Βικιπαίδεια

Sonic the Hedgehog 2

βιντεοπαιχνίδι του 1992

Το Sonic the Hedgehog 2 είναι βιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας του 1992 που αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από τη Sega για το Sega Genesis. Είναι η δεύτερη κύρια προσθήκη στη σειρά Sonic the Hedgehog, αποτελεί συνέχεια του αρχικού Sonic the Hedgehog και εισήγαγε τον συνέταιρο του Sonic, Miles "Tails" Prower, ελεγχόμενο από έναν δεύτερο παίκτη. Στην πλοκή, ο Sonic και ο Tails πρέπει να σταματήσουν τον ανταγωνιστή της σειράς Dr. Ivo Robotnik από το να κλέψει τα Chaos Emeralds για να τροφοδοτήσει τον διαστημικό σταθμό του, το Death Egg.

Sonic the Hedgehog 2
ΔημιουργόςSega Technical Institute
ΕκδότηςSega
ΣκηνοθέτηςMasaharu Yoshii
ΠαραγωγόςShinobu Toyoda
ΠρογραμματιστήςYuji Naka, Bill Willis, Masanobu Yamamoto
ΚαλλιτέχνηςYasushi Yamaguchi, Jina Ishiwatari, Rieko Kodama, Tim Skelly
ΣυνθέτηςMasato Nakamura
ΣειράSonic The Hedgehog
ΠλατφόρμαAndroid, Microsoft Windows, Sega Mega Drive, PlayStation 2, Gamecube, Nintendo DS, Xbox, κινητό τηλέφωνο, Virtual Console, iOS, Windows Phone, Nintendo 3DS, macOS[1], Linux[1], Xbox 360, Nintendo Switch και μηχανή arcade
Ημ/νία κυκλοφορίας21 Νοεμβρίου 1992
ΕίδοςPlatform
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ανάπτυξη άρχισε τον Νοέμβριο του 1991. Αναπτύχθηκε από ιαπωνικό και αμερικανικό προσωπικό στο Sega Technical Institute στην Καλιφόρνια. Σκηνοθετήθηκε από τον Masaharu Yoshii και δημιουργήθηκε από τον Shinobu Toyoda. Στον σχεδιασμό του παιχνιδιού ήταν επικεφαλής ο Hirokazu Yasuhara και της μουσικής ο Masato Nakamura. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Tim Skelly σχεδίασε την εμφάνιση των νέων τρισδιάστατων ειδικών εφέ με βάση ένα τεχνολογικό demo που δημιουργήθηκε από τον Yuji Naka. Το προσωπικό αύξησε την ταχύτητα του Sonic the Hedgehog 2 σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.

Το Sonic the Hedgehog 2 πούλησε πάνω από έξι εκατομμύρια κασέτες Genesis, καθιστώντας το το δεύτερο παιχνίδι με τις καλύτερες πωλήσεις Genesis πίσω από το αρχικό Sonic the Hedgehog. Αναφέρεται ως ένα από τα καλύτερα βιντεοπαιχνίδια όλων των εποχών και έλαβε αναγνώριση για το σχεδιασμό των επιπέδων του, τα γραφικά και τη μουσική του. Έχει κυκλοφορήσει ξανά σε διάφορες πλατφόρμες και μια remastered έκδοση που αναπτύχθηκε χρησιμοποιώντας το Retro Engine, κυκλοφόρησε σε iOS και Android τον Δεκέμβριο του 2013. Δύο sequel, το Sonic the Hedgehog 3 και το Sonic & Knuckles, κυκλοφόρησαν το 1994.

Τρόπος παιχνιδιού Επεξεργασία

Το Sonic the Hedgehog 2 είναι δισδιάστατο side scrolling παιχνίδι πλατφόρμας.[2][3] Στο παιχνίδι πρωταγωνιστούν ο Sonic the Hedgehog και ο φίλος του, Miles "Tails" Prower, ο οποίος περιγράφεται ότι είχε θεοποιήσει τον Sonic από παιδί και θέλει να συμβαδίσει μαζί του.[4] Στην αρχή του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να επιλέξει είτε να παίξει ως Sonic, Tails ή και τους δύο. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι καθαρά καλλυντική.[5] Στη λειτουργεία δύο παιχτών, οι παίκτες ελέγχουν τον Sonic ενώ ο Tails τρέχει δίπλα του. Ένας δεύτερος παίκτης μπορεί να συμμετάσχει ανά πάσα στιγμή και να ελέγχει τον Tails ξεχωριστά.[6] Το παιχνίδι πραγματοποιείται σε μια σειρά επιπέδων, το καθένα χωρισμένο σε μία, δύο ή τρεις πράξεις με έναν αφεντικό στο τέλος της τελευταίας πράξης. Ορισμένα επίπεδα έχουν χαρακτηριστικά που είναι μοναδικά σε αυτά. Για παράδειγμα, το επίπεδο Emerald Hill Zone έχει βρόχους τύπου τιρμπουσόν και το Chemical Plant Zone έχει ενισχυτικά τακάκια που επιταχύνουν αμέσως το Sonic στην τελική του ταχύτητα. Ο χαρακτήρας μπορεί να πηδήξει πάνω σε εχθρούς για να τους νικήσει.

Το παιχνίδι Sonic 2 εισάγει επίσης μια νέα κίνηση, το "spin dash" ή αλλιώς "Super Dash Attack", με την οποία ο παίκτης κουλουριάζει σε μια μπάλα και περιστρέφεται ενώ είναι αρχικά ακίνητος, με αποτέλεσμα την αύξηση της ταχύτητας του.[7] Όταν ο παίκτης δέχεται επίθεση από έναν εχθρό χωρίς δαχτυλίδια, συνθλίβεται, πέφτει εκτός οθόνης, πνίγεται ή υπερβαίνει το όριο των δέκα λεπτών της πράξης, χάνει μια ζωή και επιστρέφει στην αρχή της πράξης ή από το πιο πρόσφατο σημείο ελέγχου που πέρασε.[8] Ο θάνατος με μηδενικές ζωές δίνει στον παίκτη game over.[9]

Όταν ο παίκτης μαζεύει τουλάχιστον 50 δαχτυλίδια και περάσει ένα σημείο ελέγχου, μπορεί να μεταφερθεί σε ένα "σπέσιαλ στάδιο". [10] Σε αυτά τα στάδια, ο παίκτης περνάει από μια ψευδο-τρισδιάστατη πορεία ημι-σωλήνων, συλλέγοντας δαχτυλίδια και αποφεύγοντας βόμβες. Πρέπει να συλλέξει ένα καθορισμένο ποσό δακτυλίων για να περάσει από κάθε ένα από τα τρία σημεία ελέγχου και στο τέλος να αποκτήσετε το ίδιο το σμαράγδι. Εάν ο Sonic συγκρουστεί με μια βόμβα, χάνει 10 δαχτυλίδια και ακινητοποιείται στιγμιαία. Τα στάδια διαρκώς ανεβαίνουν σε δυσκολία και ο παίκτης δεν μπορεί να εισέλθει σε κανένα νέο στάδιο χωρίς να περάσει το προηγούμενο. Αφού τελειώσει το σπέσιαλ στάδιο, ο παίκτης μεταφέρεται πίσω στο αστέρι που χρησιμοποιήθηκε για να μπουν στο ειδικό στάδιο, με τον αριθμό δακτυλίου τους να μηδενίζεται.[11] Όταν όλα τα Emeralds έχουν συλλεχθεί, ο Sonic μπορεί να μετατραπεί σε Super Sonic συλλέγοντας 50 δαχτυλίδια και πηδώντας στον αέρα.[12] Ο Super Sonic είναι ανίκητος σε επιθέσεις, τρέχει γρηγορότερα και πηδά πιο ψηλά. Ωστόσο, χάνει ένα δαχτυλίδι ανά δευτερόλεπτο και επιστρέφει στον κανονικό Sonic όταν εξαντλούνται τα δαχτυλίδια του.

Το παιχνίδι έχει επίσης έναν ανταγωνιστικό τρόπο, όπου δύο παίκτες ανταγωνίζονται μεταξύ τους μέχρι τη γραμμή τερματισμού, είτε ως Sonic είτε ως Tails, σε έναν αγώνα με διαχωρισμένες οθόνες με την επιλογή τριών από των κανονικών επιπέδων και το σπέσιαλ στάδιο. Αφού ένας παίκτης φτάσει στην γραμμή τερματισμού, ο άλλος παίκτης πρέπει να φτάσει εκεί μέσα σε 60 δευτερόλεπτα, ή το επίπεδο τελειώνει μόνο του. Στα κανονικά επίπεδα, οι παίκτες κατατάσσονται με πέντε κριτήρια (σκορ, χρόνος, δαχτυλίδια που κρατούνται στο τέλος του επιπέδου, συνολικοί δακτύλιοι που συλλέχθηκαν και ο αριθμός των κουτιών αντικειμένων που έχουν σπάσει). Ο παίκτης με τις περισσότερες νίκες, νικάει συνολικά το παιχνίδι

Knuckles the Echidna στο Sonic the Hedgehog 2

Το Sonic & Knuckles κυκλοφόρησε το 1994, δύο χρόνια μετά το Sonic the Hedgehog 2. Η κασέτα του Sonic & Knuckles διαθέτει μια ειδική θύρα "κλειδώματος", στην οποία ο παίκτης μπορεί να εισάγει άλλες κασέτες Genesis. Συνδέοντας το Sonic the Hedgehog 2 ξεκλειδώνει το Knuckles the Echidna στο Sonic the Hedgehog 2, μια παραλλαγή του παιχνιδιού όπου ο παίκτης παίζει ως ο Knuckles the Echidna.[13] Αν και το παιχνίδι είναι σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπο με το Sonic the Hedgehog 2, ο Knuckles έχει την δυνατότητα να πετάει και να ανεβαίνει τοίχους, επιτρέποντάς του να έχει πρόσβαση σε περιοχές που προηγουμένως δεν ήταν προσβάσιμες από τον Sonic ή τον Tails. Ωστόσο, δεν μπορεί να πηδήξει τόσο ψηλά, καθιστώντας πιο δύσκολα κάποια τμήματα του παιχνιδιού, όπως ορισμένες μάχες.

Πλοκή Επεξεργασία

Η Νέμεσις του Sonic, ο Doctor Eggman, σχεδιάζει για άλλη μια φορά την παγκόσμια κυριαρχία μέσω της δύναμης των Chaos Emeralds και ενός στρατού ρομπότ. Αυτή τη φορά, κατασκευάζει έναν θωρακισμένο διαστημικό σταθμό, το Death Egg (βασισμένο στο Death Star).[14]

Αφού ακολουθήσει τον Robotnik μέσω του West Side Island, οι Sonic και Tails μεταφέρονται στο διπλάνο του Tails, το Tornado (Σίφωνας), στο Death Egg (Αυγό του Θανάτου). Το Tornado παθαίνει ζημιά και ο Sonic με ένα εντυπωσιακό άλμα επιβιβάζεται και διεισδύει μόνος του στο Death Egg. Εκεί, νικά ένα ρομποτικό Sonic και το γιγαντιαίο mech του Robotnik. Καθώς το Death Egg εκρήγνυται, πέφτει από την τροχιά του και ο Sonic καθώς πέφτει διασώζεται από τον Tails στο Tornado. Εάν ο παίκτης έχει συλλέξει όλα τα Chaos Emeralds, ο Sonic μετατρέπεται σε Super Sonic και πετάει δίπλα στον Tornado.[12]

Ανάπτυξη Επεξεργασία

Μετά την κυκλοφορία του αρχικού Sonic the Hedgehog, ο δημιουργός Yuji Naka εγκατέλειψε τη Sega λόγω διαφωνιών σχετικά με την εταιρική πολιτική.[15][16] Ο Mark Cerny, ο οποίος είχε ιδρύσει πρόσφατα το Sega Technical Institute (STI) στην Καλιφόρνια, συναντήθηκε με τον Naka στην Ιαπωνία και του πρόσφερε υψηλότερο μισθό και πιο δημιουργική ελευθερία εάν συμμετείχε στο STI. Ο Naka συμφώνησε και ο Hirokazu Yasuhara, ο επικεφαλής σχεδιαστής επιπέδων του Sonic the Hedgehog, αποφάσισε επίσης να πάει στο STI. Ο Yasuhara είχε ανατεθεί να βοηθήσει τον Cerny να ιδρύσει το STI το 1990, αλλά το ξέσπασμα του πολέμου του Κόλπου στις αρχές του 1991 καθυστέρησε τη μετακίνησή του στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τρεις μήνες, κατά τη διάρκεια του οποίου έγινε μέλος της Sonic Team και έγινε μέλος της ανάπτυξης του αρχικού Sonic The Hedgehog.

Η ανάπτυξη του Sonic 2 ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1991, δύο μήνες αργότερα από ό, τι είχε προβλέψει ο Cerny, καθώς η Sega of America αρχικά ένιωθε ότι ήταν πολύ νωρίς για ένα καινούριο παιχνίδι.[15] Η STI χειρίστηκε την ανάπτυξη.[17][18] Τόσο το αμερικανικό όσο και το ιαπωνικό προσωπικό συνέβαλαν, αν και, σύμφωνα με το μέλος της ομάδας Tim Skelly, "Όλοι οι προσκολλημένοι στο Sonic 2 τελικά εργάστηκαν για τον Yuji Naka. Νομίζω ότι ο Naka θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένος αν συνεργαζόταν με μια ολόκληρη ιαπωνική ομάδα, λόγω του γλωσσικού φραγμού και κάποιων πολιτισμικών διαφορών".

Ο Skelly σχεδίασε την εμφάνιση των σπέσιαλ επιπέδων σε ψευδο-3D, με βάση ένα τεχνολογικό demo που δημιουργήθηκε από τον Naka.[19] Τα ειδικά στάδια δημιουργήθηκαν από προκαθορισμένα πολύγωνα 3D, το βίντεο των οποίων συμπιέστηκε και μειώθηκε κατά το ήμισυ κάθετα και οριζόντια για να χωρέσει στην κασέτα του παιχνιδιού.[20] Στο Sonic 2 επίσης έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο συνέταιρος του Sonic, ο Tails, μια κόκκινη αλεπού με διπλή ουρά, εμπνευσμένη από την ιαπωνική λαογραφία του kitsune και δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη Yasushi Yamaguchi. Η Sega της Αμερικής αντιτάχθηκε στο όνομα του χαρακτήρα, Miles Prower (ένα λογοπαίγνιο της φράσης «miles per hour», δηλαδή «μίλια ανά ώρα»), οπότε του δόθηκε το ψευδώνυμο Tails (Ουρές) ως συμβιβασμός.[21] Ο Masaharu Yoshii είναι σκηνοθέτης του παιχνιδιού. Το προσωπικό αύξησε την ταχύτητα του Sonic the Hedgehog 2 σε σύγκριση με το πρώτο παιχνίδι.[22]

Μουσική Επεξεργασία

Όπως στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, την μουσική συνέθεσε ο Masato Nakamura, μπασίστας και τραγουδοποιός της μπάντας J-pop Dreams Come True. Ο Νακαμούρα άρχισε να συνθέτει νωρίς στην ανάπτυξη με μόνο πρωτότυπες εικόνες των επιπέδων για αναφορά, ακολουθώντας μια παρόμοια προσέγγιση με τη μέθοδο που συνέθεσε για το πρώτο παιχνίδι.[23] Ο Nakamura αντιμετώπισε το Sonic the Hedgehog 2 ως ταινία και σχεδίασε τη μουσική γύρω από την ατμόσφαιρα που ένιωθε μέσα από τις εικόνες. Στον Nakamura δόθηκε αρκετή δημιουργική ελευθερία, η οποία ο ίδιος πιστεύει ότι ήταν ο λόγος που κατάφερε να δημιουργήσει "τέτοιες μελωδικές συνθέσεις και ασυνήθιστους ρυθμούς".[23] Ο Nakamura δημιούργησε τη μουσική ενώ δούλευε με την μπάντα Dreams Come True στο πέμπτο άλμπουμ τους The Swinging Star στο Λονδίνο.[24]

Το 2011, η Sega επανακυκλοφόρησε τη μουσική των επιπέδων Chemical Plant και Casino Night για το Sonic Generations.[25] Εκείνον τον Οκτώβριο, μια συλλογή τριών δίσκων της μουσικής από τα Sonic the Hedgehog και Sonic the Hedgehog 2 κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία.[26] Περιλαμβάνει σχόλια του Naka και μια συνέντευξη με τον Nakamura. [27][28] Ο πρώτος δίσκος περιέχει πρωτότυπα κομμάτια από τα δύο παιχνίδια, και το δεύτερο περιέχει τις demo ηχογραφήσεις του Nakamura που παράχθηκαν κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. [29]

Χαμένο περιεχόμενο Επεξεργασία

Το Sonic 2 είχε σχεδιαστεί για να περιλαμβάνει ταξίδια χρόνου. Αυτή η ιδέα έγινε η βάση ενός ξεχωριστού παιχνιδιού, του Sonic CD.[30] Στις αρχές του 1992, μια πρωτότυπη κασέτα Sonic 2 κλάπηκε από μια εκπομπή παιχνιδιών της Νέας Υόρκης. η κλοπή πραγματοποιήθηκε λόγω έλλειψης μέτρων ασφάλειας. Το 1999, τα δεδομένα από αυτό το πρωτότυπο ανακαλύφθηκαν ξανά από έναν θαυμαστή σε μια κινεζική ιστοσελίδα,[31] με την δυνατότητα αναπαραγωγής, δύο χαμένων επιπέδων: Wood Zone και Hidden Palace Zone.[32][33][34] Περιέχει επίσης μια αναφορά σε ένα αχρησιμοποίητο επίπεδο, "Genocide City".

Το Hidden Palace Zone σχεδιάστηκε ως ένα μυστικό στάδιο, που ο παίκτης μπορούσε να πάρει πρόσβαση, όταν συλλέξει και τα 7 chaos emeralds. Σύμφωνα με τον Naka, το επίπεδο θα εξηγούσε από πού προέρχονταν τα Chaos Emeralds και θα έδινε στο Sonic τις δυνάμεις του Super Sonic.[35] Η πίστα καταργήθηκε λόγω έλλειψης χρόνου και χώρου στην κασέτα και μια διαφορετική έκδοση χρησιμοποιήθηκε στο Sonic & Knuckles. Η έκδοση για iOS του 2013 περιλαμβάνει ένα επανασχεδιασμένο Hidden Palace Zone ως προαιρετικό στάδιο.[36] Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, η Sega κυκλοφόρησε εικόνες ενός επιπέδου με θέμα την έρημο.[37] Η τρίτη πράξη του Metropolis Zone χρησιμοποιεί μια διάταξη που είχε αρχικά σχεδιαστεί για ένα αχρησιμοποίητο στάδιο.[38]

Κυκλοφορία Επεξεργασία

Η Sega ξεκίνησε μια διαφημιστική καμπάνια 10 εκατομμυρίων δολαρίων για το Sonic the Hedgehog 2.[39] Η Sega αναζήτησε μια παγκόσμια ημερομηνία κυκλοφορίας για να κάνει το παιχνίδι διαθέσιμο σε όλα τα καταστήματα την ίδια ημέρα, μια νέα ιδέα εκείνη την εποχή. Αυτό απαιτούσε από τη Sega να αναδιαμορφώσει το σύστημα διανομής της για να διασφαλίσει ότι τα παιχνίδια ήταν διαθέσιμα σε όλα τα μεγάλα καταστήματα. Την ημερομηνία της κυκλοφορίας στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, που ήταν στις 24 Νοεμβρίου 1992, κυκλοφόρησε ως "Sonic 2s day". Στην Ιαπωνία, κυκλοφόρησε στις 21 Νοεμβρίου 1992.[40][41]

Έκδοση 8-bit Επεξεργασία

Μια ξεχωριστή έκδοση του Sonic the Hedgehog 2 αναπτύχθηκε από την Aspect και κυκλοφόρησε για τα 8-bit συστήματα της Sega, το Master System και το Game Gear. Έχει διαφορετικά επίπεδα και διαφορετική πλοκή, στην οποία ο Tails απήχθη και ο Sonic πρέπει να τον σώσει.

Remaster 2013 Επεξεργασία

Μια αναδιαμορφωμένη έκδοση για κινητά κυκλοφόρησε για iOS, Android και Windows Phone στις 12 Δεκεμβρίου 2013. Αναπτύχθηκε από το μηδέν από τους Christian "Taxman" Whitehead και Simon "Stealth" Thomley της Headcannon χρησιμοποιώντας το Retro Engine, που είχε χρησιμοποιηθεί προηγουμένως στο remaster του Sonic CD το 2011. Αυτή η έκδοση προσθέτει βελτιώσεις όπως πιο καθαρά γραφικά, τον knuckles ως χαρακτήρα, λειτουργίες επίθεσης χρόνου και μάχης, online multiplayer, πρόσθετα στάδια για πολλούς παίκτες, ικανότητες πτήσης και κολύμβησης για τον Tails από το Sonic the Hedgehog 3 και το προηγούμενο ακυκλοφόρητο Hidden Palace Zone.[36] Ο Shaun Musgrave της TouchArcade το χαρακτήρισε ως την «οριστική έκδοση» του παιχνιδιού.[42] Η έκδοση iOS ενημερώθηκε το 2016, προσθέτοντας συμβατότητα για το Apple TV.[43]

Συλλογές Επεξεργασία

Το παιχνίδι κυκλοφόρησε ξανά σε συλλογές, συμπεριλαμβανομένων των Sonic Compilation (1995) για το Genesis.[44] Sonic Jam (1997) για τον Sega Saturn,[45] Sonic Mega Collection (2002) για το Nintendo GameCube,[46] Sonic Mega Collection Plus (2004) για PlayStation 2, Xbox και PC,[47] Sega Genesis Collection (2006) για PlayStation 2 και PlayStation Portable,[48] Sonic's Ultimate Genesis Collection (2009) για Xbox 360 και PlayStation 3[49] και Sonic Classic Collection (2010) για το Nintendo DS.[50]

