Kyriakos Aggelidis
Το βιογραφικό μου
Το όνομα μου είναι ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ γεννήθηκα 1950 στο νοσοκομείο της Αθήνας ΜΑΡΙΚΑΣ ΗΛΕΙΑΔΗ οι γονείς μου ο πατέρας μου ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ και η μητέρα μου ΒΑΣΙΛΙΚΗ κάτοικοι Νεα Ελβετια Βύρωνα, ο πατέρας μου Δραπετσωνίτης, η μάνα μου Λευκιανή Πάρου, επίσης έχω μια αδελφή την ΣΟΦΙΑ δυο χρόνια μικρότερη από εμένα. Οι παππούδες μου ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ του πατέρα μου, Ανατολίτης και αριστερός γνωστός βέβαια, διότι αυτός ήταν ο ήρωας που εμπνεύσθηκε ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ την [ Αυλή των θαυμάτων ] πήρε πολλά στοιχεία και τα μετέφερε με μαεστρίαστο μυθιστόρημα του, όπως και η γιαγιά μου ΒΑΡΒΑΡΑ επίσης έπαιξε στο έργο καθοριστικό ρόλο .ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ(Τα θεατρικά δρώμενα εξελίσσονται σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, σε εποχή σύγχρονη με τη συγγραφή του έργου, τη δεκαετία του 1950. Στα δωμάτια μια αυλής (υπάρχει ακόμη ),, στο συνοικισμό του Βύρωνος (ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ) κατοικούν άτομα και οικογένειες που ανήκουν στη λαϊκή τάξη, έχουν όμως διαφορετική προέλευση. Ο γερο-Ιορδάνης(ΜΠΑΡΜΠΑ ΚΥΡΙΑΚΟΣ) πέθανε αρχές δεκαετίας 70 με τη γυναίκα του(ΚΥΡΑ ΒΑΡΒΑΡΑ)πέθανε τέλος δεκαετίας 90 και τα παιδιά του(Ζούνε όλα και ο Γιάννης που τον περιγράφει στο έργο) είναι Μικρασιάτες πρόσφυγες. Η κυρά Αννετώ, χήρα με κόρη παντρεμένη στην Αγγλία. Ο Στέλιος, Αθηναίος ονειροπόλος με πολλές αδυναμίες, και η γυναίκα του Όλγα γεννημένη στην προεπαναστατική Ρωσία. Η Βούλα κι ο Μπάμπης, αντρόγυνο που εναλλάσσει τα χαϊδολογήματα με τα μαλλιοτραβήγματα. Η Μαρία, γυναίκα ναυτικού που τη βασανίζει η μοναξιά της. Η Ντόρα, νέα γυναίκα ανύπαντρη που όμως δεν ξέρει τι θα πει μοναξιά. Στους παραπάνω ένοικους θα προστεθεί αργότερα και ο Στράτος, υδραυλικός στο επάγγελμα, που θα σηκώσει τρικυμία στο αισθηματικό τέλμα της μικρής "αυλικής" κοινωνίας.) Ο παππούς μου ο ΑΝΤΩΝΗΣ της μητέρας μου, δεξιός βασιλικός και η γιαγιά ΜΙΝΑ που ήταν αρκετά μεγαλύτερη από τον παππού μου και τον είχε κλέψει έτσι λένε οι παλαιοί εκεί στην Πάρο. Όλοι αυτοί απαρτίζουν την αρχική βάση της αφετηρίας της ζωής μου. Τώρα είμαι συνταξιούχος του ΤΕΒΕ έχω πλέων και εγγόνια και αν κοιτάξω στο παρελθών μου. Πέρασα πολύ δύσκολα αλλά και πολύ ωραία πιο πολλά ωραία γιαυτο νομίζω ότι είμαι ευχαριστημένος από την ζωή εξάλλου ποτέ δεν της ζήτησα κάτι ιδιαίτερο διότι πάντα ήμουν ολιγαρκείς.