The Kinks
Οι The Kinks ήταν βρετανικό συγκρότημα της ροκ μουσικής, το οποίο σχηματίστηκε το 1963 στο βόρειο Λονδίνο και υπήρξαν μέρος της μουσικής βρετανικής εισβολής στις Ηνωμένες Πολιτείες των μέσων της δεκαετίας του '60. Γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με το σινγκλ "You Really Got Me", το οποίο έφθασε στο # 1 στην Μεγάλη Βρετανία και το # 7 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το 1967, δώδεκα σινγκλ τραγούδια τους μπήκαν στο βρετανικό Top-10, αλλά από εκεί και έπειτα οι πωλήσεις τους έπεσαν, αν και το συγκρότημα διακρίθηκε για μία σειρά δίσκων concept άλμπουμ που αντικατόπτριζαν τον αγγλικό τρόπο ζωής.
The Kinks | |
---|---|
Οι The Kinks το 1965 | |
Πληροφορίες | |
Προέλευση | Λονδίνο, Αγγλία |
Μουσικά είδη | Pop, Rock |
Παρουσία | 1963 - 1996 |
Δισκογραφική εταιρεία | Pye, Cameo, Reprise, RCA, Arista, London, MCA, Columbia, Koch, Guardian, Universal |
Πρώην μέλη | Ντέιβ Ντέιβις Ρέι Ντέιβις Μικ Έιβορι Νίκι Χόπκινς Τζον Γκόσλινγκ Γκόρντον Έντουαρντς Ίαν Γκίμπονς Μάρκ Χάλεϊ Πιτ Κουέιφ Τζον Ντάλτον Άντι Πάιλ Τζιμ Ρόντφορντ Μπομπ Χένριτ |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
wikidata (π) |
Οι Kinks διαλύθηκαν το 1996 λόγω της εμπορικής αποτυχίας των τελευταίων δίσκων τους και των δημιουργικών διαφορών ανάμεσα στα μέλη του συγκροτήματος.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ βάση του συγκροτήματος αποτελούνταν από τους αδελφούς Ντέιβις, τραγουδιστές και κιθαρίστες των Kinks. Αρχικό όνομα τους ήταν The Ravens, το οποίο άλλαξε το 1963. Την σύνθεση του σχήματος ολοκλήρωσαν ο μπασίστας Πιτ Κουέιφ και ο ντράμερ Μικ Έιβορι και κυκλοφόρησαν τα σινγκλ "Long Tall Sally" και "You Still Want Me" χωρίς επιτυχία, πριν αναγνωριστούν ως μεγάλο όνομα της βρετανικής εισβολής με το "You Really Got Me".[1] Την επόμενη χρονιά, τα "All Day and All of the Night" και "Tired of Waiting for You" ανέβηκαν στο αμερικάνικο Top-10 καθιερώνοντας τους Kinks και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.[2]
Το 1966, οι The Kinks κυκλοφόρησαν τα σινγκλ "A Well Respected Man" (# 13 στις ΗΠΑ) και "Dedicated Follower of Fashion" (# 36),[3][4] των οποίων οι στίχοι αποτελούσαν κατευθυνόμενη κοινωνική σάτιρα, δείχνοντας τον δρόμο που θα ακολουθούσε το συγκρότημα. Ο δίσκος "The Kink Kontroversy", αν και περιείχε το σινγκλ "Till the End of the Day" (# 50), αποδείχθηκε ιδιαίτερα εσωστρεφής με κομμάτια όπως το "I'm On An Island". Την ίδια χρονιά, παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα με την αμερικάνικη ομοσπονδία μουσικών, το οποίο λύθηκε το 1969, αποτρέποντας το συγκρότημα από το να περιοδεύσει στην Βόρεια Αμερική. Η πρώτη τους περίοδος, παρουσίασε μία σειρά επιτυχημένων σινγκλ, με το "Sunny Afternoon" (# 14) να είναι η τελευταία μεγάλη τους επιτυχία.[5]
Το 1968, ο Ρέι Ντέιβις συνέθεσε το concept άλμπουμ "The Kinks Are the Village Green Preservation Society", ακολουθούμενο την επόμενη χρονιά από την ροκ-όπερα "Arthur (Or the Decline and Fall of the British Empire)".[6] Η ιδιαίτερα δημιουργική αυτή περίοδος, ολοκληρώθηκε με το "Lola versus Powerman and the Moneygoround, Part One" το 1970, το οποίο περιείχε το σινγκλ "Lola" που έφθασε στο # 2 στην πατρίδα τους και το # 9 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[7] Το συγκεκριμένο άλμπουμ υπήρξε το πρώτο Top-40 του συγκροτήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1966.
Το 1971, υπέγραψαν στην "RCA", συνεχίζοντας να κυκλοφορούν concept δίσκους χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το συγκρότημα έγινε γνωστό για το υψηλό επίπεδο των ζωντανών τους εμφανίσεων, οι οποίες αποτυπώθηκαν στο δεύτερο μισό του διπλού "Everybody's in Show-Biz", το οποίο αποτελούνταν από ένα στούντιο και ένα ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ.[8]
Ακολούθησαν ηχογραφήσεις θεατρικού χαρακτήρα, όπως τα "Preservation: Act 1" και "Preservation: Act 2",[9] το "Soap Opera" και το "Schoolboys in Disgrace".[10] Στις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις συμμετείχαν γκεστ μουσικοί και τραγουδιστές αλλά τα άλμπουμ δεν γνώρισαν εμπορική επιτυχία.
Το 1977, οι Kinks κυκλοφόρησαν το "Sleepwalker" μέσω της "Arista Records", με το ομώνυμο κομμάτι να φθάνει στο # 48 του Billboard και το άλμπουμ στο # 21. Το "Misfits" του 1978, περιείχε την επιτυχία "A Rock 'n' Roll Fantasy" (# 30), ενώ το "Low Budget" έφθασε στο # 11, συνοδευόμενο από το σινγκλ "(Wish I Could Fly Like) Superman".[11]
Παράλληλα, πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα όπως οι Van Halen και οι Pretenders διασκεύασαν κομμάτια του συγκροτήματος και οι Kinks,[12] στην σύνθεση των οποίων είχε προστεθεί ο μπασίστας Τζιμ Ρόντφορντ, κυκλοφόρησαν το διπλό, ζωντανό άλμπουμ "One for the Road" (# 14), το οποίο έγινε χρυσό, όπως και το "Give the People What They Want" του 1981.[13]
Με την βοήθεια κάποιων πολύ καλά δημιουργημένων βίντεο κλιπ, οι Kinks συνέχισαν να έχουν επιτυχία με το "State of Confusion" του 1983, το οποίο έφθασε στο # 12 του Billboard, ενώ το τραγούδι "Come Dancing" έφθασε στο # 6.[14] Στα μέσα της δεκαετίας του '80, ο Ρέι Ντέιβις έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία "Return to Waterloo", ενώ το 1986 συμμετείχε στην ταινία "Absolute Beginners".
Οι χαμηλές θέσεις στα τσαρτ επανήλθαν για τους Kinks με το "Word of Mouth" του 1984 (# 57), ενώ κανένας από τους επόμενους δίσκους του συγκροτήματος δεν πραγματοποίησε καλές πωλήσεις. Παρ' όλα αυτά, με το ντράμερ Μπομπ Χένριτ στην σύνθεση τους, συνέχισαν να περιοδεύουν συχνά.[15] Το 1993, περιόδευσαν μετά από τρία χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, με σκοπό την προώθηση του δίσκου "Phobia", ενώ το 1990 είχαν ήδη ενταχθεί στο Rock and Roll Hall of Fame.[16]
Το "To the Bone" του 1994 υπήρξε μία ζωντανή ηχογράφηση στο στούντιο και λόγω της νέας ανόδου της δημοτικότητας τους, η "Velvel Records" επανακυκλοφόρησε 15 δίσκους τους. Το συγκρότημα έδωσε την τελευταία του συναυλία το 1996 και διαλύθηκαν με σκοπό να επικεντρωθούν στις προσωπικές τους καριέρες.[17]
Δισκογραφία
ΕπεξεργασίαΣτούντιο ηχογραφήσεις
ΕπεξεργασίαΈτος | Άλμπουμ | Αγγλία [18] |
Η.Π.Α. [19] |
---|---|---|---|
1964 | The Kinks | 3 | 29 |
1965 | Kinda Kinks | 3 | 60 |
The Kink Kontroversy | 9 | 95 | |
1966 | Face to Face | 12 | 135 |
1967 | Something Else by The Kinks | 35 | 153 |
1968 | The Kinks Are the Village Green Preservation Society | - | - |
1969 | Arthur (Or the Decline and Fall of the British Empire) | - | 105 |
1970 | Lola versus Powerman and the Moneygoround, Part One | - | 35 |
1971 | Percy | - | - |
Muswell Hillbillies | - | 100 | |
1972 | Everybody's in Show-Biz | - | 70 |
1973 | Preservation: Act 1 | - | 177 |
1974 | Preservation: Act 2 | - | 114 |
1975 | Soap Opera | - | 51 |
Schoolboys in Disgrace | - | 45 | |
1977 | Sleepwalker | - | 21 |
1978 | Misfits | - | 40 |
1979 | Low Budget | - | 11 |
1981 | Give the People What They Want | - | 15 |
1983 | State of Confusion | - | 12 |
1984 | Word of Mouth | - | 54 |
1986 | Think Visual | - | 81 |
1989 | UK Jive | - | 122 |
1993 | Phobia | - | 166 |
Ζωντανές ηχογραφήσειςΕπεξεργασία
|
EPΕπεξεργασία
|
Συλλογές
Επεξεργασία
|
|
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ the kinks- you really got me - YouTube
- ↑ The Kinks - All Day And All Of The Night (Official Audio)
- ↑ A Well Respected Man Lyrics - Kinks
- ↑ Dedicated Follower Of Fashion Lyrics - Kinks
- ↑ The Kinks - Sunny Afternoon - YouTube
- ↑ Kinks: Arthur or the Decline and Fall of the British Empire
- ↑ The Kinks - Lola (Official Audio) - YouTube
- ↑ «The Kinks, Everybody's In Showbiz - Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Kinks, The - Preservation Act 1 (Vinyl, LP, Album) at Discogs
- ↑ The Kinks Present Schoolboys in Disgrace - All Music Guide
- ↑ The Kinks - Discography - Muzikum
- ↑ Dave Davies on the Link Between The Kinks and Van Halen Read more: http://www.vhnd.com/2013/11/19/the-kinks-and-van-halen/#ixzz3ShpxbDLl
- ↑ Kinks, The - Give The People What They Want
- ↑ Come Dancing - The Kinks - YouTube
- ↑ «Bob Henrit Banging On! - Kast Off Kinks». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ The Kinks Pt1 1990 US Hall of Fame Inducted by Graham Nash Dave Pete Mick Speeches
- ↑ The Kinks - 1996-06-15 - Oslo, Norway (Final Concert)
- ↑ kinks - Official Charts Company
- ↑ The Kinks | Awards | AllMusic