Χρυσόσκουλος
Ο Χρυσόσκουλος, (Arisiaghi ή Erisgen), ήταν τουρκομάνος εμίρης της φυλής Naukaya που αυτομόλησε στον βυζαντινό στρατό, τον 11ο αιώνα επί αυτοκράτορα Ρωμανού Διογένη[1]. Ο Χρυσόσκουλος διαλαλούσε ότι καταγόταν από γενιά Σουλτάνων, και ήταν υποτελής του Αλπ Αρσλάν[1]. Ο Μιχαήλ Ατταλειάτης αναφέρει ότι ήταν μικρός στην ηλικία, πυγμαίος αναφέρει, και είχε όψη Σκύθη και άχαρη[2].
| Χρυσόσκουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός κυβερνητικός αξιωματούχος |
| Περίοδος ακμής | 11ος αιώνας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | εμίρης |
Ο Χρυσόσκουλος υπό τον Αρσλάν έκανε πολλές επιδρομές στην αυτοκρατορία και είχε γίνει φόβος των συνόρων. Όταν ο Αλπ Αρσλάν τον κάλεσε να παρουσιαστεί σε αυτόν στο Χαμαντάν ο Χρυσόσκουλος φοβήθηκε να πάει, και ήρθε σε επαφές με τον Ρωμανό Διογένη να αποσκιρτήσει στους Βυζαντινούς[1]. Με τον Αρσλαν είχαν κακές σχέσεις, ο Χρυσόσκουλος τον επιβουλευόταν, και οι στρατιώτες του είχαν κάνει πολλές λεηλασίες σε περιοχές του Αρσλάν. Ο Χρυσόσκουλος κατευθύνθηκε προς την Σεβάστεια, μπαίνοντας στα βυζαντινά εδάφη, όπου συνάντησε τον βυζαντινό στρατό και τον Μανουήλ Κομνηνό, όπου δεν κατάφερε να τον πείσει ότι ήθελε να αποσκίρτηση[1][3]. Μαθαίνοντας ο Αρσλάν τις ενέργειες του έστειλε τον Afsin για να τον καταδιώξει[1].
Ο Μανουήλ και Χρυσόσκουλος συγκρούστηκαν, αλλά νικητής στη μάχη βγήκε ο Χρυσόσκουλος και ο Μανουήλ συνελήφθη αιχμάλωτος, ο Χρυσόσκουλος τον απελευθέρωσε χωρίς καταβολή λύτρων με τον όρο να τον πάρει μαζί του στην Κωνσταντινούπολη, όπως κι έγινε χωρίς όμως τον στρατό του που δεν θέλησαν να τον ακολουθήσουν και επέστρεψαν στα σπίτια τους[1][3]. Στην πόλη παρουσιάστηκε στον αυτοκράτορα ο οποίος του έδωσε άσυλο και τον τίμησε με το αξίωμα του προέδρου (πρόεδρος της συγκλήτου) το οποίο την εποχή αυτή ήταν τιμητικό αξίωμα[2][3]. Ο Afsin έφτασε στην Κωνσταντινούπολη σαν πρεσβεία του Αρσλάν και απαίτησε να του παραδοθεί ο Χρυσόσκουλος επειδή ήταν προδότης και τον απείλησε αν δεν γινόταν δεκτή η απαίτηση του δεν θα ίσχυαν οι μεταξύ τους συνθήκες, ο αυτοκράτορας αρνήθηκε και ο Afsin έφυγε άπραγος[2].
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Βασιλακίδου Ελισάβετ Ιωάννη, Η βασιλεία του Ρωμανού Δ' Διογένη (1068-1071) που διανέμεται με άδεια χρήσης: (CC BY-SA 3.0 GR), Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, 2009, ανακτήθηκε 2 Ιανουαρίου 2019