Ο Άννων Β΄ ο Μέγας [2] (φοινικικά:𐤇𐤍𐤀, ḤNʾ) [3] ήταν ένας πλούσιος Καρχηδόνιος αριστοκράτης του 3ου αι. π.Χ.

Άννο Β΄ ο Μέγας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση290 π.Χ. (περίπου) ή 300 π.Χ. (περίπου)
Καρχηδόνα
Θάνατος193 π.Χ. (πιθανώς)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Καρχηδόνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΠόλεμος των Μισθοφόρων
The painting showcases rows of an army, including infantry and war elephants, on the march. In the center of the image, among the troops, an individual appears to give commands.
Ο Άννο ηγείται τού στρατού του στη μάχη της Ιτύκης. Χαρακτικό των Ζορζ Ροσεγκρός και Εζέν-Αντρέ Σαμπολιόν.

Ο πλούτος του Άννο βασίστηκε στη γη που είχε στην Αφρική και την Ιβηρική Χερσόνησο, και κατά τη διάρκεια του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου ηγήθηκε της μερίδας στην Καρχηδόνα που ήταν αντίθετη στην συνέχιση του πολέμου κατά της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Προτιμούσε να συνεχίσει να κατακτά εδάφη στην Αφρική, παρά να πολεμήσει με τη ναυτική του δύναμη εναντίον της Ρώμης, κάτι που δεν θα του έφερνε προσωπικό κέρδος. Σε αυτές τις προσπάθειες, αντιτάχθηκε από τον Καρχηδόνιο στρατηγό Αμίλκα Βάρκα. Ο Άννο απέσυρε το Καρχηδονιακό ναυτικό το 244 π.Χ., δίνοντας στη Ρώμη χρόνο να ναυπηγήσει ξανά τον στόλο της, και τελικά να νικήσει την Καρχηδόνα το 241 π.Χ.

Μετά τον πόλεμο, ο Άννο αρνήθηκε να πληρώσει τους Βερβέρους μισθοφόρους, που τους είχε υποσχεθεί χρήματα και ανταμοιβές ο Αμίλκας. Οι μισθοφόροι εξεγέρθηκαν, και ο Άννο ανέλαβε τον έλεγχο του στρατού των Καρχηδονίων για να προσπαθήσει να τους νικήσει. Η προσπάθειά του απέτυχε, και έδωσε τον έλεγχο του στρατού πίσω στον Αμίλκα. Τελικά, συνεργάστηκαν και οι δύο, για να συντρίψουν τους επαναστάτες το 238 π.Χ.

Το παρωνύμιό του "ο Μεγάλος" προφανώς κερδήθηκε λόγω των κατακτησεών του μεταξύ των Αφρικανικών εχθρών της Καρχηδόνας,[4] και συνέχισε να αντιτίθεται στον πόλεμο με τη Ρώμη, ο οποίος θα συνεπαγόταν αναγκαστικά ναυμαχίες. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου, ηγήθηκε της αντιπολεμικής μερίδας στην Καρχηδόνα και κατηγορείται ότι εμπόδισε την αποστολή ενισχύσεων στον γιο τού Αμίλκα, τον Αννίβα, μετά τη νίκη του στη μάχη των Καννών. Μετά την ήττα της Καρχηδόνας στη μάχη της Ζάμας το 202 π.Χ., ήταν μεταξύ των πρέσβεων για τη διαπραγμάτευση ειρήνης με τους Ρωμαίους.

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. www.livius.org/articles/person/hanno-4-the-great/.
  2. The numeral comes from Charles-Picard and Picard, Life and Death of Carthage.
  3. Huss, Geschichte, 565.
  4. Who's Who in The Roman World, Routledge retrieved 15 March 2011

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Charles-Picard, Gilbert; Picard, Colette. Life and Death of Carthage. Taplinger, 1968.
  • Hoyos, Dexter. The Carthaginians. Routledge, 2010.
  • Hoyos, Dexter. Master the West: Rome and Carthage at War. Oxford University Press, 2015.
  • Hoyos, Dexter. Carthage's Other Wars: Carthaginian Warfare Outside the 'Punic Wars' Against Rome. Pen & Sword, 2019.
  • Huss, Werner. Geschichte der Karthager. C.H. Beck, 1985. (ISBN 9783406306549)

Εξωτερικές συνδέσεις

Επεξεργασία