Χαλινός (πέος)
Ο χαλινός της ακροποσθίας, ή απλά χαλινός, είναι μια λεπτή δερματική πτυχή που βρίσκεται στο πίσω μέρος της βαλάνου και συνδέει την κεφαλή με το κυρίως σώμα του πέους. Το δέρμα του χαλινού είναι αρκετά ελαστικό, για να διευκολύνει την κύλιση της ακροποσθίας προς τα πίσω και την αποκάλυψη της βαλάνου κατά τη στύση.[1] Μετά το πέρας της στύσης, βοηθά στην αυτόματη επαναφορά του δέρματος στην αρχική του θέση.
| Χαλινός | |
|---|---|
 | |
| Details | |
| Identifiers | |
| Λατινικά | Frenulum praeputii |
| TA | A09.4.01.012 |
| FMA | 19647 |
Ο χαλινός συγκαταλέγεται στα σημεία του πέους με την υψηλότερη ευαισθησία. Το Δέλτα του χαλινού, καθώς και η στεφάνη της βαλάνου που τον περιβάλλει, είναι σημεία που ανταποκρίνονται εξαιρετικά κατά τη διέγερση[2][3].
Στις νεαρές ηλικίες, ο χαλινός ενδέχεται να παρουσιάζει μικρότερη ελαστικότητα, καθώς τα γεννητικά όργανα δεν έχουν πλήρως ωριμάσει. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η κύλιση του χαλινού προς τα πίσω γίνεται σταδιακά ευκολότερη, ενώ στους ενήλικες άντρες ο χαλινός μπορεί να διαταθεί πλήρως κατά τη στύση. Σε κάθε περίπτωση, ο χειρισμός της περιοχής πρέπει να γίνεται με προσοχή για την αποφυγή μικροτραυματισμών.
Σε ένα μικρό ποσοστό ανδρών, ο χαλινός μπορεί να είναι κοντύτερος ή να μην εμφανίζει την απαιτούμενη ελαστικότητα. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βραχύς χαλινός. Οι συχνότερες επιπτώσεις του είναι η δυσκολία αποκάλυψης της βαλάνου ή οι ενοχλήσεις κατά τη στύση και τις σεξουαλικές επαφές. Η ορθή διάγνωση του φαινομένου γίνεται από ειδικό γιατρό. Εάν το φαινόμενο είναι αρκετά σοβαρό, μπορεί να διορθωθεί με μια σύντομη επέμβαση[4]. Οι επεμβάσεις για τη διόρθωση του βραχέος χαλινού συνήθως περιλαμβάνουν την τοποθέτηση ραμμάτων και την αποκοπή του χαλινού η τη χρήση μεθόδων πλαστικής αποκατάστασης του χαλινού. Μια εναλλακτική επέμβαση είναι η τεχνική "pull and burn" method, όπου ο βραχύς χαλινός καταστρέφεται με τη χρήση υψίσυχνου ρεύματος υπό τοπική αναισθησία, χωρίς την ανάγκη τοποθέτησης ραμμάτων[5]. Η μέθοδος αυτή μπορεί να προλαμβάνει επιπλοκές από την τοποθέτηση ραμμάτων, όπως ο κίνδυνος απολίνωσης της αρτηρίας του χαλινού με συνεπακόλουθο τη στένωση του στομίου της ουρήθρας η την ύπαρξη δερματικών υπολειμμάτων από τους κόμπους των ραμμάτων [6].
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Jensen C (2011). Can I Just Ask?. Hay House. σελ. 58. ISBN 9781848502468.
- ↑ «Fine-touch pressure thresholds in the adult penis». BJU International 99 (4): 864–9. April 2007. doi:. PMID 17378847. https://archive.org/details/sim_bju-international_2007-04_99_4/page/864.
- ↑ Crooks R, Baur K (1993). Our Sexuality (5th έκδοση). Redwood City: Benjamin/Cummings. σελ. 129. ISBN 0-534-59567-7.
- ↑ «Frenular chordee: implications and treatment». Urology 35 (2): 133–4. February 1990. doi:. PMID 2305537. https://archive.org/details/sim_urology_1990-02_35_2/page/133.
- ↑ Gyftopoulos, K (Σεπτεμβρίου 2009). «Male dyspareunia due to short frenulum: the suture-free, "pull and burn" method.». The journal of sexual medicine 6 (9): 2611-4. PMID 19523037.
- ↑ Gyftopoulos, KI (Οκτωβρίου 2018). «Meatal stenosis after surgical correction of short frenulum: Is the "pull-and-burn" method the way to go?». Urology annals 10 (4): 354-357. PMID 30386085.