Χένρι βαν Ντάικ (λογοτέχνης)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Ο Χένρι βαν Ντάικ (Henry L. Van Dyke, Jr. ; 1928 – 22 Δεκεμβρίου 2011) ήταν Αμερικανός μυθιστοριογράφος, εκδότης, καθηγητής και μουσικός.
| Χένρι βαν Ντάικ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Οκτωβρίου 1928[1] Άλεγκαν[1] |
| Θάνατος | 22 Δεκεμβρίου 2011[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μυθιστοριογράφος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Άλεγκαν του Μίσιγκαν, από οικογένεια ακαδημαϊκών. Πέρασε την παιδική ηλικία του στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα όπου ο πατέρας του δίδασκε στο Alabama State Teachers College.
Επέστρεψε στο Μίσιγκαν για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα αρχικά όνειρά του ήταν να γίνει πιανίστας. Εκείνη την εποχή, επρόκειτο για μια αρκετά δύσκολη δουλειά για να την πραγματοποιήσει ένας αφρο-αμερικανός, συνεπώς σπούδασε δημοσιογραφία στο University of Michigan-Ann Arbor. Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε ποτέ το πιάνο και το εξασκούσε για την υπόλοιπη ζωή του, αριστεύοντας την ήδη εξαιρετική τεχνική του.
Προσωπική ζωή
Επεξεργασία
Φωτογράφος : Carl Van Vechten
Ο βαν Ντάικ είχε αποκτήσει αρκετές φιλίες που ανήκαν σε όλες τις φυλετικές και κοινωνικές τάξεις, συμπεριλαμβανομένων του Carl Van Vechten, ο οποίος τον φωτογράφιζε, την συγγραφέα Iris Murdoch, την οποία επισκέφτηκε στην βόρεια Γαλλία, την Patricia Neal, την οποία πήγε στο Carlyle για να ακούσει τον Bobby Short, τον Gore Vidal και τον βασιλιά Edward Montagu. Στον βαν Ντάικ άρεσε επίσης να περιγράφει την σχέση του με τις τραγουδίστριες της όπερας Jessye Norman και Leontyne Price.
Πέρα από την όπερα, τα μουσικά ενδιαφέροντά του ήταν ευρεία και ποίκιλαν από τον Brahms μέχρι τον Scriabin της τζαζ μουσικής.
Βραβεία
ΕπεξεργασίαΟ βαν Ντάικ κέρδισε μια υποτροφία Guggenheim το 1971 και το 1974, ένα βραβείο Richard Rodgers από την Αμερικανική Εταιρεία Τεχνών και Γραμμάτων.
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΠέθανε από ανακοπή καρδιάς στις 22 Δεκεμβρίου 2011, στο νοσοκομείο Mary Manning Walsh Nursing Home.
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΦαντασία
Επεξεργασία- Ladies of the Rachmaninoff Eyes (Farrar, Straus and Giroux, 1965)
- Blood of Strawberries (Farrar, Straus and Giroux, 1969)
- The Dead Piano (Farrar, Straus and Giroux,1971, reprinted by W. W. Norton, 1997)
- Lunacy and Caprice (W.W. Norton and Company 1987, Ballantine Books, 1987)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w68w5wd9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. henry-l-van-dyke-jr.
Πηγές
Επεξεργασία- Granville Hicks, "Literary Horizons", Saturday Review, January 4, 1969, p. 93.
- Edward G. McGhee, "Henry Van Dyke", in DLB, vol. 33, Afro-American
- Thadious M. Davis and Trudier Harris (eds), Fiction Writers after 1955, 1984, pp. 250–255
- William L. Andrews, Frances Smith Foster and Trudier Harris (eds), The Concise Oxford Companion to African American Literature, Oxford University Press (2001)
- Robert Fleming, The African American Writer's Handbook: How to Get in Print and Stay in Print (African-American author profiles, p. 242)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Henry Van Dyke (novelist) στο Wikimedia Commons