Η Ωλεσικαρπία (από το αρχαιοελληνικό αόριστο «ώλεσα» του ρήματος όλλυμι= χάνω και το καρπός)[1] είναι το φαινόμενο που παρατηρείται στα καρποφόρα δέντρα μετά τη δέση των καρπών και κυρίως στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους. Είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση από την απώλεια της ανθοφορίας λόγω ανέμων και συνεχών βροχών. Μπορεί να οφείλεται σε χαλαζόπτωση, σε αυτοαραίωση σε μικρή κλίμακα λόγω υπερφόρτωσης καρπών, αλλά και σε διάφορες ασθένειες ή έλλειψη ιχνοστοιχείων που τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις καθόσον πρόκειται για ολική καταστροφή, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχουν εντοπισθεί επαρκώς τα αίτια.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Αντώνιος Γιάνναρης, Επίτομον Ελληνικό Λεξικόν, τόμ. Β΄ σ. 2771, εκδ. Ανέστη Κωνσταντινίδη, Αθήνα 1891