Άντριεν βαν Οστάντε
Ο Άντριεν βαν Οστάντε (Adriaen van Ostade, βάπτιση 10 Δεκεμβρίου 1610 · θαν. 27 Απριλίου 1685) ήταν μείζων Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, του οποίου το έργο ανήκει χρονικά στην χρυσή εποχή της ολλανδικής ζωγραφικής. Φιλοτέχνησε κυρίως ρωπογραφίες, με θέματα που αντλούσαν από την καθημερινότητα των χωρικών και των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα θρησκευτικούς πίνακες, προσωπογραφίες και τοπία. Μετά τον Ρέμπραντ ήταν ο σημαντικότερος χαράκτης της εποχής του[11].
| Αντριάν βαν Οστάντε | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 10 Δεκεμβρίου 1610[1][2][3] Χάαρλεμ |
| Θάνατος | 1685[4][5][6] Χάαρλεμ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[7], χαράκτης, καλλιτέχνης[8], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[7] και εικαστικός καλλιτέχνης[9] |
| Αδέλφια | Isaac van Ostade[10] |
| Είδος τέχνης | ρωπογραφία |
| Σημαντικά έργα | Peasants in an inn, The Fiddler και The Fish Market |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βίος
ΕπεξεργασίαΉταν ένα από τα συνολικά οκτώ παιδιά του Γιαν Χέντρικς φαν Έιντχοφεν και της Γιάνεκε Χέντρικσεν. Οι γονείς του είχαν μετακομίσει στην περιοχή του Χάαρλεμ από το Αϊντχόφεν. Ο αδελφός του, Ισαάκ βαν Οστάντε ήταν επίσης ζωγράφος. Σύμφωνα με την βιογραφία του Άρνολντ Χαουμπράκεν, η οποία ωστόσο θεωρείται γενικά αναξιόπιστη, ο Άντριεν βαν Οστάντε ήταν μαζί με τον Άντριεν Μπράουβερ μαθητής του Φρανς Χαλς. Το ύφος του επηρεάστηκε ωστόσο περισσότερο από τον Μπράουβερ και λιγότερο από τον δάσκαλό του[12]. Το αργότερο μέχρι το 1634 έγινε μέλος της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά του Χάαρλεμ. Μαθητές του ήταν ο αδελφός του, Ισαάκ, ο Κορνέλις Μπέγκα, ο Κορνέλις Ντούσαρτ, ο Μίχιελ φαν Μούσχερ, ο Γιαν ντε Χροτ, ο Γιάκομπ Μάρκους φαν ντερ Βαλ και πιθανώς ο Γιαν Στέιν[11][13].
Το έργο του
ΕπεξεργασίαΣτις ρωπογραφίες του ο Άντριεν βαν Οστάντε αποτύπωσε τη ζωή των χωρικών. Στα πρώιμα έργα του κυριαρχούν οι καφέ τόνοι, ενώ οι πρωταγωνιστές των συνθέσεων εμφανίζονται συνήθως να μεθούν, να γλεντούν ή να διαπληκτίζονται, μέσα σε συνωστισμένες ταβέρνες και χαμόσπιτα. Στους πίνακες που φιλοτέχνησε μετά το 1650, παρατηρείται αλλαγή στο ύφος του, καθώς χρησιμοποιεί περισσότερα χρώματα δίνοντας ένα πιο ανάλαφρο και λιγότερο δραματικό χαρακτήρα, ενώ και οι πρωταγωνιστές των συνθέσεών του παρουσιάζονται επίσης περισσότερο κόσμιοι[11].
- Επιλογή έργων
-
Χωρικοί που διασκεδάζουν, 1635, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη -
Ο πότης, 1665-70, Χάαρλεμ, Frans Hals Museum -
Αγοράζοντας ψάρια, 1669, Λονδίνο, Συλλογή Ουάλλας -
Η ψαροπώλισσα, 1672, Άμστερνταμ, Ρέικσμουζεουμ -
Ο βιολιστής, 1673, Χάγη, Μαουριτσχάους -
Γλεντοκόποι στην ταβέρνα, 1674, Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 135243897. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00133885. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Adriaen-van-Ostade. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 48844. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Artnet. adriaen-jansz-van-ostade. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. 11282. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. 31142. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Web Gallery of Art. Adriaen Jansz. van OSTADE, Adriaen Jansz. van. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ www
.museabrugge .be /collection /work /id /2014 _GRO1361 _III. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2024. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Μαρτίου 2019. 500021654. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Turner, J. (ed.) (2000). From Rembrandt to Vermeer: 17th century Dutch Artists, The Grove Dictionary of Art, σελ. 240
- ↑ Chilvers, I., Osborne, H., Farr, D. (ed.) (1994) . The Oxford Dictionary of Art, Oxford University Press, 1994, σελ. 365
- ↑ Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) - Instituut voor Kunstgeschiedenis