Dio vi Salvi Regina
Αυτό το λήμμα είναι ορφανό καθώς λίγα ή και καθόλου λήμματα συνδέουν σε αυτό. Παρακαλούμε βοηθήστε βάζοντας συνδέσμους προς αυτό σε λήμματα για σχετικά θέματα. (Φεβρουαρίου 2010) |
Το Dio vi Salvi Regina (Ντίο βι Σάλβι Ρετζίνα) είναι θρησκευτικό παραδοσιακό τραγούδι της Κορσικής. Οι ντόπιοι εθνικιστές το θεωρούν επίσης ως τον εθνικό ύμνο της Κορσικής. Συνηθίζεται να τραγουδιέται στο τέλος κάθε Κορσικάνικης παραδοσιακής συναυλίας.
Το τραγούδι γράφτηκε ως ύμνος στην Ιταλία από τον Φραγκίσκο ντε Τζερόνιμο (ο οποίος αργότερα αγιοποιήθηκε) γύρω στα 1675. Υιοθετήθηκε ως εθνικός ύμνος της ανεξάρτητης Κορσικής όταν οι κάτοικοί της ανεκήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη Δημοκρατία της Γένοβας στο Κόρτε, στις 30 Ιανουαρίου 1735.
Παραδοσιακά, η μετατροπή του ύμνου από Κορσικανικός ύμνος σε σύμβολο εκστρατείας για την Κορσικάνικη ανεξαρτησία, αποδίδεται σε έναν βοσκό, τον Sauveur Costa.[1] Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο παρεκκλήσι του Αγίου Μάρκου (San Marco) στις 25 Απριλίου 1720.[1]
Η ευρέως χρησιμοποιούμενη εκδοχή της τελευταίας στροφής, γραμμένη στην Κορσικανική γλώσσα, ήταν προσθήκη στο αρχικό κείμενο, και κάνει αναφορά σε νίκη εναντίον των εχθρών της Κορσικής, για να τονίσει την σκοπιμότητα χρήσης των υιοθετούμενων πρόσθετων στίχων.
Ο Ύμνος
Επεξεργασία- Diu vi salvi Regina
- È madre universale
- Per cui favor si sale
- Al paradisu.
- Voi siete gioa è risu
- Di tutti i scunsulati
- Di tutti i tribulatti
- Unica speme.
- À voi sospira è geme
- Il nostru afflitu core
- In un mar' di dolore
- È d'amarezza.
- Maria, mar' di dolcezza
- I vostri ochji pietosi
- Materni ed amorosi
- À noi volgete.
- Noi miseri accogliete
- Nel vostru santu velu
- Il vostru figliu in celu
- À noi mostrate.
- Gradite ed ascultate
- Ô vergine Maria
- Dolce è clemente è pia
- Gli affleti nostri accogliete.
- Voi da i nemici nostri
- À noi date vitoria
- E poi l'eterna gloria
- In paradisu.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Antonini, Paulu, L'origine di u Dio vi Salvi Regina - les origines du Dio vi Salvi Regina, Accademia corsa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2007.