Churnalism είναι ένας υποτιμητικός όρος για μια μορφή δημοσιογραφίας στην οποία δελτία τύπου, ιστορίες που παρέχονται από πρακτορεία ειδήσεων και άλλες μορφές προσυσκευασμένου υλικού, αντί για αναφερόμενες ειδήσεις, χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία άρθρων σε εφημερίδες και άλλα μέσα ενημέρωσης. Είναι σύνθετη λέξη από «churn» (μεταφράζεται ως «παράγω σε μεγάλη ποσότητα»), κάτι σαν μαζική παραγωγή. και «journalism» (δημοσιογραφία).[1] Σκοπός του είναι να μειώσει το κόστος μειώνοντας τις αρχικές πηγές συλλογής ειδήσεων και ελέγχου [2] για την αντιμετώπιση των χαμένων εσόδων από την άνοδο των ειδήσεων στο Διαδίκτυο και τη μείωση της διαφήμισης, με μια ιδιαίτερα απότομη πτώση στα τέλη του 2015.[3] Η προέλευση της λέξης έχει αποδοθεί στον δημοσιογράφο του BBC Βασίμ Ζακίρ (Waseem Zakir).

Ο churnalism έχει αυξηθεί σε σημείο που πολλές ειδήσεις που που βρίσκονται στον Τύπο δεν είναι πρωτότυπες.[3] Η παρακμή της πρωτότυπης δημοσιογραφίας έχει συνδεθεί με την αντίστοιχη άνοδο των δημοσίων σχέσεων.[4]

Επικράτηση Επεξεργασία

Στο βιβλίο του Flat Earth News,[5] ο Βρετανός δημοσιογράφος Nick Davies ανέφερε μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ από τον καθηγητή Justin Lewis και μια ομάδα ερευνητών,[6] η οποία διαπίστωσε ότι το 80% των ειδήσεων στον ποιοτικό τύπο της Βρετανίας δεν ήταν πρωτότυπες και ότι μόνο το 12% των ειδήσεων δημιουργήθηκαν από δημοσιογράφους.[2] Το αποτέλεσμα είναι μείωση της ποιότητας και της ακρίβειας, καθώς τα άρθρα είναι ανοιχτά σε χειραγώγηση και παραμόρφωση.

Μια μελέτη του 2016 σε 1,8 εκατομμύρια άρθρα που δημοσιεύθηκαν από τις αμερικανικές και διεθνείς εκδόσεις της HuffPost διαπίστωσε ότι μόνο το 44% γράφτηκε από δημοσιογράφους του προσωπικού και, επομένως, θα μπορούσε να θεωρηθεί πρωτότυπο ρεπορτάζ.[7]

Ο δημοσιογράφος Βασίμ Ζακίρ (Waseem Zakir) έχει πιστωθεί για την επινόηση του όρου churnalism ενώ εργαζόταν για το BBC το 2008 [8] (ωστόσο, ο ίδιος ο Ζακίρ θυμάται ότι ήταν μια δεκαετία νωρίτερα).[9] Σύμφωνα με τον Ζακίρ, η τάση προς αυτή τη μορφή δημοσιογραφίας συνεπάγεται ότι οι ρεπόρτερ γίνονται πιο αντιδραστικοί και λιγότερο προορατικοί στην αναζήτηση ειδήσεων – «Παίρνετε ένα αντίγραφο μέσω καλωδίων και οι δημοσιογράφοι το ανακατεύουν, επεξεργάζονται πράγματα και ίσως προσθέτουν το περίεργο τοπικό σχόλιο. Επηρεάζει κάθε αίθουσα ειδήσεων στη χώρα και οι ρεπόρτερ γίνονται τσουρναλίστες» [10]

Ένα άρθρο για το θέμα στο British Journalism Review είδε αυτή την τάση ως τερματική για την τρέχουσα δημοσιογραφία, «...προάγγελος του τέλους της δημοσιογραφίας ειδήσεων όπως την ξέρουμε, η ιατροδικαστική ετυμηγορία δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από αυτοκτονία».[11] Άλλοι, όπως ο Πίτερ Πρέστον, πρώην συντάκτης του The Guardian, βλέπουν το θέμα ως υπερβολικό, λέγοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ μια χρυσή εποχή της δημοσιογραφίας στην οποία οι δημοσιογράφοι να μην υπέκυπταν σε τέτοιες πιέσεις.[12]

Ο Νικ Ντέιβις και ο Ρόι Γκρίνσλεϊντ έδωσαν στοιχεία σχετικά με το θέμα στην Επιτροπή Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού το 2009. [13]

