Χρήστης:UnaToFiAN-1/Ναυμαχία της Καλαβρίας

Η Ναυμαχία της Καλαβρίας έλαβε χώρα στις 9 Ιουλίου 1940 τριάντα μίλια ανατολικά του Πούντα Στίλο στην Καλαβρία όταν ισχυρές ναυτικές δυνάμεις του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού (Regia Marina) αντιμετώπισαν εξίσου ισχυρές δυνάμεις του βρετανικού Στόλου της Μεσογείου. Ήταν μία από τις λίγες ναυμαχίες στη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατά την οποία παρατάχθηκε μεγάλος αριθμός πλοίων και από τις δύο πλευρές. Παρόλο που τόσο οι Ιταλοί όσο και οι Βρετανοί ισχυρίσθηκαν ότι επικράτησαν, στην πραγματικότητα η μάχη ήταν ισόπαλη χωρίς να υποστούν σημαντικές απώλειες οι αντίπαλοι στόλοι.

Ιστορικό υπόβαθρο Επεξεργασία

Όταν η Ιταλία εισήλθε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δυνάμεις της στη Λιβύη ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένες για επιθετικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα ο ιταλικός στόλος να οργανώσει μεγάλες νηοπομπές προκειμένου να ανεφοδιαστούν και να καταστούν ετοιμοπόλεμες.[1]

Στις 6 Ιουλίου αναχώρησε από τη Νάπολη νηοπομπή αποτελούμενη από τέσσερα εμπορικά πλοία με προορισμό τη Βεγγάζη. Παράλληλα έγινε προσπάθεια να παραπλανηθούν οι Σύμμαχοι πως προορισμός των ιταλικών πλοίων δεν ήταν η Βεγγάζη αλλά η Τρίπολη. Το ίδιο βράδυ δύο τορπιλοβόλα από την Κατάνια και ακόμη ένα φορτηγό πλοίο συναντήθηκαν με τη νηοπομπή στα ανοιχτά της Μεσσήνης και την επομένη η δύναμη συνοδείας τους εντάχθηκε στη νηοπομπή από τον Τάραντα διότι οι Ιταλοί πληροφορήθηκαν πως ο συμμαχικός στόλος είχε αποπλεύσει από την Αλεξάνδρεια. Τα μεταγωγικά μετέφεραν 2.190 στρατιώτες, 72 άρματα μάχης, 232 άλλα οχήματα, 10.445 τόνους εφοδίων και 5.720 τόνους καυσίμων. Η συνοδεία της νηοπομπής, υπό τη διοίκηση του ναυάρχου Ινίγκο Καμπιόνι (Inigo Campioni), αποτελούνταν από τρεις ομάδες. Η πρώτη, αποτελούμενη από τέσσερα αντιτορπιλικά και έξι τορπιλοβόλα, παρείχε άμεση κάλυψη στα φορτηγά πλοία ενώ η δεύτερη έπλεε 35 μίλια ανατολικά και αποτελούνταν έξι βαριά καταδρομικά και τέσσερα αντιτορπιλικά. Τέλος, η κύρια ομάδα μάχης αποτελούνταν από τα θωρηκτά Giulio Cesare και Giulio Cesare, οκτώ ελαφρά καταδρομικά και δεκαέξι ακόμη αντιτορπιλικά.[2] Σημαντικός αριθμός ιταλικών αντιτορπιλικών δεν έλαβε μέρος λόγω μηχανικών προβλημάτων και ανάγκης ανεφοδιασμού.[3]

Διάταξη μάχης Επεξεργασία

Σύμμαχοι Επεξεργασία

Δύναμη A – υπό τον αντιναύαρχο John Tovey

7η Μοίρα Καταδρομικών

Δύναμη B – υπό τον αντιναύαρχο Andrew Cunningham που ήταν επίσης Διοικητής του Στόλου της Μεσογείου

Δύναμη C – υπό τον αντιναύαρχο Sir Henry Pridham-Wippell.

1η Μοίρα Μάχης

Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό Επεξεργασία

Italian force commanded by Admiral[a] Inigo Campioni. Πρότυπο:Ship (F)

Ομάδα εγγύς κάλυψης[A]

2nd Light Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Ferdinando Casardi – Division Commander

10th Destroyer Squadron

Captain[c] Franco Garofalo – Squadron Commander

6 Torpedo Boats: Πρότυπο:Ship, Πρότυπο:Ship, Pegaso, Procione, Orsa, Orione

1η Ομάδα

Admiral Inigo Campioni – Commander

5th Battleship Division

Vice Admiral[b] Bruto Brivonesi – Division Commander

4th (Light) Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Alberto Marenco di Moriondo – Division Commander

8th (Light) Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Antonio Legnani – Division Commander

7th Destroyer Squadron

Commander[d] Amleto Baldo – Squadron Commander

8th Destroyer Squadron[B]

Commander[d] Luigi Liannazza – Squadron Commander

15th Destroyer Squadron[C]

Captain[c] Paolo Melodia – Squadron Commander

16th Destroyer Squadron

Captain[c] Ugo Salvadori – Squadron Commander

14th Destroyer Squadron

Captain[c] Giovanni Galati – Squadron Commander

2η Ομάδα

Admiral[a] Riccardo Paladini – Commander

1st (Heavy) Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Pellegrino Matteucci – Division Commander

3rd (Heavy) Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Carlo Cattaneo – Division Commander

7th (Light) Cruiser Division

Vice-Admiral[b] Luigi Sansonetti – Division Commander

9th Destroyer Squadron

Captain[c] Lorenzo Daretti – Squadron Commander

11th Destroyer Squadron

Captain[c] Carlo Margottini – Squadron Commander

12th Destroyer Squadron

Captain[c] Carmine D'Arienzo – Squadron Commander

(in total, 2 battleships, 6 heavy cruisers, 8 light cruisers, 23 destroyers took part in the battle.)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Greene & Massignani, p. 65
  2. Greene & Massignani, p. 67
  3. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα Cunningham.
  4. «HMAS Sydney (II)». Royal Australian Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2008. 
  5. «HMAS Stuart (I)». Royal Australian Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2008. 
  6. «HMAS Vampire (I)». Royal Australian Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2008. 
  7. «HMAS Voyager (I)». Royal Australian Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2008. 

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Did not take part in the battle, the convoy safely arrived in Benghazi on the evening of 8 July
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Did not take part in the battle, returned to port
  3. Did not take part in the battle

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Green, Jack & Massignani, Alessandro (1998). The Naval War in the Mediterranean, 1940–1943, Chatam Publishing, London. (ISBN 1-885119-61-5)
  • Jordan, John (2008). Warship 2008. Conway maritime press, p. 34. (ISBN 1-84486-062-0)
  • Miller, Nathan: War at Sea: A Naval History of World War II, Oxford University Press, Oxford, 1995. (ISBN 0-19-511038-2) (Pbk.).
  • O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940–1945. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3. 


 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Battle of Calabria (έκδοση 1162896889) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).


Σφάλμα αναφοράς: Υπάρχουν ετικέτες <ref> για κάποια ομάδα με το όνομα «lower-alpha», αλλά δεν βρέθηκε καμία αντίστοιχη ετικέτα <references group="lower-alpha"/>