Antonismarky

Δημήτριος Ε. Λαμπαδάρης

Λαμπαδάρης Δημήτρης, εκπαιδευτικός και συγγραφέας.(1923-1999). Γεννήθηκε στο Λαύκο του Νοτίου Πηλίου. Τελείωσε το Α΄ Γυμνάσιο Βόλου, σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Λάρισας και μετεκπαιδεύτηκε για δύο χρόνια με κρατική υποτροφία, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Παιδαγωγική και την Ψυχολογία. Πήρε ακόμα πτυχία Γαλλικής γλώσσας, Παντείου, Λογιστικής και Στενογραφίας. Αρχικά εργάστηκε ως δημοσιογράφος –υπήρξε μέλος της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς και Ευβοίας –στις εφημερίδες «Ταχυδρόμος» Βόλου, «Θάρρος» Βόλου και «Θεσσαλικά Νέα» Λάρισας. Αργότερα υπηρέτησε ως δάσκαλος στο Νέο Καύκασο Φλώρινας, στο Τρίκερι, στο 3ο Δημοτικό του Βόλου και ως επιθεωρητής και νομαρχιακός επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης στην Καλαμπάκα και στην Καρδίτσα αντίστοιχα, χωρίς να διακόψει τη συνεργασία του με τον τύπο. Δημοσίευσε άρθρα και στις εφημερίδες «Ελευθερία» Λάρισας , «Νέος Αγών» Καρδίτσας, «Έρευνα» Τρικάλων, στα περιοδικά «Μετέωρα», «Σχολείο και Ζωή», «Εκδρομικά Χρονικά», «Τουριστική Ζωή», «Δελφικά Τετράδια», «Περίγραμμα», «Παν», «Νουμάς», «Παριανά»κ.α.

Εκτός από τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα παρουσίασε μια αξιόλογη πνευματική ,κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα. Ίδρυσε και διηύθυνε επί δύο χρόνια (1966-1968) τη Σχολή Γονέων Βόλου με τη συνεργασία του «Λυκείου Ελληνίδων Βόλου» και καταπιάστηκε με πολλά θέματα, όπως παιδαγωγικά, ψυχολογικά, ιστορικολαογραφικά, λογοτεχνικά καθώς και κριτικές. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τιμήθηκε γι’αυτό.

Ήταν μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων και Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδας, της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας των Θεσσαλών και του Συνδέσμου «Οι φίλοι του Πηλίου».

Εργάστηκε ως συγγραφέας –λημματογράφος στη 18τομη εγκυκλοπαίδεια «Επιστήμη και Ζωή», στο 5τομο λεξικό «Ε.Π.Ι.», στην 55τομη Εγκυκλοπαίδεια «Υδρία», στο «Χρονικό του 20ου Αιώνα» και στη 15τομη εγκυκλοπαίδεια «Υδρία- Καίμπριτζ- Ήλιος».

Εκδόθηκαν τα εξής βιβλία του:

«Ο τόπος μου και οι άνθρωποί του» (Βόλος, 1956),ιστορικολαογραφική μελέτη βραβευθείσα από την καλλιτεχνική επιτροπή του Δήμου Βόλου,  «Αρχαία Ολιζών» (Αθήνα 1958), «Νοητικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας» (Βόλος, 1964), «Συναισθηματικές διαταραχές κατά την παιδική ηλικία» (Βόλος, 1964), «Τα Χριστούγεννα του χωριού» (Αθήνα, 1965),λαογραφική εργασία βραβευθείσα στο Λαμπίκειο διαγωνισμό, «Λαογραφικά Πηλίου», (Βόλος, 1966) που πήρε έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών, «Η Ελληνική Ελευθερία» (Βόλος,1966), «Προβλήματα αριθμητικής Δ΄,Ε΄, ΣΤ΄ τάξης» (Βόλος, 3 τόμοι, 1967), «Οι γονείς και το παιδί» (Αθήνα, 1968), «Απάνθισμα» (Τρίκαλα, 1970), «Η Ψυχολογία της Εθνεγερσίας του ’21» (Καρδίτσα, 1972), «Πνευματικά πορτραίτα» (Αθήνα, 1981), «Ο μεγάλος σηκωμός» (Αθήνα, 1984), «Ασύνορος κόσμος» (1988), «Σύντομα μελετήματα» (1990) και «Γενέθλια γη, ο Λαύκος, το αρχοντοχώρι του Νοτίου Πηλίου» (Αθήνα, 1996). Μετέφρασε ,επίσης , από τα γαλλικά τα έργα του Έκτορα Μαλό, «Με οικογένεια» (Αθήνα, 1969), και «Χωρίς οικογένεια» (Αθήνα, 1970), (Εκδόσεις Καμπανά).