Ο churnalism δεν εμφανίζεται μόνο στις εφημερίδες. Για παράδειγμα, η ευρεία χρήση του «writethroughs» από τον Κρις Άντερσον στο βιβλίο του Free: The Future of a Radical Price έχει χαρακτηριστεί churnalism. [14]

Οικονομικά αίτια Επεξεργασία

Οι παραδοσιακές εφημερίδες έχουν περικόψει προσωπικό καθώς τα διαφημιστικά τους έσοδα έχουν μειωθεί λόγω του ανταγωνισμού από άλλα μέσα όπως η τηλεόραση και το Διαδίκτυο.[15] Δεν έχουν πλέον επαρκές προσωπικό για τη συγγραφή ειδήσεων κάνοντας τον γύρο των αστικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Οι τοπικές εφημερίδες και τα εμπορικά περιοδικά παράγονται συνήθως μόνο από προσωπικό ενός ή δύο ατόμων και βασίζονται σε ιστορίες που τους φέρνουν όλο και περισσότερο οι εκπρόσωποι Δημοσίων Σχέσεων, σύμφωνα με ανώτερο επαγγελματία δημοσίων σχέσεων.[16] Όταν το θέμα συζητήθηκε στην Ένωση Ξένου Τύπου, συμφωνήθηκε ότι υπήρχε σχέση μεταξύ του αριθμού του προσωπικού δημοσίων σχέσεων που απασχολούνταν και των ανέργων δημοσιογράφων.[4] Υπήρξε μια ιδιαίτερα απότομη πτώση των διαφημιστικών εσόδων στο Ηνωμένο Βασίλειο τους 6 μήνες έως τον Μάρτιο του 2016, με την Daily Mail & General Trust να προειδοποιεί τους επενδυτές αφού το τμήμα εφημερίδων της ανέφερε πτώση 29% στα κέρδη σε μεγάλο βαθμό με μείωση 13% στα έσοδα έντυπης διαφήμισης. Ο σχολιαστής των μέσων ενημέρωσης Ρόι Γκρίνσλεϊντ είπε ως απάντηση σε αυτή την «έντυπη πτώση στον γκρεμό» ότι οι εφημερίδες δεν έχουν μέλλον. [3]

Άλλοι σχολιαστές είπαν ότι η σύγχρονη δημοσιογραφία εκτελείται όλο και περισσότερο με φθηνότερο, μεγάλου όγκου τρόπο, περιγράφοντας το προϊόν που προκύπτει με υποτιμητικούς όρους όπως newszak (συνδυασμός «news» και «muzak» [μουσική ανελκυστήρα]), [17] infotainment και junk-food journalism.[18]

Ταχύτητα Επεξεργασία

Στο βιβλίο τους No Time to Think [19] οι συγγραφείς Χάουαρντ Ρόζενμπεργκ και Τσαρλς Σ. Φέλντμαν τόνισαν τον ρόλο της ταχύτητας στην υποβάθμιση της ποιότητας της σύγχρονης δημοσιογραφίας.[20] Δίνεται ένα παράδειγμα του οδηγού του BBC για το διαδικτυακό προσωπικό που δίνει συμβουλές για τη διασφάλιση καλής ποιότητας, αλλά και την αντιφατική συμβουλή, «Ανακοινώστε την είδηση όσο πιο γρήγορα μπορείτε... Ενθαρρύνουμε την αίσθηση του επείγοντος - θέλουμε να είμαστε πρώτοι». [20]

Καταπολέμηση του churnalism Επεξεργασία

Ορισμένοι οργανισμοί και εργαλεία έχουν προκύψει για την καταπολέμηση του churnalism. Τον Απρίλιο του 2013, το Sunlight Foundation, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που υποστηρίζει τη διαφάνεια και τη διαφάνεια, σε συνεργασία με το Media Standards Trust του Ηνωμένου Βασιλείου, κυκλοφόρησε το churnalism.com, ένα διαδικτυακό εργαλείο για την ανακάλυψη της αναπαραγωγής είδησης. Χρησιμοποίησε μια βάση δεδομένων με γνωστά δελτία τύπου και συνέκρινε το κείμενο μιας διεύθυνσης URL που υποβλήθηκε για να προσδιορίσει το ποσοστό της αναπαραγωγής που προέκυψε. [21]

Το Register σχολίασε ότι κάποιο επίπεδο «churnalism» είναι και φυσιολογικό και υγιές για τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, αλλά είπε ότι θεωρεί ότι το Media Standards Trust συνδέεται με εκστρατείες που υποστηρίζονται από «πλούσιες και ισχυρές προσωπικότητες και διασημότητες» υπέρ του «κρατικού ελέγχου των μέσων ενημέρωσης» στο Ηνωμένο Βασίλειο, και ισχυρίστηκε ότι υπήρχε σημαντική ειρωνεία στην ίδια την ανακοίνωση για την κυκλοφορία του εργαλείου Sunlight Foundation που «αναπαράγονταν χωρίς κριτική από πολλούς από τους συνήθεις υπόπτους».[22]

