Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Geobbal. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.

Διαγραφή αυτού του προχείρου

1. Αντιγράψτε αυτό: #ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ [[Χρήστης:Geobbal/πρόχειρο]]
2. Κάντε κλικ εδώ
3. Κάντε το επικόλληση στην αρχή της σελίδας
4. Πατήστε «Δημοσίευση»

Η Γέφυρα Μπέλεϋ ήταν -στον αρχικό σχεδιασμό της- μια σειρά 7 τύπων στρατιωτικής γέφυρας, που συντίθενται από μόνο 12 φέροντα ή βοηθητικά στοιχεία και 17 συνδέσμους, απλά μεν αλλά πολύ έξυπνα σχεδιασμένα, με έναν και μόνον τυποποιημένο και αποκλειστικό συνδυασμό διαστάσεων. Όλα τα παραπάνω εξαρτήματά της είναι προκατασκευασμένα, σιδηρά (εκτός από την ξύλινη στρώση του καταστρώματος), τα οποία μεταφέρονται με τα χέρια (χωρίς γερανό) και συναρμολογούνται πολύ εύκολα, υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες καιρού και μάχης.

Γέφυρα Μπέιλι Επεξεργασία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γέφυρα Μπέιλι πάνω από το Ουάντι Ελ Κουφ, στη Λιβύη. Οι πυλώνες της γέφυρας είναι και αυτοί κατασκευασμένοι από τμήματα γέφυρας Μπέιλι.

Η Γέφυρα Μπέιλι (αναφερόμενη και ως Μπέλεϋ) είναι είδος μεταφερόμενης, προκατασκευασμένης γέφυρας. Αναπτύχθηκε στη Βρετανία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο για στρατιωτικούς σκοπούς και γνώρισε εκτεταμένη χρήση από το Σώμα Μηχανικού τόσο του Βρετανικού όσο και του Αμερικάνικου στρατού.

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Επεξεργασία

Επινοήθηκε από τον Ντόναλντ Μπέιλι, πολιτικό μηχανικό και υπάλληλο του Υπουργείου Πολέμου της Βρετανίας, ο οποίος είχε σαν χόμπι την κατασκευή μοντέλων γεφυρών. Ο Στρατάρχης Μοντγκόμερυ, Διοικητής των Βρετανικών δυνάμεων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε δηλώσει πως «Χωρίς τη γέφυρα Μπέιλι, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο».

Το πλεονέκτημα αυτού του είδους γέφυρας είναι ότι για την συναρμολόγησή της δεν απαιτούνται ειδικά εργαλεία ή βαρύς εξοπλισμός. Τα στοιχεία της γέφυρας, κατασκευασμένα από υλικά όπως ξύλο και μέταλλο είναι αρκετά ελαφριά ώστε να μεταφέρονται άνετα με φορτηγά, καθώς και να αποτίθενται στην τελική θέση συναρμολόγησης με χρήση μόνο μυϊκής δύναμης. Οι γέφυρες είχαν αντοχή αρκετή ώστε να μπορούν να τις διαβαίνουν τανκς. Η χρήση τους συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ιδιαίτερα κατά την κατασκευή έργων πολιτικού μηχανικού, καθώς και για τη δημιουργία προσωρινών διαβάσεων πεζών και οχημάτων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Επεξεργασία

Άλμα πάνω↑ Lance Day, Ian McNeil, επιμ. (1996). Biographical Dictionary of the History of Technology. Routledge. ISBN 0-415-19399-0.

Ιστορία Επεξεργασία

Σχεδιαστής και εφευρέτης της γέφυρας μπέλεϋ ήταν, το 1941, ο Άγγλος πολιτικός μηχανικός Sir Donald Coleman Bailey, αναγνωρισθείς και καταξιωθείς διεθνώς για τη συμβολή του στην Συμμαχική νίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αναπτύχθηκε από τον βρετανικό στρατό (ως Bailey M1) και από τον αμερικανικό στρατό (ως Bailey M2, και Bailey Μ3) και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τις συμμαχικές δυνάμεις το 1943-45.

Εξαρτήματα Επεξεργασία

	1. Πλαίσια (Panels) είναι το κύριο συστατικό στοιχείο δικτυώματος της γέφυρας (σχ.1), με μήκος 10 πόδια (3,0m), ύψος 5 πόδια και 1 ίντσα (1,55m), πάχος 6,5 ίντσες (16,5cm), βάρος 262 kg και μεταφέρεται από έξι άτομα με ειδικές ράβδους. Τα πλαίσια συνδέονται μεταξύ τους με τους πείρους πλαισίου (panel pins) και συνθέτουν το πλευρικό δικτύωμα της γέφυρας^[1].
	2. Διαδοκίδες (Transoms) (σχ.3) είναι εγκάρσιοι δοκοί IPN h=265mm, b=115mm, μήκους 6,1m, βάρους 280kg. Μεταφέρονται από 8 άτομα με ειδικές λαβίδες ή ράβδους. Τοποθετούνται 3 ή 4 (2 στον μεσαίο ορθοστάτη του πλαισίου) ανά πλαίσιο^[1].
	3. Μηκίδες (Stringers) (σχ.5) μεταφέρουν τα φορτία καταστρώματος της γέφυρας. Κάθε μηκίδα αποτελείται από τρεις δοκούς, 10 ποδιών (3,0m) που ενώνονται με συγκολλητές τιράντες. Υπάρχουν δύο τύποι μηκίδων: απλές/μεσαίες βάρους 118 κιλών και ακραίες βάρους 122 κιλών. Είναι πανομοιότυπες, αλλά οι ακραίες έχουν 12 οδηγούς για να τοποθετούνται οι δίπλακες του καταστρώματος^[1].
	4. Δίπλακες (Chess) (σχ.6) είναι ξύλινα μαδέρια μήκους 4,22 m, πλάτους 22 cm, πάχους 5 cm και βάρους 31 kg, που συνθέτουν το κατάστρωμα της γέφυρας^[1].
	5. Επιζυγίδες (Ribands) (σχ.7) συγκρατούν τις δίπλακες επί των μηκίδων και προφυλάσσουν τα πλαίσια από πρόσκρουση οχημάτων. Έχουν μήκος 10 πόδια (3 μέτρα) και βάρος 74 κιλά. Οι επιζυγίδες είναι πολλές φορές ξύλινες^[1].
	6. Αντιανέμιοι σύνδεσμοι (Sway braces) (σχ.9) είναι σπαστή ράβδος Ø2,9 cm ρυθμιζόμενου μήκους και βάρους 31 kg. Ανά φάτνωμα (εκτός των 2 ακραίων φατνωμάτων), τοποθετούνται δύο ράβδοι χιαστί, που συνδέονται πολύ εύκολα με ακραίο ‘μάτι’ και πείρο στο κάτω πέλμα του εσωτερικού πλαισίου^[1].
	7. Αντηρίδες (Rakers) (σχ.10) συνδέουν τη διαδοκίδα με το άνω μέρος του εσωτερικού πλαισίου το οποίο διατηρούν κατακόρυφο. Έχουν μήκος 1,1 m και βάρος 10 kg^[1].
	8. Εγκάρσια πλαίσια (Bracing frame) (σχ.11) είναι ορθογωνικά πλαίσια 1,3×0,51 m×m και βάρους 20 kg, με 4 κώνικα δακτυλίδια στις οπές σύνδεσης που ασφαλίζουν σταθερή απόσταση πλαισίων. Χρησιμοποιούνται στις γέφυρες διπλού πλαισίου (σε απλού ορόφου στην άνω οριζόντια επιφάνεια, και σε διπλού/τριπλού ορόφου στην ακραία κατακόρυφη επιφάνεια^[1].
	9. Ακραίοι Ορθοστάτες (End posts) (σχ.12) χρησιμοποιούνται σε αμφότερα τα άκρα κάθε σειράς πλαισίων, τοποθετούνται μόνο στα πλαίσια του φέροντος ορόφου, και παραλαμβάνουν τις κατακόρυφες τέμνουσες. Το άνω άκρο τους είναι αρσενικό ή θηλυκό. Έχουν μήκος 5 πόδια και 8 ίντσες (1,7 m) και βάρος 55 ή 59 kg. Στο κάτω άκρο τους υπάρχει υποδοχή για μια εξωτερική ακραία διαδοκίδα^[1].

	11. Τριπλό ράουλο (Rocking roller) (σχ.14) χρησιμεύουν στη φάση κατασκευής για την κύλιση της γέφυρας. Έχει βάρος 93,4 kg, και η φέρουσα ικανότητά του είναι 27,2 μετρικοί τόνοι^[1].

Τύποι Επεξεργασία

	1. Απλό πλαίσιο* - Απλός όροφος (SS) 2. Διπλό πλαίσιο - Απλός όροφος (DS) 3. Τριπλό πλαίσιο - Απλός όροφος (TS) 4. Διπλό πλαίσιο - Διπλός όροφος (DD) 5. Τριπλό πλαίσιο - Διπλός όροφος (TD) 6. Διπλό πλαίσιο - Τριπλός όροφος (DT) 7. Τριπλό πλαίσιο - Τριπλός όροφος (TT) * Απλή (μια) σειρά πλαισίων

Πλεονεκτήματα Επεξεργασία

Τα κύρια πλεονεκτήματα της γέφυρας Bailey ήταν ότι ,

δεν απαιτούσε σύνθετα εργαλεία ή βαρύ εξοπλισμό για τη μεταφορά και τη συναρμολόγησή της,
τα στοιχεία της ήταν προκατασκευασμένα, σχετικώς μικρά, σχετικώς ελαφρά και σχεδιασμένα έτσι ώστε,
- από θέση σε θέση, να μεταφέρονται όλα με κλασσικά στρατιωτικά φορτηγά οχήματα 2,5 ή 5,0 tn,
- στο χώρο εγκατάστασης, το φόρτωμα/ξεφόρτωμα και η μεταφορά τους να γίνεται με τα χέρια (από τους στρατιώτες), χωρίς να απαιτείται χρήση γερανού. δηλαδή μόνο με ανθρώπινο προσωπικό.
Η συναρμολόγησή τους είναι εύκολη και υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες (νύχτα, υπό βροχή, υπό άνεμο, υπό εχθρικά πυρά, στη λογική ενός σχεδόν τυφλού συστήματος).
Από την άλλη όμως, οι γέφυρες μπέλεϋ ήταν αρκετά ισχυρές ώστε να επιτρέπουν την ασφαλή διέλευσή τους από τα τότε άρματα, μηχανήματα και οχήματα.

