Οι πρώιμοι κάτοικοι της περιοχής που καλύπτει σήμερα η Αλβανία ήταν τμήμα του πληθυσμού που ήταν διασκορπισμένος στην ακτογραμμή των περισσότερων τμημάτων της Μεσογείου.}} Τα αρχαιολογικά ευρήματα συγκεντρωμένα στις παράκτιες περιοχές δεν αποδίδουν έως τώρα σαφή εικόνα του πολιτισμού αυτών των ανθρώπων.

Αν και οι γλωσσολόγοι του 19ου αιώνα τούς συνέδεαν με τους αρχαίους Ιλλυριούς, στην απολλονια της αλβανιας εχουν βρεθει επιγραφες που τους συνδεουν με τουσ ιλλυριους η τοποθεσία της Αλβανίας φέρεται να ήταν ανατολικά της Αρμενίας, νότια του Καυκάσου και δυτικά της Κασπίας Θάλασσας όπως φαίνεται και στους χάρτες.

Στην ευρύτερη περιοχή η παρουσία των Ιλλυριών ανιχνεύεται στο σχηματισμό πολιτικής δομής κατά τον 7ο και 6ο αιώνα ΠΚΕ. Οι Ιλλυριοί πάντως σχημάτισαν βασίλεια γύρω από πολέμαρχους που αντιμάχονταν μεταξύ τους στο μεγαλύτερο τμήμα της ιστορίας τους. Κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα στράφηκαν, με σημαντικές επιδρομές, κατά των Ελλήνων γειτόνων τους.

Το όνομα Αλβανία από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη Αλβανός (Αλβανών, Αλβανόπολις), φέρεται να υποδεικνύεται, για πρώτη φορά, από τον Πτολεμαίο τον Γεωγράφο (Γεωγραφικά, 3, 12, 20) και αφορά κάποια αντίστοιχη φυλή της περιοχής.[5] Παρόλα αυτά, οι πρώτες πηγές που αναφέρονται με βεβαιότητα στο συγκεκριμένο Βαλκανικό λαό βρίσκονται σε ανώνυμο Βουλγαρικό γραπτό του 11ου αιώνα[6] και στο έργο του Μιχαήλ Ατταλειάτη.[7]