Το 2-φθορο-1-χλωροαιθένιο ή 2-φθορο-1-χλωροαιθυλένιο είναι μια αέρια οργανική ένωση της ομόλογης σειράς των διαλογονοαλκενίων. Θεωρητικά προκύπτει από το αιθένιο, αν αντικατασταθούν δύο (2) άτομα υδρογόνου από ένα άτομο χλωρίου και ένα φθορίου. Έτσι προκύπτει ο χημικός του τύπος: C2H2FCl στη θέση αυτού του αιθενίου (C2H4). Με βάση το χημικό του τύπο η ένωση έχει ένα ισομερές θέσης, το 1-φθορο-1-χλωροαιθένιο και δυο γεωμετρικά Ε-, Ζ- ή cis-, trans-.

2-φθορο-1-χλωροαιθένιο
Συστηματικό όνομα 2-φθορο-1-χλωροαιθένιο
CASNo 460-16-2
SMILES FCCCl
Δομικές ιδιότητες
Χημικός τύπος C2H2FCl
Σύντομος συντακτικός τύπος FCH=CHCl
Φυσικές ιδιότητες
Εμφάνιση: αέριο
Μοριακή μάζα 80,49 amu
Σημείο τήξης (1 atm)
Σημείο βρασμού (1 atm) 10 °C

Μοριακή δομή

Επεξεργασία
Δεσμοί
Δεσμός τύπος δεσμού ηλετρονική δομή Μήκος δεσμού Ιονισμός
C-H σ 2sp2-1s 99 pm 3% C- H+
C-Cl σ 2sp2-3sp3 166 pm 9% C+ Cl-
C-F σ 2sp2-2sp3 138 pm 43% C+ F-
C=C σ
π
2sp2-2sp2
2p-2p
134 pm
  • Όλες οι γωνίες είναι 120ο.

Παραγωγή

Επεξεργασία

1. Με επίδραση Hg2F2 σε 1,2-διχλωροαιθένιο:

 

Χημικές ιδιότητες

Επεξεργασία

Το Cl και υποκαθιστά και αποκαθίσταται ευκολότερα από το F. Γι' αυτό στις παρακάτω αντιδράσεις είναι ευκολότερο να ληφθούν σχετικά μεγάλες αποδόσεις σε προϊόντα υποκατάστασης μόνο του χλωρίου. Επίσης η παρουσία του διπλού δεσμού επιτρέπει μεγάλο αριθμό αντιδράσεων προσθήκης.

Αντιδράσεις υποκατάστασης

Επεξεργασία

1. Υδρόλυση με AgOH[1] προς 2-φθοροαιθανάλη:

 

2. Επίδραση με RONa προς φθοροαιθενυλοαλκυλαιθέρα:

 

3. Επίδραση με RC≡CNa προς φθοροαλκενίνιο:

 

4. Με RCOONa προς φθοροαιθενυλενοαλκυλεστέρα:

 

5. Με NaCN προς 3-φθοροπροπενονιτρίλιο:

 

6. Με RNa προς αλκενυλοφθορίδιο:

 

7. Με NaSH προς 2-φθοροαιθανοθειάλη:

 

8. Με RSNa προς φθοροαιθενυλοαλκυλοθειαιθέρα:

 

9. Με NaI προς 1-ιωδο-2-φθοροαιθένιο:

 

10. Με NH3 προς φθοροαιθενυλαμίνη:

 

  • Συμπαραγωγή πολλών παραπροϊόντων.

11. Με RNH2 προς φθοροαιθενυλοαλκυλαμίνη:

 

  • Συμπαραγωγή πολλών παραπροϊόντων.

12. Με R1NHR2 προς φθοροαιθενυλοδιαλκυλαμίνη:

 

  • Συμπαραγωγή πολλών παραπροϊόντων.

13. Με PH3 προς φθοροαιθενυλοοφωσφίνη:

 

  • Συμπαραγωγή πολλών παραπροϊόντων.

14. Με NaNO2 προς 1-φθορο-2-νιτροαιθένιο:

 

1. Με NaBH4:

 

2. Με υδρογόνο «εν τω γεννάσθαι», δηλαδή μέταλλο + οξύ:

 

Προσθήκη στο διπλό δεσμό

Επεξεργασία

1. Καταλυτική προσθήκη H2. Σχηματίζεται 2-φθορο-1-χλωροαιθάνιο:

 

2. Προσθήκη υδραλογόνου (ΗΧ). Σχηματίζεται 1-αλο-1-φθορο-2-χλωροαιθάνιο:

FCH=CHCl + HX → FXCHCHCH2Cl

3. Προσθήκη αλογόνου (X2). Σχηματίζεται 1,2-διαλο-2-φθορο-1-χλωροαιθάνιο.

 

4. Προσθήκη υποαλογονώδους οξέος (ΗΟΧ). Σχηματίζεται 2-αλο-2-χλωροαιθανάλη:

FCH=CHCl + ΗΟΧ → ClXCHCH(F)OH → ClXCHCH=Ο + HF

5. Προσθήκη θειικού οξέος. Σχηματίζεται 1-φθορο-2-χλωροαιθανοσουλφονικό οξύ:

FCH=CHCl + Η2SO4 → ClCH2CH(F)SO3H

6. Προσθήκη νερού (ενυδάτωση). Σχηματίζεται 2-χλωροαιθανάλη:

 

7. Προσθήκη βορανίου. Σχηματίζεται 2-φθορο-1-χλωροαιθανοβοράνιο:

FCH=CHCl + ΒΗ3 → FCH2CH(Cl)ΒΗ2

  • +++

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Το AgOH προκύπτει από εναιώρημα Ag2Ο σε Η2Ο
  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982