Χρήστης:Tirakibanaki/πρόχειρο/Πολύκαρπος ο Δαρδαίος, μητροπολίτης Λαρίσης
|
Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Tirakibanaki. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.
|
| Tirakibanaki/πρόχειρο/Πολύκαρπος ο Δαρδαίος, μητροπολίτης Λαρίσης | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Πολύκαρπος ο Δαρδαίος, μητροπολίτης Λαρίσης (έτος γέννησης) είναι/ήταν (υπηκοοότητα, ιδιότητα/ες) …
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Δάρδα της Κορυτσάς το 1778 και λεγόταν Βέσσης ή Μπόσης. Θεωρείται ότι ήταν Αλβανός στην καταγωγή, αλλά με βάση τα τότε ισχύοντα αισθανόταν Ρωμηός, Οθωμανός υπήκοος. Η μοίρα του τον έφερε στη Λάρισα για έναν λόγο. Ως τιτουλάριος επίσκοπος Τρωάδος υπήρξε αναπληρωτής μητροπολίτης Εφέσου, Μητρόπολη που έλαβε ο Διονύσιος Καλλιάρχης, πρώην Λαρίσης (1791-1803) και ιερομάρτυρας (10 Απριλίου 1821). Όταν ανέλαβε εξετίμησε τον Πολύκαρπο γιατί υπήρξε άψογος στα οικονομικά και έπιασε ο λόγος του να σταλεί από την Ιερά Σύνοδο στη Λάρισα. Η δεκαετία του εδώ συνέπεσε με την πρώτη ακμή των γραμμάτων στην πόλη, που συντηρούσε η μικρή (μερικές εκατοντάδες χριστιανικές οικογένειες) ισχυρή αστική τάξη σε μία πόλη 20.000 κατοίκων. Στη Λάρισα τότε διέμενε ο Γιάννης Βηλαράς, πρωτοπόρος των γραμμάτων της εποχής, απόλυτος δημοτικιστής. Από το 1816 διέμενε ο Ιωάννης Οικονόμος Λαρισαίος. Τελευταίο συγγραφικό έργο της περιόδου είναι ο «Βίος του αμαρτωλού Πολυκάρπου» που έγραψε ο Ιγνάτιος στους επόμενους μήνες, τον οποίο σχολίασε και εξέδωσε ο ιερέας Σπύρος Ζέγκος το 1927. ταγωγή, ανατροφή, σπουδές)
Σταδιοδρομία Επεξεργασία
Η μοίρα του τον έφερε στη Λάρισα για έναν λόγο. Ως τιτουλάριος επίσκοπος Τρωάδος υπήρξε αναπληρωτής μητροπολίτης Εφέσου, Μητρόπολη που έλαβε ο Διονύσιος Καλλιάρχης, πρώην Λαρίσης (1791-1803) και ιερομάρτυρας (10 Απριλίου 1821). Όταν ανέλαβε εξετίμησε τον Πολύκαρπο γιατί υπήρξε άψογος στα οικονομικά και έπιασε ο λόγος του να σταλεί από την Ιερά Σύνοδο στη Λάρισα. Η δεκαετία του εδώ συνέπεσε με την πρώτη ακμή των γραμμάτων στην πόλη, που συντηρούσε η μικρή (μερικές εκατοντάδες χριστιανικές οικογένειες) ισχυρή αστική τάξη σε μία πόλη 20.000 κατοίκων.
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Στις 17 Σεπτεμβρίου 1821, ο Μαχμούτ Πασάς ή Δράμαλης που είχε έδρα τη Λάρισα διέταξε τη θανάτωση του Μητροπολίτη Λαρίσης Πολυκάρπου ως ελάχιστο αντίποινο για τη στάση των Θεσσαλών στο Πήλιο και το Βελεστίνο. Ο βιογράφος του Ιγνάτιος ιεροδιάκονος, εκθέτει τα λεγόμενα του ίδιου του Πολυκάρπου: ο σουλτάνος, όπως διέταξε τον απαγχονισμό του πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ και άλλων επισκόπων της Κων/πόλεως, το ίδιο έκανε και τώρα. Τον Πολύκαρπο είχαν προτείνει να φυγαδεύσουν από την προσωρινή φυλάκισή του οι κλεφταρματολοί της περιοχής. Δεν δέχτηκε, επειδή το οθωμανικό στρατοκρατικό σύστημα, όπως ίσχυε τότε, θα ξεσπούσε στον λαό της Λάρισας και της Θεσσαλίας. Το γεγονός αυτό τον ανέδειξε στη συνείδηση των νεωτέρων γενεών σε εθνομάρτυρα.
Ο θάνατός του Επεξεργασία
Καρατομήθηκε το 1821 από τον Μαχμούτ πασά.
Έργο Επεξεργασία
H Λάρισα είναι -μετά τα Ιωάννινα- μία από τις ελάχιστες ελλαδικές πόλεις με στοιχεία πνευματικής ανανέωσης, αναδυόμενης μέσα από την καθημερινότητά της. Μητροπολίτης (1810/11-1821) ήταν ο Πολύκαρπος από τη Δάρδα της Κορυτσάς, που ανέλαβε νέος σε ηλικία (γεννηθείς το 1778). Πέτυχε πρώτα να έχει την καλή έξωθεν μαρτυρία και όλα τα άλλα ακολούθησαν. Δεν πήρε τα όπλα, όπλισε τον πνεύμα του. Έκανε κάτι απλό και ταυτόχρονα δύσκολο, σύμφωνα με τον βιογράφο του ιεροδιάκονο Ιγνάτιο, ήταν νομιμόφρων, αλλά απαιτώντας την τήρηση των όρων του φιρμανίου διορισμού του. Πρώτα από τον γιο του Αλή Πασά, τον Βελή, διοικητή σε Λάρισα-Τύρναβο. Εκείνος έστειλε τον στρατονόμο του, ο οποίος μετά έντονο διάλογο, άρπαξε από τον γιακά τον Μητροπολίτη -για το ασυνήθιστο του τρόπου που μιλούσε- και τον έσερνε χωρίς ράσα στους δρόμους του Τυρνάβου!
Ταράχτηκε όλος ο κόσμος... Αλλά η μεγάλη σύγκρουση θα γινόταν λίγο αργότερα, όταν ο Αλή απαίτησε να αλλάξει τον επίσκοπο Σταγών και να ορισθεί άλλος της αρεσκείας του!
Ο Πολύκαρπος (1810/11-17 Σεπ. 1821) διαθέτοντας βούληση, έβαλε σε τάξη την επισκοπή Λαρίσης αλλά και τη μητροπολιτική της περιφέρεια, μετά από μία περίοδο συνεχών αλλαγών προκατόχων του. Η Λάρισα η χριστιανική κοινότητα, μικρή μειοψηφία σε 20.000 πληθυσμό, διέθετε οικονομική ικμάδα, οργανωμένη κοινότητα, συντεχνίες. Έτσι, το πρώτο που έκανε ήταν να οργανώσει σχολεία και φιλανθρωπία για τους πιστούς που είχαν ανάγκη λόγω προβλημάτων (πλημμύρες, πανώλης, οικονομική ύφεση). Ταυτόχρονα συγκέντρωσε κύκλο πνευματικών ανθρώπων. Ο Άγγλος περιηγητής Henry Holland (1812) κάνει μία αναλυτική περιγραφή-ζωντανή μετάδοση, πως έλεγχε απόλυτα τον χώρο του. Δοτικός στο λαό, συγκέντρωνε ακροατήριο 500 ατόμων στον Άγιο Αχίλλιο, έκανε κήρυγμα, δεχόταν τον κόσμο ακούγοντας τα προβλήματά του. Κάποιες φορές συγκέντρωνε πνευματικούς ανθρώπους σε ‘συμπόσια’, που φρόντιζε να τους περιποιείται.
Εργογραφία Επεξεργασία
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία
- τίτλος.
- τίτλος.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία Επεξεργασία
- τίτλος.
- τίτλος.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία