Ο Άδμητος (5ος αιώνας π.Χ.) ήταν βασιλιάς της φυλής των Μολοσσών στην περιοχή της Ηπείρου, ο οποίος έζησε κατά την κλασική εποχή. Για τη βασιλεία του ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά και μπορούν να συντεθούν μοναχά από αποσπασματικές μαρτυρίες αναφορικά με την κατάσταση του βασιλείου του την περίοδο εκείνη. Ήταν νυμφευμένος με τη Φθία I, (ΣΣ. η Φθία ΙΙ είναι μεταγενέστερη, σύζυγος του βασιλιά Αιακίδη) με την οποία είναι γνωστό πως απέκτησε τουλάχιστον ένα γιο. Η πλέον αποδεκτή χρονολογία βασιλείας του Αδμήτου είναι περίπου μεταξύ 469 π.Χ.-423 π.Χ., άρα έμεινε στο θρόνο 46 χρόνια.[εκκρεμεί παραπομπή]

Άδμητος
Άδμητος της Ηπείρου
Ο Θεμιστοκλής ζητά προστασία στην αυλή του Βασιλιά Άδμητου, κρατώντας στήν αγκαλιά του το γιό του βασιλιά, καθ υπόδειξιν της Φθίας Ι. Έργο του Πιερ Ζοζέφ Φρανσουά, 1832
Βασιλεύς των Μολοσσών
Περίοδος εξουσίας
α΄ μισό 5ου αιώνα π.Χ.
ΕθνικότηταΈλληνας, Ηπειρώτης, Μολοσσός
Οίκος/ΓενεάΑιακίδες
Πατέραςάγνωστος
Μητέραάγνωστη
ΣύζυγοςΦθία Α΄
Επίγονοιανώνυμος υιός

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Κατά την παράδοση ο Άδμητος της Ηπείρου διαδέχθηκε στο θρόνο τον βασιλιά Μολοσσό, από τον οποίο έλαβε το όνομα και το Ηπειρωτικό αυτό φύλο.[εκκρεμεί παραπομπή] Οι απόγονοί του βασιλείς υποστήριζαν πως προπάτορας της γενιάς του ήταν ο Νεοπτόλεμος Α΄, υιός του ομηρικού ήρωα Αχιλλέα. Σύμφωνα με τον ιστορικό Πλούταρχο οι αρχαιότεροι από αυτούς τους βασιλείς έπεσαν στη βαρβαρότητα, με τους πρώτους αξιόλογους από αυτούς να εμφανίζονται κατά την κλασική εποχή, εισάγοντας τον ελληνικό πολιτισμό και οργανώνοντας το κράτος και τη νομοθεσία.[1] Είναι πιθανόν λοιπόν ήδη από την εποχή του Αδμήτου ορισμένα από τα ελληνικά έθιμα να είχαν εισαχθεί στο μολοσσικό κράτος, κάνοντάς το να διακρίνεται από τα βαρβαρικά ηπειρωτικά φύλα που το περιτριγύριζαν.[2] Πατέρας του Άδμητου ήταν ο Βασιλιάς Βολοσός (άγνωστη χρονολογία θρόνου) και γιος του βασιλά Άδμητου είναι ο μετέπειτα βασιλιάς της Ηπείρου Θαρρύπας.[1][εκκρεμεί παραπομπή]

Άδμητος και Θεμιστοκλής Επεξεργασία

Ο Άδμητος ήταν σύγχρονος του Αθηναίου στρατηγού Θεμιστοκλή, ο οποίος είχε στο παρελθόν κινηθεί πολιτικά ενάντια στον Ηπειρώτη μονάρχη. Ωστόσο το 471 π.Χ., όταν ο Θεμιστοκλής εξοστρακίστηκε από την πατρίδα του και κατηγορήθηκε για προδοσία, αναγκάστηκε να καταφύγει πρώτα στην Κέρκυρα και κατόπιν στην αυλή του βασιλιά Άδμητου για προστασία.[3][4]

Τη στιγμή της άφιξής του, ο βασιλιάς απουσίαζε, αλλά η σύζυγός του, βασίλισσα Φθία, υποδέχτηκε με καλοσύνη το Θεμιστοκλή. Προκειμένου να κερδίσει την εύνοια του βασιλιά, τον συμβούλεψε να καταφύγει σε μια κίνηση ικεσίας με ιδιαίτερη ιερότητα για τους Μολοσσούς: να πάρει το γιο της, το νεαρό πρίγκιπα του βασιλείου, και να τον βάλει να καθίσει στα γόνατά του δίπλα στην εστία. Επιστρέφοντας ο Άδμητος και βλέποντας το γιο του στα χέρια του Θεμιστοκλή, συγκινήθηκε και του υποσχέθηκε την προστασία του.[3] Κλείνοντας τα αυτιά του στα αιτήματα των Αθηναίων και των Λακεδαιμονίων πρέσβεων που κατεύθασαν λίγο αργότερα, παρείχε στο Θεμιστοκλή ασφαλή μετακίνηση στην Πύδνα, από όπου μετέβη αργότερα στην περσική αυλή.[2][4][5]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι:Πύρρος», §1
  2. 2,0 2,1 Thirlwall (1836), σελ. 385.
  3. 3,0 3,1 Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Θεμιστοκλής», §24 Αρχειοθετήθηκε 2020-06-01 στο Wayback Machine.
  4. 4,0 4,1 Θουκυδίδης, «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», Α.135-136
  5. Διόδωρος ο Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», 11.56

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Αρχαίες πηγές
Σύγχρονη βιβλιογραφία