Στην Αυστραλία, η εθνική τηλεοπτική υπηρεσία ABC μεταδίδει ένα εξαιρετικά κρίσιμο εβδομαδιαίο πρόγραμμα 15 λεπτών, το Media Watch, το οποίο εκθέτει τακτικά το churnalism, τη λογοκλοπή, την μεροληψία των μέσων ενημέρωσης και την ανήθικη συμπεριφορά από δημοσιογράφους και ραδιοφωνικούς παρουσιαστές. [23]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Harcup, Tony (2015). Journalism: Principles and Practice (3rd έκδοση). SAGE. σελ. 8. ISBN 9781473918139. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 Jackson, Sally (5 June 2008), «Fearing the rise of 'churnalism'», The Australian, http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,,23811929-7582,00.html?from=public_rss 
  3. 3,0 3,1 3,2 Roy Greenslade (27 Μαΐου 2016). «Suddenly, national newspapers are heading for that print cliff fall». Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2016. 
  4. 4,0 4,1 Mair, John (19 May 2009), Hacks beat Flacks to knockout in Pall Mall debate, http://blogs.journalism.co.uk/editors/2009/05/19/hacks-beat-flacks-to-knockout-in-pall-mall-debate/ 
  5. Davies, Nicholas (2008). Flat Earth News: An Award-winning Reporter Exposes Falsehood, Distortion and Propaganda in the Global Media. London: Chatto & Windus. ISBN 978-0-7011-8145-1. 
  6. Merrill, Gary, Criticising the critical, The Journalist, http://www.thejournalist.org.uk/flatearth.html 
  7. Roy, Jean-Hugues (9 Νοεμβρίου 2017). «L'agrégation de news : quel taux d'originalité au HuffPost ?». European Journalism Observatory. EJO. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2021. 
  8. Harcup, Tony (2014), A Dictionary of Journalism, Oxford University Press, σελ. 53, ISBN 9780199646241 
  9. Zakir, Waseem (25 January 2018), Waseem Zakir on Twitter, https://twitter.com/WaseemZakir/status/956608764890746880 
  10. Harcup, Tony (2004), Journalism, σελ. 3–4, ISBN 9780761974994, https://books.google.com/books?id=Y3bYN5iaROwC 
  11. «Trivia pursuit», British Journalism Review 19 (1): 3–4, 2008, doi:10.1177/0956474808090188 
  12. Wasserman, Herman (30 June 2008), «The dangers of 'churnalism'», moneyweb.co.za, https://www.moneyweb.co.za/archive/the-dangers-of-churnalism/ 
  13. Press standards, privacy and libel, 2, House of Commons, 21 April 2009, ISBN 9780215544070, https://books.google.com/books?id=F7V0Lw4TcSEC&pg=PA125 
  14. Orlowski, Andrew (25 Ιουνίου 2009). «WiReD editor 'fesses to churnalism: Information wants to be stolen». The Register. 
  15. Nyhan, David (2 May 1991), «When trash appears as news», Boston Globe, http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=BG&p_theme=bg&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0EADDF51CFB1BC06&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM 
  16. Macnamara, Jim R., The Impact of PR on the Media, Mass Communication Group, http://www.pria.com.au/sitebuilder/resources/knowledge/files/1172/primpactmedia.pdf 
  17. newszak Αρχειοθετήθηκε 2014-07-12 στο Wayback Machine. Word Spy. Retrieved: 9 July 2011.
  18. Davis, Aeron (2010), Political Communication and Social Theory, Taylor & Francis, σελ. 60, ISBN 9780415547123, https://books.google.com/books?id=kRGXrTL1bJoC&pg=PA60 
  19. Rosenberg, Howard; S. Feldman, Charles (2008), No Time to Think, ISBN 9780826429315, https://books.google.com/books?id=5PgiNRL6K10C 
  20. 20,0 20,1 Rosenberg, Howard; S. Feldman, Charles (19 August 2008), «Why Is Speed So Bad?», USA Today, https://www.usatoday.com/life/books/excerpts/2008-08-19-no-time-to-think_N.htm 
  21. Gitlin, Jonathan M. (24 Απριλίου 2013). «"Churnalism" tracker catches journalists copying press releases, Wikipedia». Ars Technica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020. 
  22. Page, Lewis (26 Απριλίου 2013). «Announcement of 'churnalism detector' gets furiously churned». The Register. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2013. 
  23. Media Watch official web site

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία