Ο Χοσέ Λουίς Σερτ (Jοse Luis Sert), (1902 Βαρκελώνη- 1983 Βαρκελώνη) ήταν Καταλανός αρχιτέκτονας και πολεοδόμος, ο οποίος έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη του κινήματος του μοντέρνου στην Ισπανία του 20ου αιώνα.

Χοσέ Λουίς Σερτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Josep Lluís Sert i López (Καταλανικά)
Γέννηση1  Ιουλίου 1902[1][2][3]
Βαρκελώνη
Θάνατος15  Μαρτίου 1983[4][1][2]
Βαρκελώνη[5][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία[7][8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[9]
Καταλανικά[10]
ΣπουδέςΑνώτατη Τεχνική Σχολή Αρχιτεκτονικής της Βαρκελώνης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[11][12][6]
πολεοδόμος[12]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Γέιλ
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Αξιοσημείωτο έργοFundació Joan Miró
Fondation Maeght
Pavelló de la República Española
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςTwenty-five Year Award (2002)
Χρυσό μετάλλιο ΑΙΑ (1981)
Χρυσό μετάλλιο της κυβέρνησης της Καταλονίας (1981)
Gold Medal of Architecture (Spain) (1981)
επίτιμος διδάκτωρ του Πολυτεχνικού Πανεπιστημίου της Καταλονίας (1981)
Χρυσό μετάλλιο της Αξίας στις καλές τέχνες (1982)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1983)[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικό Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη και επηρεάστηκε από τα καταλανικά εργατικά, εθνικά, σοσιαλιστικά κινήματα των αρχών του 20ου. Σπούδασε στην Escola Superior d’ Architectura. Άνοιξε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο στη Βαρκελώνη το 1929 και τον ίδιο χρόνο, απαντώντας σε πρόσκληση του Λε Κορμπυζιέ, μετακομίζει στο Παρίσι. Η συνεργασία τους συνεχίζεται μέχρι το 1932. Mέσα στη δεκαετία αυτή ιδρύει την ομάδα GATCPAC (ομάδα καταλανών καλλιτεχνών και τεχνικών για την εξέλιξη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής), που μετέπει τα γίνεται ο ισπανικός κλάδος της CIAM (Διεθνές Συνέδριο Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής), στην οποία διετέλεσε πρόεδρος ο Σερτ (1947-1956). Το 1939 ο Σερτ μεταναστεύει στις ΗΠΑ για να ξεφύγει τη φασιστική απειλή στην Ισπανία. Εκεί ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με τον πολεοδομικό σχεδιασμό στις ΗΠΑ και στη Λατινική Αμερική. Από το 1953 έως το 1969 γίνεται Πρύτανης της Σχολής Σχεδιασμού του Χάρβαρντ, όπου και ξεκινά μαθήματα πολεοδομίας. Ο Σερτ παραμένει στενός φίλος πολλών σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως οι Αλεξάντερ Κάλντερ, Χουάν Μιρό, Τζορτζ Σαγκάλ, Λουίς Μπουνιουέλ οι οποίοι έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην πνευματική και καλλιτεχνική διαμόρφωση του Σερτ.[14]

Έργα Επεξεργασία

Ο Σερτ έχει πληθώρα διαφορετικών έργων που κυμαίνονται από κτισμένα κτίρια έως μελέτες και θεωρητικά κείμενα. Κάποια από τα σημαντικότερα αναφέρονται παρακάτω, αλλά το έργο του δεν περιορίζεται εκεί. Άλλα κτίρια είναι: τα διεθνούς στυλ δαμερίσματα στη Βαρκελώνη,η αμερικάνικη πρεσβεία στη Βαγδάτη, το κέντρο για τη σπουδή των θρησκειών του κόσμου και το κέντρο επιστημών στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ κ.ά.

Περίπτερο της Ισπανικής δημοκρατίας στην Παρισινή έκθεση (Paris Exposition) το 1937 Επεξεργασία

Το περίπτερο χτίζεται δίπλα σε αυτό της ναζιστικής γερμανίας, το καλλιτεχνικό του περιεχόμενο ανέλαβαν οι Ισπανοί καλλιτέχνες Πάμπλο Πικάσο, Χουάν Μιρό, Κάλντερ, Μπονουέλ. Ο Πάμπλο Πικάσο εκεί εκθέτει την Γκουέρνικα. Επαινέθηκαν για την εξαιρετική εναρμόνιση της καλλιτεχινής και αρχιτεκτονικής έκφρασης.

Το βιβλίο του ‘ The heart of the city ‘ το 1952 Επεξεργασία

Στο οποίο υποστηρίζει ότι πρέπει να αναζωογονηθεί το ενδιαφέρον για την κεντρική πόλη η οποία γρήγορα αποσυντίθεται. Στο βιβλίο αντηχεί ιδέες του ισπανού φιλοσόφου Jose Ortega y Gasset καθώς και οι δύο συμφωνούν ότι στη δημόσια πλατεία,αυτή που έχει τον χαρακτήρα της πλατείας της κλασσικής πόλις,οι άνθρωποι μπορούν να συγκεντρωθούν και να αλληλεπιδρούν με τρόπους οι οποίοι αναπτύσσουν και προωθούν δημοκρατικές πράξεις. Αλλά η δομή του κοινωνικού χώρου μέσα σε αυτήν την αλληλεπίδραση πρέπει να καθορίζεται από μία <<φυσική ελίτ>>. Ο Σερτ υποστηρίζει αυτήν την ιδέα και στην εναρκτήρια ομιλία του στο CIAM 8, πως το τελευταίο θα πρέπει να παίζει έναν ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση του υλικού περιβάλλοντος.[15]

Κατοικία στο Camrbridge της Μασαχουσέτης για τον ίδιο το 1957 Επεξεργασία

Ο Σερτ εφαρμόζει τις αρχές του Λε Κορμπυζιέ στον σχεδιασμό της κατοικίας του. Οι χώροι αρθρώνονται με άξονες τις εσωτερικές αυλές (patio) πετυχαίνοντας έτσι άμεση επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο. Με τον χειρισμό των υλικών στο εσωτερικό και το εξωτερικό γίνεται εμφανής η διαφορετική ανάγνωση των χώρων.

Holyoke Center το 1960 στο πανεπιστήμιο του Harvard στη Μασαχουσέτη το 1960 Επεξεργασία

Το κτίριο καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και στεγάζει υπηρεσίες υγείας που προσφέρει το πανεπιστήμιο. Το κτίριο απηχεί τις μοντέρνες ιδέες του αρχιτέκτονα, ο οποίος τοποθετεί στις όψεις τυχαίους σχηματισμούς παραθύρων και πανέλων, καθώς επίσης η στήριξη δέχεται χρώμα. Σημαντικές καινοτομίες του Σερτ είναι ο νέος τύπος της αρχιτεκτονικής επιφάνειας καθώς και όλος ο χειρισμός της όψης. Αργότερα όμως το κτίριο παρουσίασε σημαντικά ενεργειακά προβλήματα.

Ίδρυμα Χουάν Μιρό Βαρκελώνη 1975 Επεξεργασία

Μουσείο μοντέρνας τέχνης προς τιμήν του καλλιτέχνη Χουάν Μιρό. Ο Σερτ παίρνει εναύσματα από τη μεσογειακή αρχιτεκτονική και διαρθρώνει τους επιμέρους όγκους- εκθεσιακούς χώρους γύρω από διαδοχικές εσωτερικές αυλές (patio). Το φως φτάνει στο εσωτερικό του κτιρίου με τους χαρακτηριστικούς φεγγίτες του Σερτ.

Ίδρυμα Μaegnt στη Saint-Paul-de-Vence το 1964 Επεξεργασία

Μουσείο μοντέρνας τέχνης. Εδώ ο Σερτ χειρίζεται με μοναδικό τρόπο το φως, το οποίο συλλαμβάνει με μεγάλες ημι-αψίδες από σκυρόδεμα που τοποθετούνται ανάποδα στο δώμα και κυριαρχούν στο τοπίο. Επίσης στο κτίριο αυτό οι χώροι έκθεσης αρθρώνονται γύρω από διαδοχικές εσωτερικές αυλές που φροντίζουν και για τον φυσικό αερισμό του κτιρίου. Κατά την κατασκευή του το φυσικό έδαφος και βλάστηση παρέμεινε η ίδια οδηγώντας σε ανισόπεδους χώρους στο εσωτερικό.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Josep M. Rovira, Josep M. Rovira i Gimero, Jose Luis Sert : 1901-1983, Electra Architecture, 2003 [14]
  • Bastlund, Knud., Jose Luis Σερτ : architecture,city planning,urban design, Praeger, 1967
  • Tyrwhitt J., Σερτ J.L., Rogers E.N., The heart of the city : towards the humanisation of urban life, Pellegrini and Cudahy, 1952[16]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14602503n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6fq9wns. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) Structurae. Ράτιγκεν. 1002940. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118824856. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  5. www.architectureweek.com/2002/0206/news_1-1.html.
  6. 6,0 6,1 arch-pavouk.cz/index.php/architekti/1420-sert-lluis. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2023.
  7. www.nytimes.com/1983/03/17/obituaries/josep-l-sert-80-architect-was-harvard-dean-of-design.html.
  8. www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/france/735264/A-romantic-perch-in-Provence.html.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0079383. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14602503n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. online.wsj.com/article/SB10001424052702304636404577291780149549376.html?mod=googlenews_wsj.
  12. 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/138570. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. BOE-A-1983-7589.
  14. 14,0 14,1 http://books.google.gr/books?id=BMVPAAAAMAAJ&source=gbs_similarbooks.
  15. Αναφορά.
  16. http://books.google.gr/books?id=C4uNElGkBoYC&pg=PA201&lpg=PA201&dq=the+heart+of+the+city+sert&source=bl&ots=NhyUZJGe2_&sig=eg1ua1qfBGnxrxoEwnder2S-zIE&hl=en&sa=X&ei=jFYCUdP4LsGq0QW8j4DwDw&ved=0CCgQ6AEwAA#v=onepage&q=the%20heart%20of%20the%20city%20sert&f=false.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία