Kuchisake-Onna
Η Kuchisake-Onna (ελλ. Κσισάκε-Όννα, η γυναίκα με το σχισμένο στόμα) πρόκειται για ιαπωνικό μύθο τρόμου που κρατά πολλούς αιώνες. Είναι μια γυναίκα με μια ουλή στα χείλη που φτάνει από αυτί σε αυτί και την κρύβει με μια μάσκα ή κάτι άλλο. Ο μύθος αυτός έχει κάνει την εμφάνισή του σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και μεγάλη οθόνη. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές του, όμως η επικρατέστερη είναι αυτή της γυναίκας που κρατώντας ένα όπλο, συνήθως ψαλίδι, ρωτάει τα θύματά της "Watashi kirei?" δηλαδή "είμαι όμορφη;". Όπως και να έχει σύμφωνα με το ιστορικό πλαίσιο του μύθου το αποτέλεσμα θα είναι μια αιματηρή συμπλοκή. Ο μύθος λέει ότι πρόκειται για σατανικό ενσαρκωμένο πνεύμα.[1]
Μια γνωστή ιστορία Επεξεργασία
Σύμφωνα με ιαπωνική πηγή δεν υπάρχει εύκολα άνθρωπος στην Ιαπωνία που να μην έχει ακούσει την ιστορία της γυναίκας μα το σχισμένο στόμα. Είτε μικρός είτε μεγάλος, την γνωρίζει καθώς είναι γνωστή επίσης παγκοσμίως, όπως καταφέρεται η πηγή. Είναι πιθανό να είναι και ο πρώτος καθαρά ιαπωνικός μύθος σύμφωνα με τον likura Yoshiyuki ένα καθηγητή λογοτεχνίας.[2]
Πώς τα επεισόδια εκτυλίσσονται Επεξεργασία
Δεν υπάρχει σωστή απάντηση: σύμφωνα με τον αστικό μύθο, αν η απάντηση στην ερώτησή της είναι θετική τότε αφαιρεί τη μάσκα και αφήνει να φανεί η ουλή. Ξανά ρωτάει την ίδια ερώτηση και κρατώντας το ψαλίδι αυτή τη φορά. Αν η απάντηση είναι και πάλι θετική, τότε χαράζει το πρόσωπο του θύματος απ' άκρη σε άκρη.
Στην περίπτωση που κάποιος πει όχι, οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες, όπως κόψιμο του κεφαλιού και ολόκληρου του σώματος σε κομματάκια. Και αυτό επειδή η ηρωίδα του μύθου δε θέλει να ακούσει ότι είναι άσχημη.
Αν κάποιος προσπαθήσει να ξεφύγει δε θα τα καταφέρει καθώς εδώ γίνεται λόγος για ένα πνεύμα, οπότε και αυτή κινείται και εμφανίζεται εκεί που δε το περιμένεις.[1]
Τρόπος διαφυγής σύμφωνα με το μύθο Επεξεργασία
Αν η απάντηση κάποιου είναι κάπου στη μέση, δηλαδή "μέτρια" ή "πιθανόν" τότε υπάρχει ένα μικρό πλεονέκτημα από την πλευρά του θύματος, να βρει τρόπο να διαφύγει.
Επίσης το κόλπο με τα γλυκά είναι πιο πιθανό να πιάσει, ειδικά αν κάποιος έχει γλυκά και τα σκορπάει στο δρόμο, οπότε η Kuchisake-Onna θα κάτσει να τα μαζέψει.
Ρίζες Επεξεργασία
Υπάρχει κάποια βάση σε όλη αυτή την ιστορία, μια γυναίκα που αποτέλεσε έμπνευση για τον θρύλο της γυναίκας με το σχισμένο στόμα. Βέβαια δεν σκότωνε, όμως σύμφωνα με κάποιες αναφορές απέκτησε σχισμένο στόμα από τον ζηλιάρη και απατημένο σύζυγό της που ήταν Σαμουράι της ιαπωνικής περιόδου Heian. (περίπου 800 με 1100 χρόνια πριν). Αυτή γυρνούσε έξω και ρωτούσε τους άντρες με παρόμοιο τρόπο, δηλαδή όπως λέει ο θρύλος. Ο σύζυγος της όταν το έμαθε τυφλώθηκε από ζήλια και την χάραξε με τρόπο που να φαίνεται το δέρμα σαν πλατύ χαμόγελο και είπε "ποιος θα σε θεωρεί όμορφη τώρα;". Δεν άργησε να πεθάνει η γυναίκα και να δώσει τόπο σε σχόλια και την παραπάνω ιστορία μιας εκδικητή.
Το παραπάνω είναι μια παλιά εκδοχή του θρύλου. Νεότερες αναφέρουν ότι η γυναίκα αυτή απέκτησε την ουλή όταν τη χτύπησε αυτοκίνητο. Ή ακόμη υπάρχει αυτή η εκδοχή μιας κρατούμενης σε άσυλο που μια μέρα βαρέθηκε και αποφάσισε να χαράξει το πρόσωπό της κατά τον τρόπο που αναφέρθηκε. Ύστερα απέδρασε και παραμόνευε παιδιά που γυρνούσαν από το σχολείο και πήγαιναν σπίτια τους.[1]
Πίσω στο 1978 πάλι, και σύμφωνα με τον Ιάπωνα καθηγητή, ακούστηκε από κάποια παιδιά ότι στην άκρη της αυλής τους στην πόλη Yaotsu in Gifu καθόταν μια γυναίκα με σχισμένο στόμα. Η τοπική εφημερίδα πήρε το γεγονός και ανέφερε και το θρύλο, πράγμα που συζητήθηκε από τα παιδιά της πόλης και εξαπλώθηκε. Υπήρξαν διαφορετικές εκδοχές όπως το ότι φόραγε μάσκα ή κόκκινο παλτό ή κουβαλούσε δρεπάνι. Ανάμεσα σε άλλα έλεγαν ότι έτρεχε πολύ γρήγορα, δευτερόλεπτα, ότι μισούσε την μυραλοιφή στα μαλλιά ή ότι αν της δίνανε bekkōame, ένα είδος γλυκού, θα μπορούσαν να ξεφύγουν.
Διάδοση Επεξεργασία
Έξι μήνες πιο μετά ήταν η εποχή, όπου πολλά παιδιά από διαφορετικές πόλεις και μέρη, πήγαιναν μαζί σχολείο στα λεγόμενα cram schools (ειδικά σχολεία). Ο θρύλος πήγαινε από στόμα σε στόμα από συγγενείς σε άλλες επαφές ώσπου την πήραν τα μίντια. Επίσης καθώς τα σχολεία αυτά λειτουργούσαν το απόγευμα και άρα τα παιδιά σχόλαγαν το βράδυ, μπορεί να έβλεπαν στο δρόμο ανθρώπους της νυχτερινής ζωής, ανθρώπους που ήταν πιθανό να κάνουν κακό. Κάπως έτσι διαδόθηκε η Kuchisake-Onna η οποία αρχικά επηρέασε και γονείς με καθηγητές που προειδοποιούσαν τα παιδιά να προσέχουν.
Άλλος παράγοντας που συντέλεσε στην εξάπλωση των φημών ήταν και τα ΜΜΕ που μπήκαν στη ζωή των πολιτών αργά την δεκαετία του 70. Η πρώτη φορά δε, που χρησιμοποιήθηκε ο όρος "αστικός μύθος" ήταν με αφορμή μια μετάφραση ενός βιβλίου, του The Vanishing Hitchhiker (1981) του Αμερικανού συγγραφέα Jan Harold Brunvand. Λέγεται ότι οι Ιάπωνες ερευνητές εξ αφορμής της μετάφρασης, είπαν πως η προφορική παράδοση έχει μόνο παραμύθια και θρύλους και θέλησαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να δοθεί βάση και σε κουτσομπολιά.[2]
Το βιβλίο του Brunvand Επεξεργασία
Ο ίδιος ο συγγραφέας είπε ότι το περιστατικό που περιέγραφε συνέβη σε φίλο ενός φίλου και επρόκειτο για ένα ον ίσως και δραπέτης δολοφόνος που κρυβόταν κάτω από τα κρεβάτια. Ένας αναβάτης, δηλαδή ο "hitchhiker", που το κίνητρό του χρονολογείται τον 19ο αιώνα, αποδεικνύεται φάντασμα και διαδίδεται γρήγορα από τα μίντια. Οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν τις διηγήσεις ως φιλικές στα αυτιά τους ήδη από εφημερίδες και τοπικά ραδιόφωνα και ως εκ τούτου πήραν πολιτειακή έκταση.