Μεταφορές Επεξεργασία

Το Sonic the Hedgehog 2 έγινε διαθέσιμο για κατέβασμα από το Wii Virtual Console στις 11 Ιουνίου 2007,[51] στο PlayStation 3 μέσω του PlayStation Network στις 19 Απριλίου 2011,[52] και στο Xbox 360 μέσω του Xbox Live Arcade, το τελευταίο έχοντας βελτιώσεις όπως online βαθμολογικούς πίνακες, επιτεύγματα και διαδικτυακό παιχνίδι.[53] Υπάρχουν επίσης διάφορες εκδόσεις κινητού τηλεφώνου, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης iOS.[54] Το παιχνίδι κυκλοφόρησε ως μέρος της σειράς Nintendo 3DS 3D Classics στην Ιαπωνία στις 22 Ιουλίου 2015, με μια κυκλοφορία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη να είχε προγραμματιστεί αρχικά για τον Σεπτέμβριο του 2015, προτού προωθηθεί στις 8 Οκτωβρίου. Αυτή η έκδοση του παιχνιδιού βελτιώνεται χρησιμοποιώντας τη στερεοσκοπική τεχνολογία 3D του 3DS.[55][56] Το 2018, η Sega ανακοίνωσε ότι μια έκδοση για το Nintendo Switch θα κυκλοφορήσει ως μέρος της σειράς προϊόντων Sega Ages. Περιλαμβάνει τις περισσότερες από τις δυνατότητες που προστέθηκαν στην έκδοση 3DS και πρόσθεσε την επιλογή να χρησιμοποιήσετε την ικανότητα του Sonic, το Drop Dash από το Sonic Mania και μια λειτουργία χρονικής επίθεσης, καθώς και την δυνατότητα ξεκλειδώματος Knuckles in Sonic 2.[57]

Yποδοχή Επεξεργασία

To παιχνίδι πέτυχε κριτική αναγνώριση, συγκεντρώνοντας συνολικό σκορ 88% στο GameRankings με βάση οκτώ κριτικές.[58]

Οι βελτιώσεις στο gameplay επαινέθηκαν. To GamePro σχολίασε ότι "ο μηχανισμός του παιχνιδιού είναι ίδιος με το Sonic 1 με μερικές εξαιρετικές εξαιρέσεις". Το έδωσαν 4,5 στα 5 για ήχο και τέλειο 5.0 σε κάθε άλλη κατηγορία (γραφικά, έλεγχος και διασκεδαστικό παράγοντα).[59] Ο Lucas Thomas του IGN διακήρυξε ότι το παιχνίδι "προσέφερε περισσότερα από τα πάντα. Περισσότεροι χαρακτήρες, περισσότερα επίπεδα. Περισσότερη μουσική, κινήσεις και κακοί για να νικηθούν" και ότι η νέα κίνηση Spindash "ενίσχυσε την ταχύτητα του παιχνιδιού".[60][2] Η Έλι Γκίμπσον της Eurogamer, που εξέτασε την έκδοση Xbox Live Arcade, έγραψε ότι «η Sega ήταν αρκετά λογική για να αφήσει το περιεχόμενο άθικτο. Όλα τα αρχικά επίπεδα είναι παρόντα και σωστά. Είναι τόσο εκτεταμένα και συναρπαστικά όσο ποτέ. Η καθαρή ταχύτητα του παιχνιδιού εξακολουθεί να έχει τη δύναμη να ενθουσιάζει καθώς στέλνετε τον Sonic, να περιστρέφετε και να αναπηδάει προς όλες τις κατευθύνσεις".[61]

Ο Frank Provo του GameSpot έγραψε "Παίξτε το και θα καταλάβετε γιατί βοήθησε στην πώληση τόσων κονσόλων Genesis. Είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι και κάνει ό, τι πρέπει να κάνει ένα sequel. Επιλύει πολλές από τις ελλείψεις του πρώτου παιχνιδιού και ενσωματώνει μια πληθώρα από αναβαθμίσεις ήσσονος σημασίας που σωρευτικά ανέρχονται σε μια νέα εμπειρία.» [62] Ο Justin Towell του GamesRadar + χαρακτήρισε το παιχνίδι ως "βελτιωμένο από κάθε άποψη", αναφέροντας το "βελτιωμένο Special Stage με ψευδο-3D γραφικά, μεγαλύτερη έμφαση στην ταχύτητα, καλύτερα γραφικά, [και] ένα ακόμα απίστευτο soundtrack" ως παραδείγματα.[63] Ο Tom East του Official Nintendo Magazine χαρακτήρισε το παιχνίδι "αναμφισβήτητα το καλύτερο παιχνίδι της σειράς και εύκολα ένα από τα καλύτερα παιχνίδια πλατφόρμας ποτέ".

Τα κύρια αντικείμενα της κριτικής ήταν η λειτουργία δύο παικτών και η προσθήκη του Tails. Στους κριτικούς δεν άρεσε η παραμόρφωση της εικόνας που προκαλείται από τα γραφικά που συμπιέζονται και τρεμοπαίζουν,[60][63][59] και ο Tails θεωρήθηκε «άχρηστος» και «ενοχλητικός» λόγω της παρεμβολής του στις μάχες.[61] Αντίθετα, το GamePro περιέγραψε το Tails ως «τον πιο χαριτωμένο σύντροφο που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος οπαδός του Sonic» και είπε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του παιχνιδιού είναι ότι είναι πολύ εύκολο, στο σημείο που ακόμη και οι ανειδίκευτοι παίκτες θα το τερματίσουν γρήγορα. Ωστόσο, ο κριτικός σημείωσε ότι η εύρεση των μυστικών κάθε επιπέδου παρέχει στο παιχνίδι πρόκληση και μακροζωία.

Οι κριτικοί επαίνεσαν τον σχεδιασμό των επιπέδων και τα γραφικά. Το GamePro αξιολόγησε ότι τα γραφικά είναι πραγματικά καλύτερα από του πρώτου παιχνιδιού. Η πλούσια ποικιλία τοπίων, τα ελαφρώς μεγαλύτερα sprites και η επιπλέον στάση βοηθούν τον σκαντζόχοιρο να ''ζωγραφίσει'' την μαγεία του βιντεοπαιχνιδιού".[59] Ο Gibson χαρακτήρισε την παραλλαγή στα περιβάλλοντα του παιχνιδιού "εντυπωσιακή",[61] και ο Andy Eddy του TeamXbox περιέγραψε τα γραφικά ως "φωτεινά" και "πολύχρωμα".[64] Παρά τη μείωση του αριθμού των πιστών ανά επίπεδο σε δύο από τις τρείς του πρώτου παιχνιδιού, τα ίδια τα επίπεδα λέγεται ότι είναι μεγαλύτερα και πιο αξέχαστα.[62][65] Ο Provo επεσήμανε ότι "Η Sega δημιούργησε νέα υπόβαθρα με το ίδιο πολύχρωμο στιλ με εκείνο του πρώτου παιχνιδιού, στη συνέχεια τα έβαζε με κινούμενα στιγμιότυπα όπως λουλούδια και λαμπερές λίμνες." Ωστόσο, τα μεταγενέστερα στάδια θεωρήθηκαν δύσκολα και περίπλοκα. Ο Τόουελ σημείωσε επίσης ότι "Όταν ο Sonic στριφογυρίζει γύρω από την οθόνη, [το παιχνίδι] θα μπορούσε να επικριθεί για το ότι ''παίζει'' μόνος του".[63]

Οι απόψεις για τα σπέσιαλ στάδια ήταν διαφορετικές. Ο Gibson περιέγραψε τα γραφικά αυτών των σταδίων ως «πολύ τετραγωνισμένα»,[61] και ο David Craddock του IGN θεώρησε ότι η συμπερίληψη του Tails στα στάδια ήταν «επιζήμια στην καλύτερη περίπτωση, καθώς συγκρούεται πάντα με βόμβες, κάνοντας έτσι τον παίκτη να χάσει τα πολύτιμα δαχτυλίδια του".[65] Ωστόσο, όσοι μίλησαν θετικά για τα ειδικά στάδια που επαίνεσαν τα οπτικά εφέ.[59][63] Το GamePro είπε, "Θεωρητικά, το Genesis δεν είναι ικανό να δείξει 3D γραφικά, αλλά τα σπέσιαλ στάδια του Sonic 2 θα σας κάνουν να αναρωτηθείτε!"

Πωλήσεις Επεξεργασία

400.000 αντίγραφα του Sonic 2 πουλήθηκαν την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας[39] και πάνω από 6 εκατομμύρια στη διάρκεια ζωής του Genesis,[66] μόνο 180.000 εκ των οποίων ήταν στην Ιαπωνία.[67] το 2006, είχε πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια κασέτες για το Sega Genesis, καθιστώντας το το δεύτερο σε πωλήσεις Sega Genesis παιχνίδι (μετά το αρχικό Sonic the Hedgehog). Το παιχνίδι ήταν το best-seller στα charts του ΗΒ για 2 μήνες.[68] Η ψηφιακή έκδοση του Xbox Live Arcade πούλησε αργότερα 509.805 μονάδες στο Xbox 360. Μέχρι το 2011, η έκδοση παιχνιδιού για Android κινητά σημείωσε περισσότερες από 100 χιλιάδες πωλήσεις στο Google Play Store. Μέχρι το 2017,[69] ενώ η δωρεάν έκδοση του Android Sonic The Hedgehog 2 Classic έχει λάβει περισσότερα από 10 εκατομμύρια λήψεις μέχρι το 2019.[70]

Κληρονομιά Επεξεργασία

Η επιτυχία του Sonic 2 ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για τη Sega που έφτασε τη Nintendo στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στους πόλεμους των κονσόλων.[71] Το μερίδιο της αγοράς τους αυξήθηκε έως και 40% εντός έξι μηνών από την κυκλοφορία του.[72] Ο Tails, ο οποίος εισήχθη στο Sonic the Hedgehog 2, έγιν3 ένας από τους πιο διακεκριμένους χαρακτήρες της σειράς, εμφανιζόμενος ως δευτερεύοντας χαρακτήρας στα περισσότερα Sonic media, συμπεριλαμβανομένων στα μεταγενέστερα παιχνίδια όπως το Sonic Colors, Sonic Generations και Sonic Lost World. Η δημοτικότητα του Sonic the Hedgehog 2 επεκτάθηκε σε διάφορα εμπορεύματα, όπως κόμικς σαν το Sonic the Comic,[73] μια τηλεοπτική σειρά,[74] και ένα sequel, το Sonic the Hedgehog 3, που έλαβε παρόμοια αναγνώριση.[75]

Για την 20ή επέτειο του Sonic, η Sega κυκλοφόρησε το Sonic Generations, ένα παιχνίδι που γιόρταζε τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, περιέχοντας πράγματα από αυτά.[76] Οι εκδόσεις PlayStation 3, Xbox 360 και PC περιείχαν μια ανασκευή του επιπέδου "Chemical Plant".[77] Περιείχαν επίσης μια ανασκευή της τελικής μάχης του παιχνιδιού, του Death Egg Robot, ως την μάχη της Classic Era του παιχνιδιού.[78] Ξεχωριστά, η έκδοση Nintendo 3DS του παιχνιδιού περιείχε μια νέα έκδοση του επιπέδου "Casino Night".[79] Ένα μίνι παιχνίδι με θέμα το "Casino Night" ήταν διαθέσιμο για λήψη ως μπόνους προπαραγγελίας για τις εκδόσεις των κονσόλων από το GameStop.[80] ανασκευές των Chemical Plant και Oil Ocean εμφανίζονται επίσης στο παιχνίδι Sonic Mania του 2017.[81]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Steam. 12  Σεπτεμβρίου 2003. 71163. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 Thomas, Lucas M. (11 Ιουνίου 2007). «Sonic the Hedgehog 2 Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  3. ↑ Thomas, Lucas M. (11 Ιουνίου 2007). «Sonic the Hedgehog 2 Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  4. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 3.
  5. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 8.
  6. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 7.
  7. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 6.
  8. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 9.
  9. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 18.
  10. ↑ «A Guide to 'Sonic The Hedgehog' Version 2.0's Hidden Level-select, Debug Mode, and Many More Secrets – TouchArcade» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  11. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 17.
  12. ↑ 12,0 12,1 «Casual Monday: Sonic the Hedgehog 2 - Hardcore Gamer». hardcoregamer.com (στα Αγγλικά). 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  13. ↑ Life, Nintendo (16 Φεβρουαρίου 2010). «Review: Sonic & Knuckles (Virtual Console / Sega Mega Drive)». Nintendo Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  14. ↑ Sonic the Hedgehog 2 (Genesis) instruction manual, p. 4.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Sega-16 – Developer's Den: Sega Technical Institute» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  16. ↑ «The Essential 50 Part 28 -- Sonic the Hedgehog from 1UP.com». web.archive.org. 23 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  17. ↑ Shea, Brian. «The Behind-The-Scenes Story Of How Sonic 2 Became Sega's Ace In The Hole». Game Informer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  18. ↑ Shea, Brian. «Where Sonic Went Wrong». Game Informer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  19. ↑ G4 Icons Episode #37: Yuji Naka, https://www.youtube.com/watch?v=2SQJ8XeArso, ανακτήθηκε στις 2023-04-29 
  20. ↑ «SEGA Blog | 2015 | October». web.archive.org. 6 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  21. ↑ Internet Archive, Blake J. (2014). Console wars : Sega, Nintendo, and the battle that defined a generation. New York, NY : It Books, An imprint of HarperCollins Publishers. ISBN 978-0-06-227669-8. 
  22. ↑ Sega Video Game Illustrations. 1994. σελ. 50. ISBN 3-910052-50-9. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Nakamura, Masato (2011), Interview with Masato Nakamura, DCT Records 
  24. ↑ Naka, Yuji (2011), Interview with Yuju Naka, DCT Records 
  25. ↑ Life, Nintendo (26 Ιανουαρίου 2011). «Sonic Colours Soundtrack Racing to iTunes». Nintendo Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  26. ↑ published, Brett Elston (10 Ιουλίου 2010). «Game music of the day: Sonic the Hedgehog 2». gamesradar (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  27. ↑ Gantayat, Anoop (17 Σεπτεμβρίου 2005). «TGS 2005: Eyes-on Sonic Next-Gen». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  28. ↑ «A Look Back at 20 Years of Music History with Sonic». Kotaku (στα Αγγλικά). 19 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  29. ↑ «POCS-21032~4 | SONIC THE HEDGEHOG 1&2 SOUNDTRACK - VGMdb». vgmdb.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  30. ↑ DeVries, Jack (16 Δεκεμβρίου 2011). «Sonic CD Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  31. ↑ Kemps, ​Heidi (7 Ιουλίου 2014). «A Quest for the Secret Origins of Lost Video-Game Levels». The Atlantic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.  zero width space character in |first= at position 1 (βοήθεια)
  32. ↑ «GameSpy: Sega's Yuji Naka Talks! - Page 4». uk.xbox.gamespy.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  33. ↑ «Kikizo | Sonic Team Interview November 2005 (Page 2)». archive.videogamesdaily.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  34. ↑ Contributor, Dave Cook (12 Δεκεμβρίου 2013). «Sonic the Hedgehog 2 Android & iOS remaster restores cut Hidden Palace Zone». VG247 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  35. ↑ «GameSpy: Sega's Yuji Naka Talks! - Page 4». uk.xbox.gamespy.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  36. ↑ 36,0 36,1 «Video Game News & Reviews». Engadget (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  37. ↑ «Backstage with Sonic the Hedgehog 2». Game Players Sega Guide (Sega). December 1992. 
  38. ↑ Sonic Jam: Official Guide ソニックジャムオフィシャルガイド (στα Ιαπωνικά). 1997. ISBN 978-4-797-30337-7. 
  39. ↑ 39,0 39,1 Biddle, Frederic M. (1992-12-08). «Sega vs. Nintendo: The Rematch». The Boston Globe: σελ. Economy 43. 
  40. ↑ «ソニック・ザ・ヘッジホッグ2 （マスターシステム版） (セガ・マークIII)の関連情報 | ゲーム・エンタメ最新情報のファミ通.com». www.famitsu.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  41. ↑ Internet Archive, Blake J. (2014). Console wars : Sega, Nintendo, and the battle that defined a generation. New York, NY : It Books, An imprint of HarperCollins Publishers. ISBN 978-0-06-227669-8. 
  42. ↑ «'Sonic The Hedgehog 2 Remastered' Review – Setting Right What Once Went Wrong – TouchArcade» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  43. ↑ «'Sonic the Hedgehog' Remaster Now on Apple TV, 'Sonic 2' and 'Sonic CD' Later This Month – TouchArcade» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  44. ↑ «Sonic Classics 3 In 1 (Sonic Compilation)». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  45. ↑ «Sonic Jam». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  46. ↑ Mirabella, Fran (12 Νοεμβρίου 2002). «Sonic Mega Collection». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  47. ↑ Goldstein, Hilary (4 Νοεμβρίου 2004). «Sonic Mega Collection Plus». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  48. ↑ Goldstein, Hilary (16 Νοεμβρίου 2006). «Sega Genesis Collection Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  49. ↑ Miller, Greg (12 Φεβρουαρίου 2009). «Sonic's Ultimate Genesis Collection Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  50. ↑ Harris, Craig (6 Μαρτίου 2010). «Sonic Classic Collection Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  51. ↑ «Virtual Console Mondays: June 11, 2007 - Recommendations». Nintendo World Report. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  52. ↑ «New PlayStation Plus Content For March & April 2011». PlayStation.Blog (στα Αγγλικά). 2 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  53. ↑ «Sonic The Hedgehog 2 - Game Detail Page». Xbox.com. Microsoft. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2012. 
  54. ↑ «Sonic the Hedgehog 2 iPhone Review - iPhone Review at IGN». web.archive.org. 25 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  55. ↑ «SEGA Blog | SEGA's 3D Classics Return this Summer with SEGA Genesis Games for Nintendo 3DS». web.archive.org. 28 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  56. ↑ «3D Sonic the Hedgehog 2 is Coming to eShop». web.archive.org. 4 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  57. ↑ «Sega Ages' Sonic 2, Columns II, Out Run, Thunder Force AC Gets New Info And Screenshots». Siliconera (στα Αγγλικά). 13 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  58. ↑ «Sonic the Hedgehog 2 for Genesis - GameRankings». web.archive.org. 7 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  59. ↑ 59,0 59,1 59,2 59,3 The Unknown Gamer (January 1993). «Pro Review: Sonic the Hedgehog 2». GamePro (IDG) (42): 46–47. https://retrocdn.net/images/5/54/GamePro_US_042.pdf. 
  60. ↑ 60,0 60,1 Lucas M., Thomas (11 Ιουνίου 2007). «Sonic the Hedgehog 2 Review». IGN. Ziff Davis. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019. 
  61. ↑ 61,0 61,1 61,2 61,3 «Sonic the Hedgehog 2» (στα αγγλικά). Eurogamer.net. 2007-09-17. https://www.eurogamer.net/articles/sonic-the-hedgehog-2-review. Ανακτήθηκε στις 2023-04-29. 
  62. ↑ 62,0 62,1 «Sonic the Hedgehog 2 Review». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  63. ↑ 63,0 63,1 63,2 63,3 published, Justin Towell (16 Απριλίου 2008). «Sonic's 2D classics re-reviewed». gamesradar (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  64. ↑ «Sonic The Hedgehog 2 Review (Xbox 360)». web.archive.org. 21 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  65. ↑ 65,0 65,1 Craddock, David (12 Σεπτεμβρίου 2007). «Sonic the Hedgehog 2 Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  66. ↑ BoutrosBloggerAugust 05, Daniel· 2006 (4 Αυγούστου 2006). «A Detailed Cross-Examination of Yesterday and Today's Best-Selling Pla». Game Developer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  67. ↑ Guinness World Records 2008 : Gamer's Edition. London: Guinness World Records. 2008. σελ. 114. ISBN 978-1-904994-20-6. 
  68. ↑ «Official Gallup UK Mega Drive Sales Chart». Mega (6). March 1993. 
  69. ↑ «Sonic The Hedgehog 2 - Android Apps on Google Play». web.archive.org. 16 Νοεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  70. ↑ «Sonic The Hedgehog 2 Classic - Apps on Google Play». web.archive.org. 13 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  71. ↑ Claiborn, Samuel (26 Ιουνίου 2014). «21 Crazy Facts About Sonic and the Console War He Started». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  72. ↑ «Sonic the Hedgehog 2 Review». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  73. ↑ Allan Sugarbaker (24 Σεπτεμβρίου 2001). «Interviews: James Wallis». OgreCave.com. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2012. I teamed up with Carl Sargent and Marc Gascoigne to produce four more Sonic books, novels this time, for Virgin Publishing, under the pseudonym of 'Martin Adams'. 
  74. ↑ «FCC 398 Children's Television Programming Report». Licensing.FCC.gov. 24 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012. 
  75. ↑ «Sonic the Hedgehog 3». GameRankings. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012. 
  76. ↑ «Sonic Generations». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  77. ↑ Kollar, Phil. «Sonic Generations Preview - See Sonic's Classic Chemical Plant Zone From Two Perspectives». Game Informer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  78. ↑ «GameTrailers - YouTube». www.youtube.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  79. ↑ Life, Nintendo (5 Σεπτεμβρίου 2011). «Sonic Generations Shots Show Casino Night Action». Nintendo Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  80. ↑ «Sonic's Casino Night Pinball Comes to PC on Dec. 26». Kotaku (στα Αγγλικά). 8 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  81. ↑ «Sonic Mania Brings Back the Best Sonic Level Ever | USgamer». web.archive.org. 3 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonic_the_Hedgehog_2&oldid=10514287"