H Huda Yahya Zoghbi ( Αραβικά : هدى الهبري الزغبي Hudā al-Hibrī az-Zughbī, γεν. το 1954 uw Huda El-Hibri), είναι λιβανέζα-αμερικανίδα γενετιστής, καθηγήτρια στα τμήματα Μοριακής και Ανθρώπινης Γενετικής, Νευροεπιστήμης και Νευρολογίας στο Baylor College of Medicine. Είναι διευθύντρια του Ινστιτούτου Νευρολογικών Ερευνών Jan και Dan Duncan.[1][2]

Huda Zoghbi
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
هدى الزغبي (Αραβικά)
Γέννηση20  Ιουνίου 1954
Βηρυτός
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΑμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
ΣύζυγοςWilliam Zoghbi
ΒραβεύσειςTexas Women's Hall of Fame (2008), βραβείο Ντίκσον στην ιατρική (2013), Gruber Prize in Neuroscience (2011), March of Dimes Prize in Developmental Biology (2014), βραβείο Περλ Μάιστερ Γκρίνγκαρντ (2013), Breakthrough Prize in Life Sciences (2017), Vilcek Prize (2009), Neuronal Plasticity Prize (2004), Perl-UNC Prize (2007), W. Alden Spencer Award (2003), Robert J. and Claire Pasarow Foundation Award for Distinguished Contributions to Neuropsychiatric Research (2006), διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (2017), The Shaw Prize in Life Science and Medicine (2016), Jessie Stevenson Kovalenko Medal (2016), επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (2017), Norman J. Siegel New Member Outstanding Science Award (2019), E. Mead Johnson Award (1996), The Brain Prize (2020), honorary doctor of the Yale University (19  Μαΐου 2014), Vanderbilt Prize in Biomedical Science (2015), Kavli Prize in Neuroscience (1  Ιουνίου 2022), Marion Spencer Fay Award (2009), βραβείο Μεγάλων Μεταναστών (2011), Clarivate Citation Laureates (2020) και Howard Taylor Ricketts Prize (2009)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςνευροβιολογία
Ιδιότηταιατρός, διδάσκων πανεπιστημίου και νευρολόγος
Ακαδημαϊκός τίτλοςδιδάκτωρ φιλοσοφίας

Η δουλειά της βοήθησε στην κατανόηση των γονιδίων και στην αποσαφήνιση των γενετικών μηχανισμών που είναι υπεύθυνοι για έναν αριθμό καταστροφικών νευρολογικών διαταραχών, όπως το σύνδρομο Rett και η σπονδυλοεγκεφαλική αταξία τύπου 1.[3] Οι ανακαλύψεις της άνοιξαν νέους δρόμους σκέψης και για άλλες νευρολογικές διαταραχές όπως η νόσος του Πάρκινσον, το Αλτσχάιμερ, ο αυτισμός και η διανοητική αναπηρία, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες, πιο αποτελεσματικές θεραπείες.[4][5]

Το 2017, της απονεμήθηκε το Canada Gairdner International Award και το Breakthrough Prize in Life Sciences. Το 2020, προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία