Η Άντα Σαφάρι (σερβικά : Ада Сафари) είναι φυσική λίμνη[1] της κεντρικής Σερβίας στον αστικό ιστό της πόλεως του Βελιγραδίου, απέχει 5 χλμ από το κέντρο της πόλης[2]. Βρίσκεται πάνω στην πρώην νησίδα και σήμερα χερσόνησο του ποταμού Σάβα Άντα Σιγκανλία και διοικητικά ανήκει στον Δήμο Τσουκαρίτσα[1][3]. Η λίμνη έχει τη μορφή του λατινικού γράμματος S , διαστάσεων περίπου 6 στρέμματα και μέσο βάθος περίπου 2 μέτρα[4]. Προορίζεται κυρίως για την ερασιτεχνική αλιεία , αλλά είναι επίσης ανοικτή σε όλους τους επισκέπτες. Περιβάλλεται από πυκνό υπερονόβιο δάσος[2][4] .

Η Άντα Σαφάρι

Ιστορία Επεξεργασία

Η Άντα Σαφάρι είναι ότι απέμεινε από τα μεγάλα έλη και βάλτους που κάλυπταν την περιοχή για αιώνες αλλά επιχωματώθηκαν και πάνω τους είναι χτισμένο τμήμα του Βελιγραδίου[1]. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80 του περασμένου αιώνα, ο βάλτος στέγνωσε τελείως και στη θέση του χτίστηκε πάρκο ψυχαγωγίας το οποίο σύντομα αποδείχθηκε ασύμφορο και έκλεισε. Μετά από αυτό η περιοχή μετατρέπεται και πάλι σε έναν κατάφυτο βάλτο με καλάμια. Την ίδια περίοδο άρχισαν να συσσωρεύονται απόβλητα και σκουπίδια.

Στις αρχές του '90 με ιδιωτική πρωτοβουλία ξεκίνησε καθαρισμός της περιοχής από τα σκουπίδια και τις καλαμιές με αποτέλεσμα την δημιουργία της σημερινής λίμνης[1].

Υποδομή Επεξεργασία

Η άντα Σαφάρι περιβάλλεται από πυκνό δάσος όπου υπάρχει μονοπάτι για περπάτημα το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί όλο το χρόνο[1]. Υπάρχει επίσης ένας μίνι ζωολογικός κήπος[1][5]. Στην περιοχή στεγάζεται ένα παιδικό Θέατρο και παιδική χαρά η οποία είναι ιδιαίτερα δραστήρια κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών[6] .

Κοντά στη λίμνη σε μια έκταση 10 στρεμμάτων άνοιξε ένα θεραπευτικός κήπος για παιδιά με ειδικές ανάγκες καθώς και άτομα με ειδικές ανάγκες για τη θεραπεία του horitikulturnu[7]. Είναι εξοπλισμένο με παγκάκια ένα αμφιθέατρο και κήπο, ο θεραπευτικός κήπος ειναι σχεδιασμένος από φοιτητές της Σχολής Δασολογίας . Ο σκοπός αυτού του θεραπευτικού κήπου είναι να βελτιώσει τη φυσική και ψυχική κατάσταση των ατόμων με αναπηρία, ενθαρρύνοντας την ένταξη και ενεργοποίηση στην κοινωνίας τους με τη δυνατότητα ασχολιών σε φυσικό περιβάλλον[8].

Πανίδα Επεξεργασία

Εκτός από τις οικόσιτες πάπιες και χήνες η λίμνη είναι μόνιμος ή προσωρινός βιότοπος για διάφορα είδη άγριων πτηνών, εκ των οποίων τα πιο σημαντικά είναι η αγριόπαπια, ο γκρι ερωδιός , ο κορμοράνος και η αλκυόνα. Τα δέντρα και οι θάμνοι γύρω από τη λίμνη είναι το σπίτι για τα μαύρα κοράκια, τον πράσινο δρυοκολάπτη, τον μεγάλο δρυοκολάπτη, το περιστέρι, το μικρό αηδόνι, το ωδικό πτηνό Σαρδηνίας, την καρακάξα, την κίσσα, τον φλώρο, τον σπίνο και άλλα πτηνά.

Στην λίμνη υπάρχουν και ποταμίσοι γλάροι, κιρκινέζι , το γεράκι lastavičar , Χελιδόνι και άλλα. Μερικές φορές μπορείτε να δείτε ακόμη και θαλασσαετούς αλλά σε μεγάλο υψόμετρο.

Ψάρεμα Επεξεργασία

Στην λίμνη υπάρχουν πολλά ψάρια και κάποια σπάνια είδη με αυστηρά ελεγχόμενη ποιότητα. Χωρίζεται από συρματόπλεγμα σε δύο μέρη, με το ένα μέρος της μια έκταση περίπου 3,2 στρεμμάτων έχει μία ωραία ακτογραμμή και 30 αριθμημένες θέσεις ψαρέματος. Στα νερά της ζει ο κυπρίνος, γλήνι και Μπάμπουσκα[1], για την αλιεία πρέπει να αποκτηθεί άδεια για μία ή περισσότερες ημέρες και το ψάρεμα στην λίμνη διεξάγεται σύμφωνα με αυστηρούς κανόνες για τη διατήρηση των αποθεμάτων ιχθύων[2]. Κάθε ψάρι που θα πιαστεί ρίχνεται πίσω στο νερό ενώ όσα είναι μέχρι 5 κιλά μπορεί κάποιος που το έπιασε να το αγοράση[5]. Αυτή είναι η πρώτη λίμνη στη Σερβία όπου εισήγαγε τον κανόνα της αλιείας "σύλληψη και απελευθέρωση»[1].

Παραπομπές Επεξεργασία

Αναφορές Επεξεργασία

  • Мала енциклопедија Просвета, Треће издање (1985); Београд: „Просвета“; ISBN 86-07-00001-2, στα σερβικά
  • Јован Ђ. Марковић (1990): Енциклопедијски географски лексикон Југославије Сарајево: „Свјетлост“; ISBN 86-01-02651-6, στα σερβικά
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ада Сафари της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).