Φημολογίες μετατρέπονται σε μόδα Επεξεργασία
Ειδικά το 1980 ότι έφευγε από το στόμα των εφήβων γινόταν μόδα μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα αν κάτι θεωρούταν της μόδας τότε έπαιρνε διαστάσεις. Αυτοί κυρίως είχαν πολλά να πουν καθώς έβρισκαν και δουλειές γιατί ο τομέας της οικονομίας άνθιζε και πολλές εταιρείες ακόμα και τροφίμων βάσιζαν το μάρκετινγκ τους σε διάσημες διηγήσεις ανθρώπων. Ο καθηγητής likura μιλά για "boom" που καταλάγιασε το 1995. Το μετρό του Τόκιο δεν αποτελούσε πια τόπος για εξιστόρηση ιστοριών με υπερφυσικά όντα όπως η γυναίκα με το σχισμένο στόμα.
Ώσπου γύρω στο 2000 με τον ερχομό του διαδικτύου, οι ιστορίες κυκλοφορούσαν χωρίς παραλλαγές γιατί αυτές ήταν απόρροια του προφορικού λόγου. Η γυναίκα θρύλος αποκτά κόκκινη μάσκα, ακόμη και φίλο με το ίδιο ελάττωμα στα χείλη. Η ιστορία ταξίδεψε ακόμη πιο πολύ, όπως αναφέρεται διότι διάφορες εκπομπές και σχολιασμοί στο Youtube ισχυρίζονταν ότι έτσι έγινε και άφηναν την έκβαση των λεγομένων τους στην κρίση του κοινού.[2]
Πανικός εξαιτίας του θρύλου Επεξεργασία
Το 1979 ακούστηκε ότι μια γυναίκα κυνηγούσε παιδιά. Πολλοί παιδότοποι έκλεισαν όπως και σχολεία και δόθηκε εντολή στα παιδιά να μείνουν μέσα στα σπίτια τους. Μόνο λίγα τολμηρά αποφάσισαν να βγουν. Υπήρξε, λέγεται, μια πιθανή απαγωγή, μια γυναίκα κυνηγήθηκε και χτυπήθηκε από αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να πεθάνει. Ο γιατρός ανέφερε ότι προκλήθηκε ουλή στα χείλη. Το καλοκαίρι όμως οι φήμες καταλάγιασαν.
Το 2004 υπήρξε περιστατικό σύμφωνα με αναφορές και στη Βόρεια Κορέα, με επίκεντρο μια γυναίκα με κόκκινη μάσκα που κυνηγούσε παιδιά.[1]
Συσχέτιση του Τζόκερ με την Kuchisake-Onna Επεξεργασία
Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι ο διάσημος Τζόκερ προέρχεται από τον εν λόγω θρύλο. Η αφορμή ήταν ότι στην ταινία Batman του 2008 όπου ο Χιθ Λέτζερ υποδυόταν τον Τζόκερ ειπώθηκε από τον ίδιο ότι ο πατέρας του του χάραξε το πρόσωπο, "ο οποίος πήρε ένα μαχαίρι και με χάραξε από αυτί σε αυτί". Έτσι το 1930 ο Αμερικανός Μπομπ Κέιν δημιούργησε το Τζόκερ και πιστεύεται ότι βασίστηκε στην γυναίκα με το σχισμένο στόμα, οπότε και αυτός ο χαρακτήρας ίσως να χρονολογείται πριν 1000 χρόνια στην Ιαπωνία.[1]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hewitt, Les (22 Ιανουαρίου 2016). «Kuchisake-Onna: Japan's Legend of the Slit-Mouthed Woman». Paranorms (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Japanese Urban Legends from the "Slit-Mouthed Woman" to "Kisaragi Station"». nippon.com (στα Αγγλικά). 27 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.