Άλπεις Κοττίαι

Οι Άλπεις Κοττίαι, λατιν.: Alpes Cottiae ήταν μία μικρή επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που ιδρύθηκε το 63 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα. Ήταν μία από τις τρεις επαρχίες, που αποτελούσαν τις Άλπεις μεταξύ της σύγχρονης Γαλλίας και της Ιταλίας, μαζί με τις Άλπεις Γραίαι και Ποινιναί βόρεια και τις Άλπεις Mαριτίμαι νότια.

Το Eβουρόδουνον αναφέρεται από τους Έλληνες Στράβωνα και Πτολεμαίο ως μέρος τού δρομολογίου της Ιερουσαλήμ, στις Άνω Άλπεις της Γαλλίας.

Πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν το Σεγούσιο (σημερινή Σούσα στο Πιεμόντε). Άλλοι σημαντικοί οικισμοί βρίσκονταν στο Eburodunum και στο Brigantio (Briançon). ^[1] Πήρε το όνομά του από τον ηγεμόνα της περιοχής τον 1ου αι. π.Χ., Mάρκος Ιούλιος Κόττυος, και το τοπωνύμιο σώζεται σήμερα στις Κοτιανές Άλπεις. ^[2]

Ιστορία

Οβελίσκος σε ανάμνηση τού Ναπολέοντα Α΄ στο Mons Matronae, (Mont Genèvre).

Η επαρχία είχε την προέλευσή της σε ένα τοπικό αρχηγείο, που ελεγχόταν από τον βασιλιά Mάρκος Ιούλιος Δόνος, ο οποίος κυβέρνησε τις φυλές της Λιγουρίας της περιοχής από τα μέσα του 1ου αι. π.Χ. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Mάρκος Ιούλιος Κόττυος, ο οποίος δεν αντιτάχθηκε στην ενσωμάτωση τού βασιλείου του στο ρωμαϊκό αυτοκρατορικό σύστημα υπό τον Αυτοκράτορα Αύγουστο το 15–14 π.Χ.. ^[3] ^[1] ^[2]

Μετά το τέλος τού γιου του Κόττιου Β΄ το 63 μ.Χ., η περιοχή προσαρτήθηκε από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα και μετατράπηκε σε μία επαρχία υπό έναν επίτροπο (procurator) γνωστή ως provincia Alpium Cottiarum. ^[4] ^[1] ^[2]

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Διοκλητιανού (284–305), το δυτικό τμήμα της επαρχίας μεταφέρθηκε στις Άλπεις Mαριτίμαι και το ανατολικό τμήμα παραχωρήθηκε υπό έναν πρόεδρο (praeses) στην επισκοπή (diocesis) της Ιταλίας. ^[1]

Οικισμοί

Οι οικισμοί στις Άλπεις περιλάμβαναν:

Ad Fines (Malano) ("mansio" ie σταθμός, τελωνείο)
Ocelum (Celle) ("oppidum" ie κωμόπολη κελτική)
Ad Duodecimum (Saint-Didier) ("mutatio" ie mansio)
Segusio (Σούσα) (πρωτεύουσα)
Venausio ( Venaus ) (oppidum)
Scingomagus / Excingomagus (Exilles) (oppidum, πιθανώς η πρωτεύουσα του Δόνου)
Caesao / Goesao (Cesana Torinese) ("castrum" ie φρούριο, στρατόπεδο)
Ad Martes Ultor (ύστερο αυτοκρατορικό Ulcense) (Oulx) (castrum)
Brigantium (Briançon) (mansio)
Mons Matronae (Mont Genèvre)

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Graßl 2006.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Syme & Levick 2012.
↑ Barruol 1969, σελ. 41.
↑ Barruol 1969, σελ. 176.

Περαιτέρω ανάγνωση

Tilmann Bechert: Die Provinzen des römischen Reiches: Einführung und Überblick . von Zabern, Mainz 1999.
Μπαρτολομάση : Valsusa Antica . Αλζάνι, 1975.

[FOOTNOTEGraßl2006-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Graßl 2006.

[FOOTNOTESymeLevick2012-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Syme & Levick 2012.

[FOOTNOTEBarruol196941-3] Barruol 1969, σελ. 41.

[FOOTNOTEBarruol1969176-4] Barruol 1969, σελ. 176.

[1]

[2]

[3]

[4]