάακον του Νέου ως διαδόχου του Χάακον Δ΄ σηματοδότησε μια νέα εξέλιξη στην κληρονομικότητα της νορβηγικής μοναρχίας. Ο βασιλιάς Χάακον Δ΄ είχε έναν μεγαλύτερο, νόθο γιο, τον Σίγκουρντ, ο οποίος παρακάμφθηκε υπέρ του Χάακον του Νέου. Αυτό σηματοδότησε μία ρήξη με παλαιότερες παραδόσεις, όταν το ζήτημα της νομιμότητας της γέννησης δεν είχε συνέπεια για τη διαδοχή του βασιλείου.

Αν και κατείχε τον τίτλο του «βασιλιά», ήταν σαφές ότι η θέση του Χάακον του Νέου ήταν υποδεέστερη αυτής του πατέρα του. Αυτό υπογραμμίστηκε στη στέψη του Χάακον Δ΄ το 1247, όταν ο Χάακον ο Νέος έφερε το στέμμα στην πομπή. Ο ίδιος δεν στέφθηκε.

Το 1251 νυμφεύτηκε τη Σουηδή Ρίκιτσα Μπίργκερσντοτερ στο Όσλο. Η Ρίκιτσα ήταν κόρη του Σουηδού de facto ηγεμόνα, κόμη (jarl) Μπίργιερ Μάγκνουσον, και αδελφή του ανήλικου Σουηδού βασιλιά Βάλντεμαρ Μπίργκερσον. Ο αγώνας ήταν το αποτέλεσμα της διπλωματικής δραστηριότητας του βασιλιά Xάακον Δ΄ για να σφυρηλατήσει μία συμμαχία μεταξύ της Νορβηγίας και της Σουηδίας, κυρίως στραμμένη κατά της Δανίας. Το ζευγάρι είχε έναν γιο, ο οποίος ονομάστηκε Σβέρε (Sverre, παλαιοσκανδιναβικά: Sverrir).

Ο Χάακον ο Νέος έλαβε μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις τού πατέρα του εναντίον της Δανίας το 1256 και το 1257, όταν οι Νορβηγοί βασιλείς λεηλάτησαν τη δανική επαρχία Χάλαντ. Την άνοιξη του 1257 αρρώστησε στο Kόνγκχελε, ενώ ετοιμαζόταν να ταξιδέψει στο Όσλο. Διέκοψε το ταξίδι του στο Tένσμπεργκ και έμεινε σε ένα μοναστήρι εκεί. Το έπος καταγράφει ότι τον παρακολουθούσε ένας Ισπανός γιατρός, ο οποίος ήταν μαζί με μία ισπανική διπλωματική αντιπροσωπεία στη Νορβηγία εκείνη την εποχή. Ωστόσο η ασθένεια επιδεινώθηκε και απεβίωσε στο Tένσμπεργκ στις 5 Μαΐου 1257. Το σώμα του μεταφέρθηκε στο Όσλο, όπου τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Αγ. Χάλβαρντ.

Η κύρια πηγή για τη ζωή του Χάακον Δ΄ είναι το έπος του πατέρα του, η Σάγκα του Χάακον Χάακονσον, που γράφτηκε από τον Στούρλα Όρλαρσον τη δεκαετία του 1260. Το έπος περιγράφει τον Χάακον τον Νέο ως «κάπως μεγαλύτερου ύψους, καλοσχηματισμένο, ομορφοπρόσωπο, με ωραία μαλλιά και όμορφα μάτια. Ήταν ένας δυνατός άντρας, ασυνήθιστα γρήγορος και ευκίνητος. Ήταν ο καλύτερος ιππέας, που υπήρχε στη Νορβηγία εκείνη την εποχή».

Μετά το τέλος του, η σύζυγός του Ρίκιτσα επέστρεψε στον πατέρα της στη Σουηδία. Ο μικρός γιος τους Σβέρε παρέμεινε στη Νορβηγία με τον παππού του. Δεν φαίνεται να θεωρήθηκε διάδοχος του θρόνου, καθώς ο μικρότερος αδελφός τού Χάακον του Νέου, Μάγκνους ΣΤ΄, χαιρετίστηκε ως βασιλιάς ήδη το 1257. Ο Σβέρε απεβίωσε νέος, το 1261.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε τη Ρίκισα Μπίργιερσντοτερ, κόρη του κόμη (jarl) Μπίργιερ Μάγκνουσον της Σουηδίας και είχε τέκνο:

  • Σβέρε Χάακονσον.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 nbl.snl.no/H%C3%A5kon_H%C3%A5konsson_Unge.
  2. p11304.htm#i113039. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Darryl Roger Lundy: (αγγλικά) The Peerage.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  • Sturla Þórðarson (1964) [1894]. The Saga of Hakon and a Fragment of the Saga of Magnus with Appendices. Reprint. London (Rerum Britannicarum Medii Ævi Scriptores, vol.88.4). 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Haakon the Young στο Wikimedia Commons