Χαν Σόρια
Ο Χαν Σόρια (κορεατικά: 한설야, γεννημένος ως Χαν Πιονγκντό,[1] 3 Αυγούστου 1900 - 6 Απριλίου 1976) ήταν Κορεάτης συγγραφέας, πολιτικός και υπουργός παιδείας στη Βόρεια Κορέα, όπου πέρασε και το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του. Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους Βορειοκορεάτες μυθιστορογράφους,[2] του οποίου η επιρροή στη βορειοκορεατική λογοτεχνία ήταν μεγάλη, μάλιστα υπήρξε επικεφαλής της Ένωσης Κορεατών Συγγραφέων και Υπουργός Παιδείας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.
| Χαν Σόρια | |
|---|---|
 | |
| Όνομα | Χαν Σόρια |
| Γέννηση | Χαν Πιονγκντό 3 Αυγούστου 1900 Χάμχουνγκ, Ιαπωνοκρατούμενη Κορέα |
| Θάνατος | 6 Απριλίου 1976 (75 ετών) Πιονγιάνγκ, Βόρεια Κορέα |
| Κοιμητήριο | Κοιμητήριο Πατριωτών Μαρτύρων |
| Ψευδώνυμο | Χαν Σόρια |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | Συγγραφέας - πολιτικός |
| Γλώσσα | Κορεατικά |
| Εθνικότητα | Κορεάτης |
| Υπηκοότητα | Βόρεια Κορέα |
| Σχολές φοίτησης | Nippon University |
| Περίοδος | 20ος αιώνας |
| Είδη | Μυθοπλασία |
| Λογοτεχνικό κίνημα | Προλεταριακή λογοτεχνία |
| Αξιοσημείωτα έργα | Jackals |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Χάμχουνγκ της Ιαπωνοκρατούμενη Κορέας. Ο πατέρας του ήταν νομικός. Το 1919 τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και πήγε στο Nihon University, του Τόκυο, όπου σπούδασε κοινωνιολογία, από το 1921 έως και το 1924.[3] Το 1925, μετανάστευσε στη Μαντζουρία και το 1927 στη Σεούλ.[1] Το 1944, επέστρεψε στη γενέτειρά του, κι έκτοτε - και μετά την απελευθέρωση της Κορέας - παρέμεινε στην Πιονγιάνγκ.[4]
Κατά τη διάρκεια της ζωή του διέφυγε πολυάριθμες εκκαθαρίσεις του Εργατικού Κόμματος Βόρειας Κορέας, για να καταλήξει τελικά να γίνει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Κατόπιν, έχοντας μεγάλη πικρία για αντίπαλους συγγραφείς, πολλές φορές ενέπνεε μελλοντικές εκκαθαρίσεις καθώς και γενικά στην εγκαθίδρυση πολιτισμού. Βέβαια, το 1962, ό ίδιος έπεσε θύμα εκκαθάρισης. Ειδικά, στα πρώτα λογοτεχνικά του χρόνια, συνέβαλε στην προσωπολατρία του Κιμ Ιλ-σουνγκ.[5] Η επιρροή του στη λογοτεχνία της χώρας έως και σήμερα είναι εμφανής, παρόλο που, όπως φαίνεται, η ιστορία τον έχει ξεχασμένο εκεί. Πιθανόν η πιο γνωστή του δουλειά είναι ένα μυθιστόρημα, γνωστό στη Δύση, ως Jackals, το οποίο προωθεί το αντιαμερικανικό αίσθημα, έργο το οποίο ήρθε ξανά στην επιφάνει τη δεκαετία του 2000.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του είχε ονομαστεί και ως ο «Σπουδαιότερος Κορεάτης Συγγραφέας όλων των εποχών», τίτλο που κατείχε επίσης και ο Ρι Κι-γιονγκ. Περισσότερο παραγωγικός θεωρείται τα χρόνια 1955 και 1957. Μαζί με τον Κιμ Τα- μπονγκ έβαλαν τα θεμέλια της βορειοκορεατικής λογοτεχνίας. Πρακτικά, πριν την απελευθέρωση ήταν ένας άσημος συγγραφέας. Κατά τη δεκαετία του 1930, ήρθε κοντά με την ιδεολογία της αριστέρας. Σημαντική ήταν και η δουλειά στη προσωπολατρεία του Κιμ Ιλ-σουνγκ, αφού αυτός καθιέρωσε το προσωνύμιο του «ήλιου» για αυτόν, το οποίο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον.[6][7] Κατά τη δεκαετία του 1960 κατηγορήθηκε για «στενομυαλιά» και εκδιώχθηκε από κάθε τίτλο που είχε και εξορίστηκε στην Κίνα.[8][9] Πιθανόν το 1969 έλαβε συγχώρεση. Λόγω της μυστικότητας του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας, είναι άγνωστο το πότε ακριβώς πέθανε, κάποιοι υποστηρίζουν το 1970, ενώ η ταφόπλακά του στο Κοιμητήριο των Μαρτύρων Πατριωτών αναγράφει το 1976.[10][11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Myers 1994, σελ. 189.
- ↑ Choi, Yearn Hong (1995). «World literature in review: Korea». World Literature Today 69 (1). http://connection.ebscohost.com/c/book-reviews/9512211137/world-literature-review-korea.
- ↑ Myers 1994, σελ. 20.
- ↑ Myers 1994, σελ. 190.
- ↑ Myers 1994, σελ. 148.
- ↑ Armstrong 2013, σελ. 44.
- ↑ Armstrong 2013, σελ. 223.
- ↑ Myers 1994, σελ. 191.
- ↑ Myers 1994, σελ. 147.
- ↑ 북한의 열사릉, 그 상징과 폭력: 혁명열사릉과 애국열사릉 (στα Korean). Prometheus. 13 Αυγούστου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2015.
- ↑ Moravius (9 Φεβρουαρίου 2008). «Grave of Han Sol Ya (Han Sŏrya)». Flickr. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2016.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Armstrong, Charles K. (15 Απριλίου 2013). The North Korean Revolution, 1945–1950. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-6879-7.
- David-West, Alzo (May 2012). «Savage Nature and Noble Spirit in Han Sŏrya's Wolves : A North Korean Morality Tale». Transnational Literature 4 (2): 1–18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-17. https://web.archive.org/web/20150317104119/http://dspace.flinders.edu.au/jspui/bitstream/2328/25882/1/Savage_Nature.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-11-10.
- Lankov, Andrei (2007). Crisis in North Korea: The Failure of De-Stalinization, 1956. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-3207-0.
- Myers, B. R. (1994). Han Sŏrya and North Korean Literature: The Failure of Socialist Realism in DPRK. Ithca: East Asia Program, Cornell University. ISBN 978-0-939657-84-1.
- — (2011). The Cleanest Race: How North Koreans See Themselves and Why It Matters. New York: Melville House. ISBN 978-1-935554-97-4.
- — (2015). North Korea's Juche Myth. Busan: Sthele Press. ISBN 978-1-5087-9993-1.
- Ryu, Youngju (Ιουνίου 2013). «10. Kim Namch'ŏn». Στο: Hanscom, Christopher P.· Lew, Walter K.· Ryu, Youngju. Korean Classics Library : Historical Materials : Imperatives of Culture : Selected Essays on Korean History, Literature, and Society from the Japanese Colonial Era. Honolulu: University of Hawaii Press. σελίδες 181–196. ISBN 978-0-8248-3904-8. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2015 – μέσω ProQuest ebrary.
- Wit, Jerôme de (15 Ιανουαρίου 2015). Writing under wartime conditions : North and South Korean writers during the Korean war (1950–1953) (PDF) (Doctoral thesis). Leiden University.
Περαιτέρω μελέτη Επεξεργασία
- Kim, Ellie Sue (2014). Rituals of Decolonization: The Role of Inner-Migrant Intellectuals in North Korea, 1948–1967 (Doctoral thesis). University of California Los Angeles. OCLC 904783158.
- Kwŏn Yŏgngmin, επιμ. (1989). Wŏlbuk munin yŏn'gu [Studies of Writers Who Went North]. Seoul: Munhak sasangsa. OCLC 22847934.
- Se-p'yong Yun (30 Νοεμβρίου 1960). Han Sol-ya and His Literature: North Korea (PDF). Washington D.C., U.S.: Joint Publications Research Service. OCLC 227922016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020.