Χριστόφορος Εμποροκωμήτης
Ο Χριστόφορος Εμποροκωμήτης ήταν Έλληνας ιερομόναχος του 17ου-18ου αιώνα, διδάσκαλος και συγγραφέας. Θεωρείτο από μαθητές του ως λογιώτατος και πνευματοφόρος κήρυξ του ευαγγελίου.[1]
| Χριστόφορος Εμποροκωμήτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17ος αιώνας Ιωάννινα |
| Θάνατος | 18ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχός συγγραφέας καθηγητής |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στα Ιωάννινα και είχε φήμη για την ευρύτητα της παιδείας και για την ενάρετη διαγωγή του. Από το 1699 μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα δίδαξε στην Κέρκυρα.[2] Συνέγραψε και το 1728 εξέδωσε, πιθανότατα στο Βουκουρέστι, μελέτη γύρω από το ζήμημα της εκπόρευσης του Αγίου Πνεύματος. Ο λόγος του Εμποροκωμήτη έχει χαρακτηριστεί ήρεμος και πράος, αλλά ταυτόχρονα «ακαταμάχητος» και «ισχυρός», ως η «φωνή της αληθείας» της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας απέναντι σε εκείνους που είχαν αποσκιρτήσει και είχαν μετατραπεί σε σφοδρούς πολέμιούς της, όπως ο Νικόλαος Κομνηνός Παπαδόπουλος.[3]
Συγγράμματα
Επεξεργασία- Εγχειρίδιον περί της εκπορεύσεως του Παναγίου Πνεύματος, ήτοι Απολογία προς τον αιδεσιμώτατον Αββάν Νικόλαον Κομνηνόν Παπαδόπουλον (1728).[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Supplément grec 1307». Bibliothèque nationale de France - Département des Manuscrits. Παρίσι. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Δημητρακόπουλος, Ανδρόνικος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς, ήτοι Περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Λειψία: Τύποις Metzger und Wittig. σελ. 175. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017.
- ↑ Βλασόπουλος, Στυλιανός (1848). Η υπεράσπισις της Γραικικής Εκκλησίας εσχάτως προσβληθείσης υπό Δομινίκου Τεϊξέιρα. («Μεταφρασθέν εκ της Ιταλικής Γλώσσης και με σημειώσεις τινας συνοδευθέν υπό Χριστ. Φιλητά»). Αθήνα: Τύποις Χ. Νικολαϊδου Φιλαδελφέως. σελ. κβ΄. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017.
- ↑ Ο τίτλος είναι σύμφωνα με τον Φιλητά, βλ. Βλασόπουλος (1848), ό.π. Ο Δημητρακόπουλος (1872), ό.π., το αναφέρει ελαφρά παραλλαγμένο: Εγχειρίδιον περί της εκπορεύσεως του αγίου Πνεύματος, ήτοι απολογία προς τον αιδεσιμώτατον Κύριον Νικόλαον Κομνηνόν Παπαδόπουλον.