Αναπτύχθηκε από τον βρετανικό (Bailey M1) και τον αμερικάνικο (Bailey M2, Μ3) στρατό και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τις συμμαχικές δυνάμεις το 1943-45.

Η διαδικασία κατασκευής Επεξεργασία

Για μια πρώτη κατανόηση της κατασκευής/συναρμολόγησης της μπέλεϋ,επιλέχθηκαν μερικά φιλμάκια από το YouTube:

Στο https://www.youtube.com/watch?v=063xY2NRhiE

φαίνεται καθαρά,

– η μεταφορά με τα χέρια πλαισίου (6 άτομα),

– η μεταφορά με τα χέρια διαδοκίδας (8 άτομα),

– η σύνδεση δύο πλαισίων με τον άνω πείρο (μετά τοποθετείται και ο κάτω),

– η σύνδεση της διαδοκίδας στα εκατέρωθεν πλαίσια,

– η τοποθέτηση του αντιανέμιου (όχι καθαρά),

– η τοποθέτηση μικήδας και δίπλακας.

Στη συνέχεια όμως πηγαίνει ανορθόδοξα σε σύγκριση με τον τυπικό σχεδιασμό της γέφυρας. Χρησιμοποιούν γερανό και μπουλντόζα και το μοντάρισμα των δυο κομματιών της γέφυρας έγινε του ενός στη μια όχθη και του άλλου στην απέναντι. Στην τυπική όμως μπέλεϋ την απέναντι όχθη συνήθως την ελέγχει ο εχθρός και ανάλογος γερανός είναι αδύνατο να υπάρχει. Αντίθετα μπορεί να υπάρξει βοήθεια στην ώθηση/κύλιση της γέφυρας, όχι τόσο με μπουλντόζα (πού να βρεθεί;) όσο με τανκς.

Στα επόμενα φιλμάκια

https://www.youtube.com/watch?v=jT56vCNG2EU

https://www.youtube.com/watch?v=xlgGi-OPw08

https://www.youtube.com/watch?v=ygOkOy6aI6Y&t=8s

θα πρέπει να προσεχθεί ότι πριν αρχίσει η συναρμολόγηση της κύριας γέφυρας, μοντάρεται ένα βοηθητικό τμήμα (μια ανασηκωμένη μύτη), η οποία είναι όσο γίνεται πιο ελαφριά, με μια σειρά πλαίσια (απλό-απλό), μόνο μια διαδοκίδα ανά φάτνωμα (ενώ το ελάχιστο είναι τρεις), δύο αντηρίδες και τον αντιανέμιο σύνδεσμο. Το μήκος της μύτης εξαρτάται από το μήκος της γέφυρας. Όταν περάσει η γέφυρα απέναντι, η μύτη ξεμοντάρεται και τα υλικά της φυλάσσονται εκεί διότι θα χρησιμοποιηθούν όταν χρειαστεί (στο μέλλον) για την απόσυρση της γέφυρας.

Μια πρώτη συμπλήρωση δίνεται στην ειδική ιστοσελίδα^[2] του Γενικού Επιτελείου Στρατού και στη συνοπτική παρουσίαση Bailey Bridge^[3], ενώ εμβάθυνση σε θέματα των γεφυρών μπέλεϋ μπορεί να γίνει με μελέτη του εγχειριδίου FM 5-277^[1] του Αμερικανικού Στρατού, από τo οποίo αντλούνται τα περισσότερα από τα παραπάνω.

	Το λήμμα τελειώνει εδώ.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 «FM 5-277 - Bailey Bridge - ENLISTMENT.US». www.enlistment.us. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2018.
↑ «Γενικό Επιτελείο Στρατού - ΓΕΦΥΡΑ ΜΠΕΛΕΫ M 2». armyold.army.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018.
↑ «Bailey Bridge» (PDF).

Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

τίτλος.
τίτλος.

Γκαλερί φωτογραφιών από την Ελλάδα Επεξεργασία

Γκαλερί φωτογραφιών από άλλες χώρες Επεξεργασία

Coppename river, Suriname (1976)
Torino, Italia (2005)
Torino, Italia (2005)
Bailey bridge, Wadi el Kuf, Libya
Saint-Dié-des-Vosges, France (1970)
M10 tank destroyers of 77th Anti-Tank Regiment, 11th Armoured Division, crossing a Bailey bridge over the Meuse-Escaut (Maas-Schelde) canal at Lille St Hubert (St Huibrechts), 20 September 1944